سفر در زمان (پاسخ به پارادوکس مادر بزرگ )

او می گوید هر آنچه در گذشته بوده است و هر آنچه در آینده خواهد بود همگی اکنون وجود دارند

معروف ترین پارادوکس سفر در زمان پارادوکس «مادربزرگ» است.پارادوکس مادربزرگ یک سناریوی خیالی است و در مقابل سفر در زمان همانند سدی قرار دارد.اما هیچ گاه برای مادربزرگ واقعی چنین اتفاقی رخ نداده است.

ایده ی مذبور چنین است که مسافر زمان به گذشته سفر می کند و بر
حسب تصادف موجب کشته شدن مادربزرگ خود می شود.این اتفاق هنگامی روی می دهد که هنوز مادر مسافر زمان متولد نشده است.بدین ترتیب خود مسافر زمان نمی تواند زاده شود.هنگامی که مسافر زمان(که به گذشته سفر کرده است) زاده نشده باشد،مادربزرگ به قتل نخواهد رسید.ولی با تمام این احوال مسافر زمان متولد شده است و مادر بزرگ نیز به قتل رسیده است.

در داستان های علمی تخیلی پارادوکس های سفر در زمان به طریقی رفع و رجوع شده اند.اما این راه حل ها با توجه به اثر کوانتومی ،فاقد کارایی هستند و این موضوع تا اندازه ایی به اصل عدم قطعیت مربوط می شود.

بر اساس این اصل ،هیچ چیز، حتی رویدادهای گذشته نمی تواند دارای طرحی قطعی و ثابت باشند.یعنی گذشته هم همانند آینده غیر قابل پیش بینی است.همچنین بر اساس تعبیرهای متفاوت که فیزیک کوانتوم آنها را مجاز می شمارد، این نوع پاسخ ها به پارادوکس ها، پذیرفتنی نیست.

از این رو فیزیک کوانتومی با نظری متفاوت و شگفت انگیز به ایده ی دیگری می پردازد که به سال های دهه ی ۱۹۶۰ باز می گردد:

این ایده می گوید که گذشته و آینده،همانگونه که قاره ها بر سطح زمین قرار گرفته اند، در داخل زمان جای گرفته اند.به طوری که تاریخی مانند اول اکتبر ۱۹۶۶ در مکانی در زمان جای گرفته است.درست همانگونه که پل گلدن گیت واقع در سانفرانسیسکو در مکانی در فضا قرار گرفته است.
این چیزی است که دانشمند صاحب نامی چون فرد هویل آن را بسیار جدی گرفته است.

هویل بر این باور بود که تصور ما از زمان به عنوان جریانی پیوسته و جاری تصوری باطل و نامعقول است.او می گوید هر آنچه در گذشته بوده است و هر آنچه در آینده خواهد بود همگی اکنون وجود دارند گویی که هر لحظه از زمان به صورت منظم در داخل جعبه های صندوق پستی به سبک صندوق های پستی قدیم پست چیده شده اند.

هویل تصور می کرد که همه ی جعبه ها به ترتیبی مثلا به شماره گذاری تنظیم شده اند و هر جعبه همانند یک تاریخ مکتوب حاوی کلیه ی اطلاعات جعبه های شماره های پایین تر،و نه بالاتر از خود، خواهد بود.
اگر تصور هویل درست باشد راهی برای تغییر گذشته وجود ندارد.ولی اگر بیش از یک مجموعه «جعبه های صندوق پستی» وجود داشته باشد چه روی می دهد؟

اگر بتوان جعبه های جدیدی ساخت و آینده هاییی جانشین بوجود آورد
چه خواهد شد؟

به این ترتیب به گربه ی شرودینگر و ایده ی واقعیت های متعدد و جهان های موازی می رسیم.