آیا میتوان پس از مرگ اطلاعات با ارزش را در اختیار خانواده، دوستان و آشنایان قرار داد؟
یک راز را نمیتوان با کسی در میان گذاشت؛ این واقعیتی انکار ناپذیر است. اما زمانی که رخت و لباسمان را جمع میکنیم و پروندهی این طرف زندگی را مهر کرده، دستمان میدهند و به ناچار یا از روی اجبار این دنیا را با تمام خوبیها و بدیهایش ترک میکنیم، چه راهی برای در میان گذاشتن اطلاعات با ارزش و رازهای سر به مهر وجود دارد؟ آیا آنقدر خوش اقبال خواهیم بود تا همچون فیلمها، در زمان مرگ کسی در کنارمان باشد و رازمان را بپذیرد؟ اگر از این موضوع اطمینان ندارید، بهتر است این مقاله را تا به انتها با ما همراه باشید و ببینیم چه راهکارهایی در پیش است؟
منظور از راز، رازهای عجیب و غریب نیست. همین انتقال اطلاعات با ارزشی نظیر کلمه عبور بانکی، حسابهای مهم مالی اینترنتی، سایتهای خرید و فروش یا حساب فیسبوکتان! مواردی که هیچ دوست ندارید پیش از مرگ کسی به آنها دسترسی داشته باشد. و بعد از خواندن غزل خداحافظی نیز تنها یک فرد خاص، مثلاً همسرتان به آنها دسترسی پیدا کند و نه هیچ کس دیگر. بیایید ببینیم راهی برای این مهم وجود دارد؟
حقیقت آن است که نمیتوان به سیستمهای خودکار در این زمینه اعتماد زیادی کرد. برای نمونه، یکی از کاربران سایت لایفهکرز با نام عدنان در این رابطه میگوید: «مدتی قبل به دلیل احساس خطری که میکردم لوح فشردهای حاوی اطلاعات با ارزش را تهیه کرده و بر روی آن به وسیلهی برنامه TrueCrypt قفل گذاشتم. سپس دو نسخه از آن گرفته و یکی را به پدر و دیگری را به نامزدم دادم. و به آنها گوشزد کردم در صورت فوت من به این لوح فشرده و کلمه عبوری که دادهام رجوع کنند. با توجه به اعتمادی که به آنها داشتم، مطمئن بودم پیش از مرگم هرگز به لوح فشرده و محتوای آن دست نخواهند زد. به شخصه چنین راهکاری را ترجیح میدهم».
«به خصوص اینکه سرویسهایی نظیر Dead Man’s Switch چندان قابل اطمینان نیستند. ممکن است بنا به اتفاقی، چند هفتهای ناپدید شوید، آنگاه چنین سرویس شما را جزو مردگان به شمار آورده و اطلاعات با ارزش را لو میدهد. برای نمونه فرض کنید تصادف رانندگی سختی کردهاید و مدتی دراز در بیمارستان بستری شدهاید. حالتان آنقدر خراب است که نمیتوانید کاری جز استراحت کنید. بله در چنین شرایطی رایانهها به کار نمیآیند».
آیا گوگل فکری برای این مورد کرده است؟ خب شرکت گوگل بخشی برای رسیدگی به حسابهای غیر فعال دارد. آنها سرویسی به نام «مدیریت حساب غیر فعال» راه انداختهاند که به کاربر اجازه میدهد فرد یا افراد مورد اعتماد خود را تعیین کند تا پس از گذشت زمان دراز ۳ – ۱۸ ماههی غیر فعال بودن حساب کاربریتان، اطلاعات حساب به این فرد منتقل شود. این مدت را خود فرد تعیین میکند و میتواند با توجه به پیشبینی خود از آینده آن را کم یا زیاد قرار دهد.
اما راهکارهای سنتی چطور هستند؟ وصیتنامه نویسی شیوهای معمول در اغلب نقاط جهان است که امروزه با وجود دستگاههای متنوع ضبط تصویر، فرد میتواند لوح فشردهای را از صحبتهای خود پر کند و آن را ضمیمهی وصیت نامه کند. اگر از نظر مالی بنیهی قوی دارید یا مالک شرکت و مجموعهای تجاری هستید در این موارد داشتن یک وکیل قسمخورده انتخاب خوبی است. میتوانید اطلاعات را لاک و مهر کرده و در اختیار وی قرار دهید تا پس از مرگ نه تنها در قرائت وصیتنامه روال قانونی طی شود، بلکه اطلاعات مورد نظر شما به فرد خاص – همسر، فرزندان یا هر کس دیگر – برسد.
از هر روش یا شیوهای که استفاده میکنید بهتر است آن را ساده و سر راست بگذارید. بازماندگان بنا به دلایل خود – ذوق و شوق یا ناراحتی فراغ شما – هوش و حواس درستی ندارند و ممکن است شیوههای پیچیدهی شما را درک نکنند. مخصوصاً اینکه پیچیده شدن موضوع میتواند به نادیده گرفتن یا از دست رفتن این موارد بینجامد. فرض کنید در حسابهای اینترنتی نظیر پیپال پول دارید، اما روش دسترسی و برداشت آنقدر سخت است که همسر عزیز دلتان از پسش برنمیآید. در این صورت پول شما دود شده و به هوا میرود و به بازمانده نمیرسد.
آرزوی قلبی تیم اینفو سلامتی و بهروزی همگی شما دوستان است. اگر هم خدا نکرده رفتنی شدید، امیدواریم به آرامش روحی دست یابید، به هر حال این عاقبتی است که نمیتوان از آن فرار کرد و بهتر است از همین حالا به فکر آینده اطلاعات و داراییهای خود باشیم.