دیدن بدون چشم
در اواخر قرن هجدهم میلادی ، زمانی که نخستین سفیدپوستان به جزیره « ساموآ » رسیدند ، به مردان نابینایی برخورد کردند که می توانستند با نگه داشتن دست روی یک شی ء آن را ببینند و جزئیات آن را شرح دهند .
بعد از جنگ جهانی اوّل « ژول رومن » صدها نابینا را در فرانسه آزمود و چندین نفر را پیدا کرد که قادر بودند تفاوت میان روشنایی و تاریکی را تشخیص دهند .
او دریافت که این حساسیت به نور ، در نواحی روی بینی و نوک انگشتان متمرکز است .
در ایتالیا یک عصب شناس به نام « چزاره لومبروسو »دختر نابینایی را پیدا کرد که می توانست با نوک بینی و نرمه گوش چپش ببیند .
او زمانی که به ناگهان نور درخشانی به گوشش تابیده می شد ، خود را عقب می کشید.
در سال ۱۹۵۶ میلادی به یک پسر بچه نابینای اسکاتلندی یاد دادند که بین نورهای رنگی تفاوت قائل شود و اشیای درخشان را از فاصله ی حدود یک متر را تشخیص دهد .
در سال ۱۹۶۰ ، یک گروه پزشکی در ایالت ویرجینیای آمریکا دختری را مورد آزمایش قرار دادند و نشان دادند که او می تواند حتی وقتی که چشمانش با چند لایه باند و نوار بسته می شد ، رنگ های مختلف را تمیز دهد و قسمت های کوتاهی از نوشته های درشت را بخواند .
در سال ۱۹۶۲ ، فرهنگستان علوم شوروی به بررسی یک معلم اهل منطقه کوهستانی اورال به نام « رزا کوله شووا » پرداخت .
رزا را پزشک او به مسکو فرستاده و معرفی کرده بود .
این دختر نابینا نبود ، ولی به خانواده ای تعلق داشت که همه ی اعضای آن از نعمت بینایی محروم بودند و برای کمک به آنها ، خواندن حروف بریل و انجام کارهای مختلف را با دستان خود آموخته بود .
در مسکو عصب شناسی به نام « شفر » مطالعات زیادی روی او انجام داد .
شفر نشان داد که رزا می تواند با چشمان بسته و در حالی که دست هایش از یک پرده عبور کرده اند ، سه رنگ اصلی را از یکدیگر تشخیص دهد .
پژوهشگران این احتمال را مدنظر قرار دادند که شاید تفاوت در جذب و دفع گرما توسط هر رنگ ، عاملی برای شناسایی آن از طریق لمس با نوک انگشتان بوده باشد .
بنابراین برخی از این کارت های رنگی را سرد و برخی دیگر را گرم کردند ، ولی این اقدام هیچ تأثیری روی تشخیص رزا نداشت .
شفر همچنین دریافت که رزا می تواند مطالب روزنامه و نت های موسیقی را با چشمان بسته بخواند .
در اینجا هم برای حذف احتمال خواندن حروف از طریق برجستگی های نقش بسته روی کاغذ ، صفحات را زیر شیشه قرار دادند .
در آزمونی دیگر ، یک روان شناس روس به نام « نوومیسکی » تصاویر ی نورانی را روی کف دست رزا تاباند .
او در این آزمون موفق شد شکل و رنگ تصاویر را تشخیص دهد و حتی این کار را در مورد تصاویری که روی اسیلوسکوپ (نوسان نما) تشکیل می شد نیز با موفقیت انجام دهد .
در یک آزمایش به دقت کنترل شده ، او توانست در شرایطی که چشم بند به چشم داشت و یک پرده با یک قطعه مقوای بسیار بزرگ دور گردنش کشیده شده بود (تا مانع دیدن اطراف شود) ، تنها به کمک آرنج ، خط ریز یک روزنامه را بخواند .
بعدها دانشمندان کشف کردند که در میان افراد عادی نیز از هر شش نفر ، یک نفر قادر است پس از حدود یک ساعت تعلیم ، تفاوت میان دو رنگ را از طریق لمس آنها تسخیص دهد .
منبع:ذهن آموز
