سمبلهای دروئیدی در ماسونری و ادیان یهودی-مسیحی – بخش پنجم
بی نظمی قدیم جهانی
«متن دیگری وجود دارد که نشان میدهد ابوالهول وقف خدای را-آتوم, یا «خورشید مغرب» شده بوده است, و در نتیجه با سرزمین هایی که خورشید در آنها غروب میکند, با «مکان مردگان» و با کشور ریشه های اجدادی شان ارتباط دارد.» ادوارد اف. مالکوفسکی, کتاب پیش از فراعنه
در کتاب ریشه های ایرلندی تمدن به وقایع پس از بلای طبیعی عظیم و جهانی پرداخته شده و نشان داده شده که خشم طبیعت به طور وِیژه در بریتانیا و اسکاندیناوی خرابی های بزرگ به بار آورد. این سرزمین ها چنان به سختی ضربه دیدند که با نام «سرزمین مردگان» از آنها نام برده می شد. این هجوم طبیعت چنان دهشتناک بود که ارشدان غربی و ساکنین بومی و اولیه بریتانیا و اسکاندیناوی ناچار شدند سرزمین خود را به مقصد اروپا و آسیا ترک کنند. ارشدان غربی هر جا می رسیدند همچون خدایان حقیقی به آنها خوشامد گویی میشد. بیشتر مورخین از آنها و مردم شان با نام کلت ها (سلت ها) نام برده اند, اما عناوین زیر دقیق تر هستند:
آریایی ها, آریا, آریو, آری و غیره
گات ها
نوردیک ها
هندواروپایی هایی
سفیدپوستان
مردم قدیم اسکاتلند, اهالی شبه جزیره ایبری, و سیتی ها بازماندگان این اجداد دوران کلان سنگی هستند. دروئیدها اعضای فرقه های فراموش شده ستاره پرستی, خورشید پرستی, و ماه پرستی بودند و تمامی خردمندان دوران باستان از وجود ارشدان مغربی و اهمیت آنها مطلب بودند: «… گروهی که تمامی حرفه ها را به کار می گرفت. گروه نه تنها شامل دینداران بود, بلکه فلاسفه, قضات, معلمین, مورخین, شاعران, موسیقی دانان, پزشکان, ستاره شناسان, پیامبران و مشاورین سیاستمداران اعضای آن بودند.» پیتر برسفورد الیس, کتاب دروئیدها
نژاد ارشدان در دانش هایی مانند هندسه, نجوم, و جهت یابی, و در شبه علومی مانند طالع بینی و رمل پیشرفت فراوانی کرد. در تاریخ اروپا و آسیا از ارشدان دوران کلان سنگی با این اسامی نام برده شده است:
شمسو هور (پیروان هوروس)
فنیقی ها (آرکادی ها)
سومری ها (سوم آری)
کلدانی ها (مغان)
کابیری ها (کاب آری)
آمون پرستان
تنها کافی است کلمه فنیقی را با کلمات ایرلندی یا ایرلند-اسکاتلندی جایگزین کنید تا تمامی رشته هایی که اسطوره خواران فریبکار رشته اند پنبه شود و تاریخ واقعی جهان را ببینید. چنان که در مقدمه جلد اول کتاب نیز توضیح داده ام, کلمه کلتی یا سلتی را توصیفی دقیق از ایرلندی های کلان سنگی یا بازماندگان اروپایی شان نمی دانم. تحقیقات عملی جدید قویاً این ایده را که عبارت کلتی تنها دست ساخته پروپاگاندا پردازان و اسطوره خواران بوده تایید میکند. تاریخ غیر دقیق ایرلندی های به دست کسانی که سرزمین آنها را ویران و مستعمره کردند نوشته شده است:
«پس از اینکه مسیحیان سالها به از میان بردن کتب و کتابخانه ها پرداختند, سنت جان کریسوستام, پدر یونانی کلیسا با افتخار اعلام کرد هر گونه ردی از فلسفه و ادبیات دنیای باستان از صفحه زمین پاک شده است.» هلن اِلِربی, کتاب نیمه تاریک تاریخ مسیحیت
«دو تجاوز شاه هنری به ایرلند مملو از خونریزی و بی رحمی بود و منجر به یکسان شدن بناها با خاک و تخریب نهایی تقریباً تمام متون باقی مانده ایرلندی غیر مسیحی شد.» جرج راولینسون
«هیچ یک از منابع نوشتاری کلتی به دست دروئیدها نگاشته نشده است… در ایرلند حجم عظیمی از دست نوشته های شاعرانه/دروئیدی وجود دارد که بخش عمده آن منتشر نشده و هنوز ترجمه نشده باقی مانده است.» آر. جِی. استورات, کتاب شاعران کلتی, دروئیدهای کلتی
«اولین گروه مبلغین مسیحیت دریافتند که دین بومی ریشه کن شده است, و به دلیل اقامت در بناهای خالی دروئیدها, به خود نام کالدی را دادند.» پروفسور تاد
آریایی ها در شرق
«مهابهاراتا از قهرمانی هندی, آرجونتا, میگوید که هنگام بازدیدش از کوه مِرو شاهد گذر روزانه خورشید و ماه از چپ به راست بود. چنین مطلبی نمی توانسته از مناطق استوایی ریشه گرفته باشد, چرا که تنها در شمالی ترین نقاط زمین قرص خورشید به موازات خط افق حرکت میکند. در این کتاب دعایی نیز خطاب به آدیتیا ها آورده شده است برای آنکه تاریکی طولانی بر ما غلبه نکند, و از آگنی درخشان (خدای ودایی آتش در هند) گلایه شده که بیش از حد در تاریکی طولانی مدت درنگ کرده, و تمام اینها را تنها میتوان به شبهای قطب شمال نسبت داد.» آلفرد روزنبرگ, کتاب اسطوره قرن بیستم, ۱۹۳۰
چه گوت های غربی با سیتی های اولیه یا مهاجرین اولیه آریایی نسبت داشته باشند یا فرزندانشان باشند و چه نه, به هر حال موفق شدند به مصر, هند و چین برسند. شواهد باستانشناسی اخیر نشان از غربی های سفیدپوستی دارد که در دره ایندوس در پاکستان, در کوش در هندوستان, و در منطقه چرچن و تاریم در چین ساکن بوده اند.آزمایشاتی که بر روی مو, البسه و وسایل مردان زنانی که مدتها پیش در این نقاط مشرق زمین دفن شده بودند انجام شده به روشنی تبار آنها را از دانمارک, نروژ و سوئد نشان میدهد.
«پزشکانی که در شانگهای مومیایی موبور کشف شده چینی را بررسی کردند به نتایج گیج کننده ای رسیدند. این زن هر کسی که بوده در ماهیچه هایش رد کلسترول بسیار بالا دیده می شد و رد عنصر فلزگونه و سفید-نقره ای رنگ انتیمون در ریه هایش.» چارلز برلیتز, کتاب جهان حیرت انگیز و عجیب
«هنگامی که ویکتور مِیر, استاد مطالعات چینی دانشگاه پنسیلوانیا, و جی. پی. مالوری از چین بازگشتند, به همکاران خود درباره آنچه مشاهده کرده بودند گفتند: مومیایی های ۴۰۰۰ ساله در وضعیتی عالی که در ماسه های صحرا خشک شده بودند؛ زنان سفیدپوست و قد بلند با موهای بور بافته شده و خالکوبی؛ مردان سفیدپوست قدبلند با ریش قهوه ای؛ کودکان ریزنقش سفیدپوست با چشمان آبی؛ پارچه های پیچازی و کلاه هایی که از پشم نرم خشک ساخته شده بود… سفیدپوستان در زمین های بایر چین ۴۰۰۰ سال پیش چه می کردند؟» موریس کاترل, کتاب مسیح, شاه آرتور و سفر جام
جات ها یا نخبگان سیک ساکن شمال هند احتمالاً نوادگان آریایی ها هستند یا بازماندگان مهاجرین سکایی متاخر تر. مورخین و مردم سیک همیشه گفته اند که نژادشان از غرب به هند آمد.
جنگجوی سیک
ناگهان در حدود ۲۴۰۰ پیش از میلاد نقش برجسته هایی در مصر خلق میشود که مردانی با پوست روشن, موی روشن سرخ رنگ و چشمان آبی را نشان میدهند. در نقاشی مقابر تبس تصویر چهار نژاد از مصری ها دیده میشود: زردپوستان, سیاهپوستان, لیبیایی ها و مصری ها. مصری های با پوستی سرخ رنگ تصویر شده اند. لیبیایی ها همیشه با ریش تصویر شده اند و با پوستی روشن و چشمانی آبی.
«خود مصری ها ادعا میکنند که اجدادشان غریبه هایی بودند که در زمانهای بسیار دور در حاشیه نیل ساکن شدند. آنها فرهنگ سرزمین مادری شان, هنر نوشتن, و زبانی پالوده را با خود آوردند. آنها از جهت غروب آفتاب آمده بودند و مردمی بسیار کهن بودند.» دیودوروس سیسولوس, مورخ یونان باستان
«هیچ کس نمیداند این مردم سفیدپوست چشم آبی که بودند, یا از کجا آمده بودند… الیوت اسمیت عقیده داشت این مردم چنان درجه ای از هوش داشتند که بناهایی را در حاشیه نیل بسازند که جهان مدرن از دیدن آنها غرق حیرت میشود.» جرالد او-فارل, فریب توتانخ آمون
واژه یهودی در طول تاریخ به معنایی که امروز دارد به کار نمیرفت. این واژه برای اشاره به آریایی ها و «مردان درخت» به کار میرفت. به همین دلیل است که واژه های یهودی در شرق دور یافت میشود. پیروان دین یهود به گوشه های دور افتاده خاور دور سفر نکرده بودند, بلکه آریایی ها به این مناطق سفر کرده بودند. چنان که اچ. وستروپ در کتاب پرسش سمبل باستانی توضیح میدهد: «مستقر کردن یهودیان در فلسطین در دوران کوروش و جانشینانش بیشتر شبیه به اشغال کردن است تا بازگرداندن به وطن. واضح است که تعداد زیادی از آنها در آن سوی فرات ساکن بودند و هرگز به منطقه یهودا مهاجرت نکردند. طبقه حاکم آنها شاید به دلیل ربطشان با پارس ها, عنوان فریسی ها را داشتند… نامهای آنها شباهت زیادی با نام خدایان برهمن دارد: برهما و محبوبه اش سارا-ایسواتی, پسرش ایکشواکا, و نوه اش یادو. خرابه های معبد صلح یا تُخت سولمی در کشمیر کشف شده اند, و نامهای زیادی از انجیل و آسیای غربی, برای مثال یوکلیا, داوید, آرابی, کوش, یاوان و غیره هم نامهای بومی منطقه ایندوس هستند.»
متاسفانه وستروپ و بسیاری دیگر از نویسندگانی که سمبلهای نژادهای باستانی را بررسی کرده اند معتقدند «یهودیان» همان مردمی بوده اند که امروز به همین نام شناخته میشوند. کسانی که فریب این پروپاگاندا را نخورده اند و جستجوی عمیق تر داشته اند میدانند که این نظر نادرست است.
