داروی روانگردانی که شما را به سفری طولانی میبرد
توسط boshra · منتشر شده · بروزرسانی شده
پژوهشگران در این مطالعه به تکنیکی به نام بلورنگاری اشعهی ایکس روی آوردند تا ساختار مولکولهای LSD را بهتر بشناسند. این تکنیک اشعههای ایکس را به ساختار بلورین مولکول میتاباند تا در بازتاب آن یک شکل یا الگوی پراکنده روی نوار فیلم ایجاد شود که به پژوهشگران این امکان را میدهد که شکل مولکول را تجسم کنند.
این تیم نشان دادند که این فعلوانفعالها به ساختار خاص و مخصوص LSD و گیرنده سروتونین بستگی دارد. هنگامی که پژوهشگران گیرنده را با تغیر دادن شکلش جهش دادند، مشاهده کردند که LSD دیگر برای مدت زیادی در چاله باقی نمیماند. مک کوروی به مجله Live Science گفت: «LSD، خصوصاً در رابطه با داروهای دیگر در گیرندههای سروتونین برای مدت زیادی باقی میماند. این ماده برای ۸ تا ۱۲ ساعت باقی میماند و جدا شدن آن از گیرنده بسیار مشکل است.»
پژوهشگران میگویند که شاید این فعلوانفعال به توضیح چرایی مدت طولانی سفر توهمزای LSD کمک کند. دکتر برایان راس، نویسندهی ارشد مطالعه و پروفسور داروشناسی از دانشگاه کارولینای شمالی، میگوید: «افرادی را میبینیم که LSD مصرف میکردند و چنین سفرهای توهمزایی را در کنسرتهایی توسط گروه Grateful Dead داشتند.»
راس همچنین در ادامه گفت: «جالب است که در پارکینگ باشی و تعجب مردم را وقتی که تجربهی اثر LSD مصرف شده رو به پایان است ببینی. مردم زیادی که این دارو را مصرف میکنند از اینکه چقدر اثرش طول میکشد آگاه نیستند.» وی گفت: «اما جدا از توضیح سفرهای طولانی مصرفکنندهها، نتایج جدید همچنین میتوانند راهنماهایی برای تحقیق و پژوهش روانشناختی باشد.»
مک کوروی گفت: «شاید LSD بخاطر استفادههای سرگرم کنندهاش شناخته شده و با تاییدهای هانتر. اس. تامپسون ابدی شده باشد؛ اما کشف خواص روانگردانی LSD دردههی ۱۹۴۰ یکی از رویدادهای کلیدی و تاریخی در پژوهش سلامتی روان بود. این یافته راه پژوهش برای گیرندههای سروتونین در مغز را باز کرد که بالاخره منجر به توسعه و تولید بعضی داروهای ضد افسردگی و آرامش بخش گردید.»
پژوهشگران میگویند که پژوهش بیشتر بر روی مکانیسم فعالیت درازمدت و قوی LSD میتواند منجر به تولید داروهای روانپزشکی هدفمندتری شود که عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای فعلی دارند.