فضایی ها و ناپدید شدن دایناسورها – چطور دایناسورها ناپدید شده اند

ایا شهاب سنگی پایان بخش دایناسورها بوده است

ایا به راستی رابطه ایی بین موجودات فرازمینی و دایناسورها موجود است؟

موجوداتی مثل “تریسِراتوپها” و “تی رکس” ما این موضوع رو در نظر داریم و می بینیم که علم هم در تلاش برای یافتن جواب هست اما اینکه چطور دایناسورها ناپدید شده اند .

سوالیست که هنوز جوابش پیدا نشده و علم هم تا به حال هیچ پاسخی برای اون پیدا نکرده .ممکنه که فرازمینیها می خواسته اند دایناسورها را با یک نسل هوشمندتری که شبیه خودشون باشه عوض کنند و زمین هم بهترین مکان برای این کار بوده .

 

آیا دایناسورها با یک رویداد جهانی طبیعی و طبق گفته دانشمندان نابود شده اند؟

فضایی ها و ناپدید شدن دایناسورها ایا شهاب سنگی به سمت زمین امده است و ان ها را ناپدید کرده است یا اینکه دایناسورها در واقع هدف یک نسل کُشی واقع گشته اند؟ شاید بتوان پاسخ را در بررسی شماری از حکاکیها و آثار باستانی یافت که در آنها دایناسورها و انسانها در کنار هم دیده می شوند .

کره زمین… ۶۵ میلیون سال پیش… شهاب سنگی به قطر ۸ مایل، به سوی زمین و با سرعت تقریبی ۱۲ مایل در ثانیه، در حرکت بود و به ناحیه ای که امروز به نام “یوکاتان پنین سولا” شناخته می شود، برخورد کرد .

با نیرویی معادل یکصد میلیون تُن تی.ان.تی طبق نظر جامعه دانشمندان ، این رویداد جهانی آب و هوا و ساختار زمین را برای اَبَد دچار تغییر کرد و نسل دایناسورها را از بین برد.

شهاب سنگ مورد نظر، بین ۸ تا ۱۰ مایل قطر داشته این برخورد، حفره عمیقی ایجاد کرده و مواد را به اتمسفر پرتاب کرده غبار سیاهی ایجاد شده که سیاره ما را در تاریکی فرو برده.

آنهم برای ماهها ، یا شاید حتی برای یکی دو سال در چنین شرایطی، نورِ خورشید اساساً به زمین نرسیده و اورگانیزمهای فوتوسنتز کننده مثل گیاهان شروع به مردن کرده اند دایناسورهای گیاه خوار ، وقتی چیزی برای خوردن نداشتند ، همه از بین رفته اند .

دایناسورهای گوشتخوار هم از بی غذایی مرده اند این ممکنه که بین ۵ تا ۱۰ سال طول کشیده باشه اینکه این نسل کُشی چقدر طول کشیده ، هنوز مورد بحثه.

آیا ممکن است که برخی از دایناسورها از این رویداد جهانی جان به در برده باشند؟

و نه تنها نجات یافته ، بلکه برای چندین هزار یا حتی میلیونها سال هم زندگی کرده باشند؟ شاید پاسخ را بتوان در نزدیکی جایی یافت که دانشمندان معتقدند .

شهاب سنگ غول پیکر با زمین، و درست در قلب منطقه ای که امروز آن را “یوکاتان پنین سولا” می خوانند برخورد کرده است.

یوکاتان پنین سولا

امروز در فاصله ای کمتر از ۹۰ مایل از نقطه برخورد شهاب سنگ ویرانه های یکی از بزرگترین و بهترین شهرهای باقیمانده از “مایا“ها واقع شده است.

“چیچن ایتزا”

آدم از خودش می پرسه که آیا این یک تصادف عجیبه که همان نقطه ، یعنی “یوکاتان” که طعمه برخورد شهاب سنگ عظیم شده و نسل دایناسورها را هم از بین برده منطقه سکونت مایاهای باستان هم بوده باشه؟

گفته شده که “چیچن ایتزا” مکانی بوده که در اونجا “مایا”ها با خدایان ارتباط برقرار می کرده اند. و من این رو یک تصادف غیر عادی می دونم که از تمامی مکانهای بالقوه خلیج مکزیک، که این مردم می تونستند یکی از اونها رو انتخاب کنند .

اونها ترجیحاً نقطه ای رو انتخاب کرده اند که شهاب سنگی در ۶۵ میلیون سال پیش با آنجا برخورد کرده و “مایا”ها معتقد بودند که تماس با خدایان و تماس با آسمان ، تا دوران اخیر در همانجا رخ داده.

پس چیزی که در اینجا وجود داره، یا تصادفه ، یا اینکه یک خبری بوده .

و واقعاً این چیزی که ما از اون بی خبریم ، چیزیست که هنوز کسی واقعاً روی اون انگشت نگذاشته و من فکر می کنم این چیزیست که واقعاً لازم هست با جزییات بیشتری روشن بشه

در منطقه “مایا”ها و سایر مناطق مکزیک تصاویر عجیبی از دایناسورها دیده میشه “تِیراسوروس”، را می بینیم یک دایناسور معروف دیگری را هم در یکی از نقاشیهای “بوناپَک” می بینیم بنابراین سوال پیش میاد که “مایا”ها چطور درباره دایناسورها می دونستند قاعدتاً دایناسورها میلیونها سال پیش از اینها از بین رفته بودند.

اگر همانطور که جامعه دانشمندان معتقدند ، دایناسورها میلیونها سال پیش از ظهور بشر بر روی این سیاره نابود شده بودند ، در اینصورت چه چیزی می تواند غنای هنرِ مایایی را که ارتباط بین انسانها و دایناسورها را نشان می دهد توجیه کند؟

آثاری که در منطقه ای یافت شده است که دایناسورها در همانجا از بین رفته اند !!!

نظریه پردازان فضانوردان باستانی معتقدند که شواهد بیشتر را می توان در شمال کامبوج و در یکی از بزرگترین مجموعه معابد دنیا یافت : “انکور وات” اینجا در درون کنده کاریهای سنگهایی که به دیوارهای این مکان مقدس زیبایی می بخشند ، محققین، شگفت زده از تصاویر حیواناتی هستند.

انکور وات

که از قرار معلوم در زمان ساخت این مکان در این ناحیه پراکنده بوده اند اما یکی از آنها دایناسوری را تصویر می کند که موجب شده است باستانشناسان و متخصصین تنها سر خود را با دیدن آن بخارانند.

معبدی وجود داره به نام “تا پروم” که قابهایی تزئینی بر روی دیوارهای اون وجود داره یکی از این قابها، توجه انسان رو به خودش جلب می کنه.

چون شبیه یک “استِگاساروس” هست بنابراین، هستند کسانی که این رو مثالی از حضور دایناسور در عهد باستان می دونند.

“استگاساروس” نه به صورت یک اسکلت بلکه با پوست و گوشت تصویر شده انگار کسی اون رو در زمان حیاتش دیده باشه چطور ممکنه که هنرمندی تونسته باشه چنین چیزی رو حکاکی کرده باشه؟

آیا اونها از وجود چنین جانوری باخبر بوده اند؟

شکی نیست که تمدنهای باستان برخوردی با بقایای دایناسورها داشته اند بسیاری از اونها در منطقه ای زندگی میکردند که دایناسورها در اونجا به وفور یافت می شدند.

و من مطمئنم که اونها رو اینجا و اونجا پیدا کرده اند من فکر می کنم این واقعیت که اونها تلاش کرده اند تا تلاش هنرمندانه ای از حک کردن دایناسور داشته باشند در واقع تلاشی برای توصیف اونها بوده .

حالا چقدر تونسته اند اونها رو توصیف کنند ، خیلی روشن نیست .

حتی تا ۲۰۰ سال پیش هم برای خودِ ما سخت بود که بفهمیم چطور استخوانهای دایناسورها در هم چفت می شه.

چه چیزی می تواند توجیه کننده این باشد که سازنده های “انکور وات” چنین دانش پیشرفته ای از آناتومی دایناسور داشته اند؟
آیا ممکن است که طبق اعتقاد بسیاری از نظریه پردازان فضانوردان باستانی دانش آنها نتیجه بر خورد مستقیم دانش آنها نتیجه بر خورد مستقیم با دایناسورها بوده باشد؟

“سودیلو هیلز” شمال “باتسوانا”، افریقا باستانشناسان در اینجا و در سال ۲۰۰۱ به کشف آنچه که بسیاری معتقدند .

قدیمی ترین حکاکی مذهبی دنیاست، نائل شدند یک صخره ۲۰ فوتی مار شکل که در ۷۰,۰۰۰ سال قبل به وسیله قوم باستانی “سان” حجّاری شده است مار پرستی، یکی از قدیمی ترین پرستشهای مذهبی شناخته شده در دنیاست.

و حقیقتاً هر جا که جستجو کنید، اون رو می بینید آیا ممکن است که سرِ بسیار بزرگ این مار با اندازه ۶/۵ فوت نشان دهنده آن باشد که این حجاری یک “پایتان” نبوده و نقش یک دایناسور است؟