ارتباط در این خانواده تقویت می شود
مری می داند که مسائل و مشکلاتی درپیش خواهد داشت. او درعین حال که همچنان زبان اشاره را به فرزندانش می آموزد، نمی داند که تا کی می تواند از آنها به عنوان مترجم کمک بخواهد. همچنین نگران سالهای بلوغ بچه ها بود، سالهایی که اکثر بچه ها چندان علاقه ای به ارتباط و گفتگو با والدینشان نشان نمی دهند و نسب به وجود یا بروز تغییر در خانواده شان به شدت حساس هستند.
مری حتی به دورتر هم نگاه می کرد، به زمانی که نوه دار شود.” از فکر اینکه نمی توانم با آنها حرف بزنم، خیلی افسرده می شوم .” اما ارتباط و گفتگو در خانواده مری تقویت می شود” همه آن را فوق العاده مهم تلقی می کنند . او امیدوار است که همین امر، شالوده ای باشد که بر اساس آن، آنها در مواقع دشواری به یکدیگر تکیه کنند.
مری اینک که به گذشته نگاه می کند می گوید:” من و خانواده ام خیلی خوشبختیم زندگی بسیار خوبی داریم. درست است که نمی توانم بشنوم ولی ” مامان دوستت دارم” را در نگاهشان و بر لبهایشان می بینم و از لمس دستها یشان احساس می کنم.
