مشاهدهی علمی رعد و برقها از فضا


اولین ماهوارهی نسل آیندهی زیستمحیطی متعلق به ادارهی ملی اقیانوسی و جوی «NOAA»، با نام ماهوارهی آب و هوایی«GOES-16»، بهتازگی موفق به ارسال عکسهای گرفته شده توسط حسگرهای صاعقهیابش شد. هواشناسان ادارهی ملی هواشناسی NOAA، اطلاعات مربوط به بخشهایی از جو زمین که دسترسی به آن تا کنون میسر نبوده را توسط این ماهواره دریافت کردند؛ در نتیجه این ماهواره با ارائهی اطلاعات جامعتر راجع به صاعقهها، به هواشناسان در هشدار به عموم در مواقع آب و هوایی خطرناک، کمک میکند.
این نقشهبردار آب و هوایی، بهطور مستمر در نیمکرهی غربی، در پی تشخیص صاعقهها است، بنابراین هواشناسان به راحتی از زمان تشکیل طوفان، شدت گرفتن آن و خطرناک شدنش اطلاع پیدا میکنند. افزایش سریع رعد و برقها نشاندهندهی آن است که طوفان با سرعت بالایی در حال گسترش است و میتواند باعث ایجاد آب و هوایی خطرناک شود.
در زمان بارشهای سنگین، دادههای ارسالی از «GLM» یا همان حسگرهای صاعقهیاب، نشان میدهد که رعد و برق متوقف شده و یا اینکه در حال قویتر شدن است. هنگامی که این دادهها با دادههای ارسالی از رادارها و سایر ماهوارهها ترکیب شود، میتواند به هواشناسان در پیشبینی و هشدار پیش از تشکیل طوفانهای سهمگین و یا وقوع سیل کمک کند.
به گزارش آژانس فضایی آمریکایی ناسا، در مناطق خشک، بهویژه در غرب ایالات متحده، اطلاعات بهدست آمده از طریق این دستگاه نه تنها به هواشناسان، بلکه به آتشنشانها در تشخیص مناطق مستعد آتشسوزی توسط صاعقه کمک میکند. علاوه بر این، با ردیابی دقیق ازصاعقه و طوفانهای تندری که بر سطح اقیانوسها به وقوع میپیوندند و معمولاً به علت فاصلهی زیاد از دید رادارهای زمینی و ماهوارهها دور میمانند، برای خلبانان و ملوانان، ناوبری امنی را فراهم میکند.
نقشهبردارهای جدید همچنین قبل از برخورد صاعقههای مرگبار از ابر به زمین، رعدوبرقهایی در درون ابرها مشاهده میکنند که اغلب بین ۵ تا ۱۰ دقیقه یا بیشتر به طول میانجامند، این به این معنا است که هواشناسان زمان بیشتری برای اعلام خطر به افرادی که بیرون از خانه به فعالیت مشغول هستند، دارند. ماهوارهی GOES-16 با نام قبلی «GOES-R» از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کارناوال فلوریدا، واقع در ایالات متحده، بر اساس ساعت هماهنگ جهانی «UTC»، یعنی در حدود ۲۳:۴۲ و در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۶ به فضا ارسال شد.