روایت جعلی رایج از علم و تاریخ – بخش سوم

تجدید نظر طلبان دسته ای از تاریخ نگاران هستند که اسناد تاریخی, دیدگاه های تعصب آمیز یا پر شور, و انگیزه ها و تصمیمات تاریخ سازان را از نو تفسیر میکنند. تجدید نظر طلبی تاریخی روند مستدامی است از توسعه و تصفیه تاریخ نگاری. از جمله موارد بحث برانگیزی که مورد بررسی یا اظهار نظر تجدید نظر طلبان قرار گرفته میتوان به تاریخ ادیان, تاریخ کشورگشاییهای بزرگ, و در دوران معاصر, تاریخ جنگهای جهانی, قتل عامها و به ویژه هولوکاست یهودیان در جنگ جهانی دوم اشاره کرد.

آیا باید روایت رسمی وقایع را مورد پرسش قرار داد و با استناد به شواهد علمی و پس از بررسی قبول یا رد کرد, یا مدعیات منبع روایت رسمی را به این دلیل که منبع توسط بیشتر افراد و سازمانها معتبر قلمداد میشود با اعتماد کامل پذیرفت؟

در نوشته زیر به قلم آقای سید بابک متولی صادقی هیر به چند ایراد عمده وارده به روایت رسمی اولین سفر بشر به ماه در سال ۱۹۶۹ و پاسخهای ناسا به این ایرادات پرداخته شده.

استناد به علم یا قدرت؟

سید بابک متولی صادقی هیر

یک– پرچمی که با باد تکان می خورد

ایراد منتقدین: در فیلم اولین فرود روی ماه که از تلویزیون پخش شد پرچم آمریکا توسط نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در حالیکه موج برمی داشت و با باد تکان می خورد بر سطح ماه قرار گرفت. عکسهای موجود هم همین حرکت پرچم در باد را نشان می دهد. طبق گفته خود ستاره شناسان در ماه هوا وجود ندارد, و بدون وجود هوا وزش باد غیر ممکن است.

پاسخ ناسا: پرچم برای حمل به ماه داخل یک لوله باریک قرار داده شده بود و چروک خورده بود. آنچه در تصاویر دیده میشود چروکهای پرچم است و نه امواج حاصل از وزش باد. احتمال دیگر این است که دست فضانورد به میله پرچم فشار آورده و باعث تکان خوردن پرچم شده است.

این پاسخ ناسا برای بسیاری از متخصصان قانع کننده نبوده است؛ از جمله بیل کایسینگ, مهندس سابق ناسا و نویسنده کتاب «ما هرگز به ماه نرفتیم» که در گفتگوی تلویزیونی با شبکه ای.بی.اس اعلام کرد «اگر واقعا این پرچم روی ماه قرار گرفته – من از ناسا میخواهم با یکی از تلسکوپهای عظیمی که از آنسوی منظومه شمسی عکس می گیرد سطح ماه را به ما نشان دهد. اگر این پرچم روی سطح ماه بود, من همه حرفهایم را پس می گیرم و عذر خواهی می کنم.»

دو– جای فرود

ایراد منتقدین: اگر واقعا سفینه ای به وزن ۱۷ تن و حاوی دو یا سه فضانورد از فاصله زیاد روی ماه فرود آمده چرا در زیر سفینه هیچ اثری از جابجایی خاک و سوختگی یا اثر انفجار دیده نمی شود؟ قاعدتاً وقتی سفینه ای با فشار انفجار ۱۰۰۰۰ پوندی فرود بیاید فشار آتش موتورها همراه با وزن سفینه و فشار فرود سطح زیر آن را جابجا میکند. اما در تصاویر و فیلمها, سطح زیر سفینه به صافی و پاکیزگی سایر بخشهای ماه است. ماه نورد با ۱۷ تن وزن است هیچ اثری روی خاک نگذاشته، ولی در کنارش جای پا فضانوردان دیده می‌شود. فضانوردان بسیار سبک‌تر از کاوشگر بودند و چکمه‌هایشان به مراتب کوچکتر از پایه های ۹۱ سانتیمتری آن بود.

سفینه ای که برای سفر به ماه مورد استفاده قرار گرفت دارای دو موتور با سوخت متفاوت بود. گاز خروجی از این موتورهای ۵۰۰۰ تنی با داشتن بیش از ۲۷۰۰ درجه گرما می‌بایست مقدار زیادی غبار و گاز قرمز رنگ ایجاد کند. سوخت استفاده شده در این سفینه دقیقاً مشابه با سوخت سفینه شاتل است. پس چرا همانطور که شاتل در هنگام پرواز چنین حجم عظیمی از گاز و گرما را از خود ایجاد می‌کند، این اتفاق برای سفینه ای که به ماه سفر کرد رخ نداد و هنگام فرود بر سطح ماه اثری از گرد و غبار و گاز دیده نشد؟

پاسخ ناسا: به دلیل کمتر بودن جاذبه روی ماه, فرود به آسانی انجام شده. از آنجا که روی ماه خاک وجود ندارد قاعدتا چیزی جابجا نشده است زیرا سفینه روی یک سطح به سفتی سیمان فرود آمده است.

پاسخ منتقدین: اگر سطح مثل سیمان ماه سفت است پس رد پای افراد چطور ایجاد شده؟
پاسخ ناسا: سکوت

سه– پس زمینه مشترک, تپه های تکراری

ایراد منتقدین: با مقایسه تصاویر زیر می‌توان به سادگی متوجه شد که تپه های نشان داده شده در هر دو عکس یکی هستند.
تصویر اول مربوط به ماموریت شماره ۱۶ آپولو است که در اولین سفر به Stone Mountain گرفته شده است. این ماموریت در ۲۱ آوریل و در فاصله یک کیلومتری غرب نقطه فرود انجام شد. تصویر ۲ مربوط به ماموریت آپولو در فردای آن روز است که در ۴ کیلومتری جنوب نقطه فرود انجام شد. با مقایسه تصاویر متوجه می‌شویم که صخره های موجود دقیقا یکسان هستند در حالیکه ماموریتهای ادعای شده در دو نقطه با فاصله ۴ کیلومتر از هم انجام شده اند.

چهار– در ماه چند منبع نور هست؟

ایراد منتقدین: چرا در عکسها سایه ها جهات مختلف دارند؟ تنها منبع نور روی ماه خورشید بوده است و وقتی نور از یک سو بتابد قاعده این است که همه سایه ها به یک سو باشند. نفاوت جهت سایه ها به این معنی است که نورپردازی از چند جهت انجام گرفته.

پاسخ ناسا: دلیل تفاوت جهت سایه ها نا برابر بودن سطح ماه است. وقتی نور بر اثر برخورد با سطوح بشکند سایه ها در جهات متفاوت تشکیل می شوند

پاسخ منتقدین: چطور ممکن است که نابرابری صخره ها باعث اختلاف زاویه ۴۵ درجه ای بین جهت سایه ها شود؟ از آن گذشته آنچه ما راجع به نور و اثر آن می دانیم فقط روی زمین صدق می کند. مسلما روی ماه قوانین فیزیکی تفاوتهای زیادی با زمین دارند و نمیتواند همان توجیه را داشته باشند.

پنج– چرا سایه باز آلدرین از آرمسترانگ بلندتر است؟

شش– شواهدی مبنی بر دستکاری در تصاویر

در تمام تصاویر راهپیمایی انسان بر روی ماه با قرار داشتن خورشید پشت سر فضانورد, چهره و لباس او به وضوح دیده میشود. در صورتیکه منبع نور دومی از روبرو به فرد نتابد تنها با دستکاری در عکس میتوان وضوح موجود را به دست آورد.

به گفته ناسا علامتهای به علاوه نازک موجود در تصاویر بر روی دوربین تعبیه شده بوده تا به وسیله آنها اندازه گیری فواصل ممکن شود. در برخی از عکس‌های گرفته شده, بخشی از به علاوه میان عکس به شکل عجیبی ناپدید شده است. در عکس زیر به نظر میرسد ناسا تصویر شی را بعداً به عکس اضافه کرده و بخشی از به علاوه زیر تصویر شیء پنهان شده است.

در تصویر سمت راست پرچم آمریکا بالای نام ایالات متحده دیده نمی شود ولی در تصویر سمت چپ از همین بخش از سفینه, پرچم آمریکا دیده میشود.

هفت– طراحی و توانایی های دوربین

دوربین شرکت هاسل بلاد که ادعا شده برای سفر به ماه طراحی شده با دوربینی که در دست باز آلدرین قرار دارد متفاوت است. طرح اولیه این دوربین توسط ناسا تهیه و مامورت تولید آن به شرکت هاسل بلاد داده شده بود. با توجه به فیلم‌های گرفته شده از ماموریت‌های آپولو در دمای منفی ۱۸۰ درجه فارنهایت تا مثبت ۲۰۰ درجه فارنهایت, خبر اختراع دوربینی با چنین ویژگیهای ارزشمندی هرگز در بازار تجاری به گوش نرسید.

یکی دیگر از انتقادات مربوط به تصویر گرفته شده از زمین از فاصله ۱۳۰ هزار مایلی است. این اولین تصویری است که در ماموریت آپولو ۱۱ توسط باز آلدرین از کره زمین گرفته شد از فاصله ۱۳۰ هزار مایلی زمین بوده است. تصویر زیر آلدرین را در حال گرفتن این عکس از داخل سفینه نشان میدهد. طراحی این دوربین امکان نگاه کردن به کادر تصویر و و تنظیم آن پیش از گرفتن عکس را فراهم نمیکند. منطق حکم می‌کند هنگام تصویر برداری از موضوعی با این درجه از اهمیت و با توجه به محدودیتهای فنی دوربین, عکاس تا جای ممکن به سوژه نزدیک شود تا تصویر بهتری را از آن ضبط کنید.

پاسخ ناسا: کسی که عکسها را ظاهر می کرده برای شوخی عکس را دستکاری کرده است.

هشت– کابلهایی که به فضانوردان متصل است

در چند صحنه از فیلمها بخشی از کابلهای متصل به فضانوردان دیده می شود. متخصصین فیلمبرداری مانند دیوید گراوز نشان داده اند که اگر فضانوردان بر روی زمین از کابل آویخته شده و با سرعت بجهند, با تغییر سرعت فیلم میتوان این تصور را ایجاد کرد که بر سطح ماه و با کمبود جاذبه ماه در حال جهیدن هستند.

نه– سوغات ماه

در طی ۶ مأموریت با سرنشین آپولو, نزدیک به ۳۸۲ کیلوگرم از سنگ‌های ماه جمع‌آوری شده است. نظر همهٔ دانشمندان این است که سنگ‌ها از ماه حمل شده است. دانشمندان نشان داده اند که کمبود هیدروژن و قرار گرفتن در محیط بدون هوا ویژگیهای خاصی به سنگها میدهد و سنگها صفات ژئوشیمی منحصر بفردی از خود نشان میدهند. علاوه برآن، بیشتر این سنگها ۲۰۰میلیون سال قدیمی‌تر از سنگ‌های زمین هستند. روبات‌های لونا ۱۶, لونا ۲۰, و لونا ۲۴ شوروی موفق شدند تنها ۳۲۶ گرم نمونه جمع آوری کنند. در برنامه‌های فعلی مریخ، تنها امکان حمل ۵۰۰ گرم نمونه خاک وجود دارد. روبات پیشنهاد شده بر پایه قطب جنوب، فقط می‌تواند ۱ کیلوگرم نمونه سنگ به همراه بیاورد. اگر ناسا از همان تکنولوژی‌ها برای روبات‌ها استفاده کرده باشد، منطقاٌ باید از ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ روبات برای جمع آوری ۳۸۲ کیلوگرم نمونه سنگ استفاده شده باشد.

ده– کمر بند وان آلن و امواج رادیویی مرگ آور

ایراد منتقدین: کمربند وان آلن که بین زمین و ماه قرار گرفته حاوی اشعه های مرگ آور رادیویی است که هیچ آلیاژ و ماده ای در تکنولوژی شناخته شده ما نمیتواند در برابرش مقاومت کند. علاوه بر آن در فاصله بین زمین تا ماه امواج شدید طوفانهای خورشیدی وجود دارند که هر جسمی را ریز کرده و از بین می برند. بیل کایسینگ, مهندس سابق ناسا و کسی که در پروژه ساترن ۵ و سپس در پروژه آپولو و طراحی موتورهای آپولو شرکت داشته و دسترسی به فایلهای سری برایش ممکن بوده در مصاحبه خود می گوید «در طول کار متوجه شدیم که امکان ندارد وسیله ای که ساخته شده بتواند در برابر اشعه ها و امواج خطرناک وان آلن مقاومت کند, چه برسد به اینکه انسان هم در آن حضور داشته باشد.»
او همچنین اعتراف می کند «وقتی سرپرست این پروژه شدم ذره ای تجربه و دانش در خصوص این پروژه نداشتم و کسانی هم که با من کار می کردند کم اطلاع بودند, زیرا واقعا نیازی نبود که ما از چیزی سر در بیاوریم…قرار نبود چیزی به ماه فرستاده شود. آنچه استفاده کردیم ورقهای معمولی آلومینیوم بود. امکان ندارد که ورق آلومینیوم بتواند جلوی امواج مرگ آور وان آلن و سایر اشعه ها را بگیرد. طبق تحقیقات ما پروژه امکان پذیر نبود.» او معتقد است » برای ناسا راحت تر بود که کل سفر به ماه را جعل کند و بودجه میلیاردی آن را صرف خدا می داند چه کارهای دیگری کند. طبق اطلاعات مهندسی من, ما صاحب تکنولوژی سفر به فضا نبودیم و هنوز هم نیستیم.»

پاسخ ناسا : مدت زمانی که فضانوردان از کمربند وان آلن عبور کردند بسیار کوتاه بود و مقدار اشعه بسیار کمی دریافت کردند.

پاسخ منتقدین: کمر بند ون الن ۱۳ هزار کیلومتر است و با سرعت حرکت کردن جلوی نفوذ تشعشعات را نمی گیرد.

یازده– آسمان بی ستاره

ایراد منتقدین: در هیچ یک از عکسهایی که از زمین گرفته شده هیچ نور ستاره ای به چشم نمی خورد. وقتی فضانوردان از روی ماه از زمین عکس می گیرند باید همان آسمانی که زمین را در بر گرفته دیده شود و حداقل چند ستاره در تصاویر ضبط شده باشد. روی ماه آلودگی جوی یا ابر وجود ندارند که مانع دیدن ستاره ها شود, پس چرا هیچ ستاره ای در آسمان نیست و تنها تاریکی مطلق است؟ ناسا چاره ای نداشته جر اینکه آسمان را بدون ستاره نشان دهد زیرا اگر ستاره ها دیده می شدند می توانستیم با توجه به موقعیت و نور ستارگان پی ببریم که تصاویر نه از روی ماه بلکه روی زمین گرفته شده اند. پس از بازگشت از ماه یکی از سوالات خبرنگاران از نیل آرمسترانگ این بود که ستارگان از روی ماه چطور دیده می شدند؟ او پاسخ داد «ما قادر نبودیم ستاره ها را ببینیم مگر به وسیله تلسکوپ.»

پاسخ ناسا: سکوت

دوازده– سنگ با حرف الفبا

چنان که در تصویر می بینید حرف لاتین C روی این قطعه سنگ حک شده. اندازه و شکل دقیق آن این احتمال را که به طور طبیعی به وجود آمده باشد از بین می برد. سوال منتقدین این است که این حرف چطور روی سنگی از ماه حک شده؟ در صحنه های فیلمبرداری استودیوئی ابزار و قطعات صحنه همه شماره گذاری یا حروف گذاری می شوند. احتمالا این سنگ علامت گذاری شده بر اثر یک بی توجهی از سمت اشتباه مقابل دوربین قرار گرفته. آیا این تصویر نشان می دهد که سنگ متعلق به یک استودیوی فیلم برداری است روی زمین است و نه بر روی ماه؟

فریب زیکا: المپیک ریو دو ژانیرو, عملیاتی علیه برزیل

ژان راپوپورت, ۲ ژوئن ۲۰۱۶

سرفصل اخبار به دو تحقیق جدید درباره ارتباط ویروس زیکا و میکروسفالی (تولد با سر بیش از حد کوچک) اشاره میکند. این مطالعات چیزی بیش از یک پروپاگاندا نیستند.

یکی از این مطالعات ادعا میکند که ویروس زیکا در چندین گروه از مادران و نوزادانی که با این نقض به دنیا آمده اند دیده شده. اما در بهترین حالت, این ویروس تنها در اقلیت بسیار کوچکی از موارد مورد مطالعه دیده شده است. در واقع این مشاهدات گواهی علیه زیکا به عنوان عامل میکروسفالی هستند. چرا؟ زیرا استانداردهای علمی واجب میکند که ویروس در همه یا در اکثریت قابل توجهی از موارد مورد مطالعه دیده شود.

ژان راپوپورت

مطالعه دیگر بر روی موش انجام شده. تکرار مکررات این است که موشها با آدمها یکی نیستند. در واقع موشها مورد بسیار بدی برای انجام مطالعات درباره انسان هستند. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری, و سازمان بهداشت جهانی مصمم هستند زیکا را عامل میکروسفالی بنامند. به لحاظ علمی هر دو سازمان در این زمینه به شدت شکست خورده اند اما این شکست مانع آنها نشده است. تمام آنچه برای این دو سازمان اهمیت دارد این است که میتوانند سرفصل اخبار جهان را از آن خود کنند و چنین نیز میکنند.

برزیل چنان که همه میدانند هدف اصلی این ترس همگانی از زیکا بوده است. به زودی زمان برپایی المپیک ریو فرا خواهد رسید. واضح است که توریستهای بسیاری از ترس زیکا در خانه خواهند ماند و این به معنای افت شدید در درامدهایی است که بازیهای المپیک میتواند برای برزیل تولید کند. (پروپاگاندا این است:) «برزیل جای وحشتناکی است؛ زیکا در حال کشتار است؛ از این ویروس فرار کنید.»

نکته مهمتر این که صحنه سیاست جهانی در اثر فعالیتهای ملتهای بریکس (برزیل, روسیه, هند, چین و افریقای جنوبی-مترجم) با وقفه هایی روبرو شده است. این اتحادیه در حال ایجاد صندوق پولی خود, مستقل از صندوق پول بین المللی است و صحبتهایی نیز درباره کنار گذاشتن دلار آمریکا در تمام معاملات نفتی داشته است.

از نظردولت آمریکا, سقوط دلار هرگز نباید رخ دهد. یکی از دلایل تخریب لیبی نیز همین بود. قذافی در حال تبلیغ برای واحد پولی با پشتوانه طلا و به جز دلار آمریکا, برای استفاده در معاملات نفتی بود.

در نتیجه برزیل به عنوان یکی از اعضای بریکس مورد حمله تفنگ سیاست قرار گرفته است. تمامی فریب بحران زیکا نیز یکی از پیکانهایی است که به سوی برزیل نشانه رفته است.

متاسفانه مردم تجربه ای در یافتن ارتباط بین حملات سیاسی/اقتصادی, و مانورهای پزشکی ندارند. اگرچه مردم این ارتباط ها را نمیبینند, این ربطها واقعی هستند.

من از سال ۱۹۸۸ درباره فریبهایشان مطالعه کرده ام. فقط برای مثال به بحران ساختگی سارس در سال ۲۰۰۳ که ابزاری برای سازمان بهداشت جهانی شد اشاره میکنم؛ ابزاری برای نشان دادن اینکه میتوان شهری بزرگ را به زانو در آورد. سازمان بهداشت جهانی هشداری برای مسافرت به «مرکز پخش سارس,» تورنتو صادر کرد. تورنتو میلیاردها دلار از دارمد توریسم خود را از دست داد. سارس هیچ ریشه ای در واقعیت نداشت. ویروس ادعایی مشترک بین انسان و حیوان رفته رفته در تعداد کمتری از بیماران مشاهده شد تا جایی که برای کسانی که دقت نظر داشتند, فریب آمیز بودن کل این ماجرا مسجل شد.

در مورد المپیک ریو, سازمان بهداشت جهانی به برگزار کنندگان بازیها پیشنهاد لغو مسابقات را نداده. لزومی به چنین کاری نبوده. در وضعیت فعلی وحشت کافی برای افت شدید درامد توریسم ایجاد شده است.

پخش تلویزیونی بازیها فرصتی عالی برای تعمیق و تشدید وحشت از زیکا برای آنها فراهم خواهد کرد.

مرکز پیشگیری و کنترل بیماری, و سازمان بهداشت جهانی هر دو وزارت ترس هستند. این دو از احساسات مردم برای دفاع از منافع کمپانیهای عظیم دارویی استفاده میکنند, و این کمپانیها هم به نوبه خود به فروش دارو و واکسن ادامه میدهند. «بترسید, اما نگران نباشید, ما میتوانیم به شما کمک کنیم, شما را نجات دهیم.»

… جدید ترین آماری که از برزیل کسب کرده ام نشان میدهد که در ۸۵۴ مورد قطعی میکروسفالی, ۹۷ نفر نشانه هایی از ویروس زیکا را در خود داشته اند. همین به خودی خود دلیلی است بر اینکه زیکا عامل میکروسفالی نیست. در هر آزمایشگاه معتبری محققین به دنبال شواهد بیشتری خواهند گشت. این تعداد برای اثبات این ارتباط کافی نیست.

اما سر و کار ما با آزمایشگاههای معتبر نیست, سر و کار ما با یک دستور کاری است؛ دستوری که باید اجرا شود, برای اهدافی که هیچ ارتباطی با علم یا درمان ندارند.

منبع

ژان راپوپورت (به نقل از معرفی نامه مندرج در وبلاگ شخصیش) روزنامه نگار و پژوهشگری مستقل با ۳۰ سال سابقه فعالیت است. او در هفته نامه لس آنجلس, مجله اسپین, استرن, صدای روستا, نکسوس و سایر نشریات مقالاتی درباره سیاست, سلامتی, رسانه, فرهنگ و هنر نوشته است. هفته نامه لس آنجلس در سال ۱۹۸۲ راپوپورت را به خاطر مصاحبه اش با رئیس دانشگاه السالوادور در زمانی که ارتش محوطه دانشگاه را اشغال کرده بود, کاندیدای دریافت جایزه پولیتزر کرد. راپوپورت مجری, تهیه کننده و نویسنده برنامه های رادیویی در لس آنجلس و لاس وگاس بوده است  در بیش از ۲۰۰ برنامه رادیویی و تلویزیونی حضور یافته.

 


پیشنهاد می گردد سایر بخش های این مطلب را نیز مطالعه فرمایید

روایت جعلی رایج از علم و تاریخ – بخش اول:

روایت جعلی رایج از علم و تاریخ – بخش دوم

روایت جعلی رایج از علم و تاریخ – بخش سوم

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *