شهر گمشده‌ی باستانی مارداما پیدا شد!
گروهی از باستان‌شناسان از دانشگاه‌های توبینگن و هایدلبرگ آلمان، به پاس لوح‌های ۳،۲۵۰ ساله موفق به شناسایی موقعیت شهر باستانی و سلطنتی «مارداما» شده‌اند.
پروفسور «پیتر فالزنر» و همکارانش از دانشگاه توبینگن توانستند پنهان‌گاه ۹۲ لوح رُسی را در محل سکونت‌گاه عصر برنزی پیدا کنند. اکنون این سکونت‌گاه میزبان روستای کُردی کوچکی به‌نام «باستکی» است که در منطقه‌ی خودمختار کردستان عراق قرار دارد. قدمت این الواح رُسی به ۱،۲۵۰ سال قبل از تولد عیسی مسیح باز می‌گردد؛ یعنی به دوران امپراطوری آشوریان. «بتینا فایست» محقق دانشگاه هایدلبرگ به‌طور دقیقی این الواح را خوانده است.
باستان‌شناسان گفتند: «در کمال تعجب، دکتر فایست توانست محل باستان‌شناسی را به‌عنوان شهر باستانی مارداما مورد شناسایی قرار دهد. این شهر شمالی مهم در منابع باستانی ذکر شده، قرار گرفته است، اما از جای آن اطلاعی نداشتیم. این شهر در بازه‌ی سال‌های ۱،۲۰۰ تا ۲،۲۰۰ سال قبل از تولد عیسی مسیح وجود داشت و در زمان‌هایی به‌عنوان پادشاهی یا پایتخت استان شناخته می‌شد. جالب است که این شهر بارها مورد تصرف قرار گرفته و به نابودی کشیده شده است.»
این الواح از استان ناشناخته و جدیدی در زمان امپراطوری حکایت دارند؛ این استان در بخش‌های بزرگی از بین‌النهرین شمالی و سوریه در قرن سیزدهم پس از میلاد قرار داشته است. نام استاندار آشوری یعنی «آشور نصیر» و اقدامات و فعالیت‌های او روی این لوح‌ها نقش بسته است.
پروفسور فالزنر خاطر نشان کرد: «یافته‌ها حکایت از آن دارد که ما در حفاری‌های خود موفق به کشف کاخ استاندار آشوری شده‌ایم. در ضمن، ترجمه‌ی الواح محل شهری به‌نام مارداما را افشا کرده است. بر اساس منابع، این شهر مرکز پادشاهی بوده است که یکی از بزرگترین حکمرانان آن زمان به‌نام «شمسی‌آباد اول» در سال ۱،۷۸۶ قبل از میلاد تصرف شد. با این حال، فرمانروای دیگری چند سال بعد آن‌را به پادشاهی مستقلی تبدیل کرد.»
وی ادامه داد: «دوره‌ی شکوفایی و رونق رقم خورد، اما مدتی بعد به دست ترکان‌ها که مردمانی از کوه‌های زاگرس بودند، به نابودی کشیده شد. متون نقش بسته روی الواح و یافته‌های حفاری ما در باستکی می‌گوید که این رویدادها پایان کار نبود. این شهر به رشد خود ادامه داد و استاندار آشوری به مدت ۵۰ سال در آن شهر حضور داشت. این لوح‌های رُسی نقش بزرگی در بررسی جغرافیای بین‌النهرین خواهند داشت. شاید این اکتشاف سرنخ‌های دیگری را در رابطه با محل سایر شهرهای ابتدایی در بین‌النهرین افشا کند.»
