فرازمینی ها و ستارگان – شواهدی علمی از موجودات فرازمینی

حقیقت پشت پرده ستارگان

ایا گذشتگان زمینیمان ردی از مکان ساکنین دیگر این هستی پهناور برایمان بر روی دیواره به جا گذاشته اند

نقشه ای از ستارگان که در بناهای تاریخی دنیای باستان تکرار می شود این یک پدیده جهانیه ممکنه یک برنامه کیهانی باشه نسبتی از صورت فلکی هفت هزار سال پیش بر روی شن و سنگ … سازنده های اون اِشراف کاملی به صورتهای فلکی داشته اند و شواهدی که حاکی از احتمال ارتباط یک تمدن گمشده ، با مسافرانی از این مجموعه ستارگان است “اوریون” در همه این تمدنهای باستانی مهم بوده.

به نوعی با همان مکانی مربوطه که ما از آنجا آمده ایم و به آنجا باز خواهیم گشت میلیونها نفر در سرتاسر دنیا معتقدند که ما در گذشته با موجوداتی غریبه ملاقات داشته ایم.

اگر این موضوع واقعیت داشته باشد چطور؟ آیا غریبه های باستانی حقیقتاً در شکل گرفتن تاریخ ما دست داشته اند؟

در اینصورت،آیا ممکن است که نشانه هایی را بر جا گذاشته باشند که ، آشکار کننده مقصد نهایی بشر است؟ … مقصدی در صورت فلکی “اوریون” یازدهم ژانویه، ۲۰۰۶ تلسکوپ فضایی “هابِل” تصویری از سحابی هرگز دیده نشده “اوریون” را مخابره می کند.

آرایه ای عظیم از ستارگان با ۱,۵۰۰ سال نوری فاصله از زمین تصویر پنورامیک آن ، بیش از ۳,۰۰۰ ستاره را در شرایط گوناگون حیات نشان داده و دیدگاه تازه ای از آرایه اجرام آسمانی و سیستمهای کهکشانی را به محققین ارائه می کند.

طبق گفته دانشمندان امروز باید همینجا، و در این ابر اسرار آمیز از گاز و غبار بوده باشد که ستاره ها و سیارات در بیلیونها سال پیش از این ، شکل گرفته اند.

فضانوردها معمولاً بهش “اِم ۴۲” می گن … اسمش شیک نیست … ولی اینجا پرورشگاه ستاره هاست .

اینجا همون جاییست که ستاره ها در اون متولد شده اند بنابراین، این بخش از “اوریون” موضوع مطالعات وسیع ستاره شناسانه اینجا مکان فرم گرفتن ستاره هاست.

ما در اینجا ستاره ها و سیاره های بسیار بسیار جوانی داریم که از متلاشی شدن گازها و غبارها فرم گرفته اند، و مجموعه ستاره های سحابی “اوریون” را به وجود آورده اند.

تولد ستاره ها، به روشنی مُبین اینه که در اینجا اتفاقاتی در حال رخ دادنه اونهم در سطحی که ما واقعاً قادر به درکش نیستیم.
از منظر زمین ، صورت فلکی “اوریون” یکی از درخشان ترین آرایه های ستاره ای در آسمان شب بوده و هزاران سال است که مورد احترام تمدنهای باستانی سراسر دنیاست.

“اوریون” به نام یکی از خدایان یونان و در قرن هشتم نامگذاری شده است ، هنگامیکه ستاره های تشکیل دهنده آن به هم متصل شوند ، سر، شانه ها ، کمر و پاهای یک مرد را تداعی می کنند.

شاید بشه “اوریون” رو یکی از مشخص ترین صُوَر فلکی آسمان قلمداد کرد دومین صورت فلکی، بعد از “هفت اورنگ” این منظومه، نزدیک خط استواست و در نیمه شمالی زمین واقع شده و در زمستان قابل رویته.

حاوی شمار زیادی از ستاره های درخشانیست که مربع بزرگ بدن “منظومه شکارچی” رو تشکیل میدن :سه ستاره اصلی در این صورت فلکی، عبارتند از “اپسیلون جبار”،”زتا شکارچی” و “منطقه” اینها ستاره های کمربند “اوریون” هستند .

منظومه شکارچی و حقیقتی پیچیده

بیشتر مردم ، این صورت فلکی رو با همین سه ستاره که در یک خط راست قرار دارند، تشخیص میدن بر اساس افسانه های یونان ، “اوریون” ، غولی بود با تواناییهایی فوق بشری یک شکارچی مقتدر که می توانست جانوران را با گُرز برُنزی شکست ناپذیر خود، بکُشد.

وقتی سرانجام این قهرمان یونانی کشته شد ، برای اَبَد، در زمره ستارگان در آمد.

پدرش در واقع همون “پوزیدون” بود بنابراین ،درباره دریاها زیاد میدونست و احتمالاً “پوزیدون” بهش یاد داده بود که چطور روی آب راه بره حکایت دیگری درباره او میگه که اونقدر غول پیکر بود که وقتی از دریا عبور می کرد سر و شانه های او از آب بیرون می مونده .

اینطوری میشه اندازه او رو حدس زد همه صورتهای فلکی ما، با بزرگترین شخصیتهای افسانه های یونانی نامگذاری شده اند ما کتابهای بسیار خوبی داریم

که ستاره ها رو توصیف کرده و گفته اند که نام اونها از کجا گرفته شده .

نوشتن درباره ستاره ها ، نوشتن درباره آسمانها نوشتن درباره صورتهای فلکی در واقع یعنی صحبت محض از خدایان

 

صورت فلکی “اوریون” در همه تمدنها و خصوصاً در تمدن مصر ، معمولاً به عنوان مردی با گامهای بلند یاد شده.

یونانیها او رو به عنوان شکارچی می شناختند و بسیاری از فرهنگهای دیگر هم از او به عنوان یک غول یاد می کردند گاهی می بینیم که او رو در حال مغلوب کردن دشمن تصویر کرده اند.

گاهی هم می بینیم که در حال لگد کردن یک مار بزرگه اما در هر شرایطی، ما میدونیم که “اوریون” به شکل یک انسان تصویر شده کاملاً ممکنه که شخصیتی مثل “اوریون” بر مبنای یک انسان شکل گرفته باشه چون باید این رو در نظر داشته باشیم که برای یونانیها ، آنچه که “اسطوره شناسی” یا “افسانه” نامیده میشه

افسانه ای قدیمیست … یعنی فقط قدیمی تر از تاریخ باستان آیا ممکن است که طبق نظر تئوریسینهای فضانوردان باستانی “اوریون” در حقیقت یک انسان بوده باشد؟
و آیا ممکن است دلیل موجه تری برای پرستش این موجود نیمه الهی و ستاره هایی که بدن او را فرم داده اند وجود داشته باشد؟

برخی از محققین معتقدند که پاسخ را می توان با جستجو در حکایات اصلی تمدنی که در دره رود نیل و بیش از دو هزار سال پیش از یونانیان به شکوفایی رسید، یافت.

طبق افسانه های مصری ، خدایان ، از ستاره های کمربند “اوریون” و “شباهنگ” یعنی درخشان ترین ستاره های آسمان آمده اند .

مصریهای باستان معتقد بودند که موجوداتی به فرم انسان از “شباهنگ” و “اوریون” به زمین آمده اند : “اوزیریس” و “ایزیس” … این دو نفر، نسل بشر رو اصلاح کرده اند.

مجازاً این موضوع با آنچه که ما در فیزیک نجومی با آن روبرو هستیم، همخوانی داره ما میدونیم که ما محصول ستارگانیم ما واقعاً از بقایای ستاره ها ساخته شده ایم
“شباهنگ” و “اوریون” واقعاً مهمند چون نماد “ایزیس” و “اوزیریس” هستند یعنی الهه هایی که کل تمدن مصر و در نتیجه تمامی تمدن بشری از اونها ناشی شده ،بنابراین، برای مصریهای باستان “اوزیریس” همان “اوریون” بود .

این صورت فلکی در واقع بستر زنده و واقعی الهه بزرگی به نام “اوزیریس” هست که همیشه بالای سر ماست همیشه ما رو زیر نظر داره و همیشه درباره ما قضاوت می کنه،چون در نهایت اون همان کسیست که تصمیم میگیره چه کسی به زندگی ابدی دست پیدا می کنه و چه کسی وارد روند تناسخ روح میشه و دوباره از اول شروع می کنه مصریهای باستان کاملاً روشن تصریح کرده اند که “اوریون” با خلقت در رابطه بوده خصوصاً خلقت جادویی بنابراین اگر ما گفته پیشینیان رو بپذیریم اسطوره پردازی ناگهان جالب توجه تر می شه.

ادامه دارد