پارک ژوراسیک به حقیقت می‌پیوندد

دانشمندان موفق شدند ژنوم یک پرنده بی‌پرواز را که برای ۷۰۰ سال منقرض شده بود را بازسازی کنند.

محققان یک قدم به برگرداندن یک گونه منقرض‌شده پرنده به زندگی نزدیک‌تر شدند. «موآ»، پرنده‌ای از خانواده شترمرغ که در قسمت‌هایی از نیوزلند زندگی می‌کرد، در قرن سیزدهم میلادی در نتیجه شکار بی‌رویه منقرض شد.

حالا یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه هاروارد موفق شدند یک ژنوم تقریبا کامل از موآی منقرض‌شده را در کنار هم قرار دهند. برای این کار محققان از تک استخوان انگشت پای یک گونه موآ که در موزه سلطنتنی اونتاریو در تورنتو نگهداری می‌شد، DNA استخراج کردند.

سپس دانشمندان هاروارد DNA را درون تخمک یکی از گونه‌های زنده قرار دادند. این DNA تکه تکه بود بنابراین دانشمندان مجبور شدند ۹۰۰ میلیون نوکلئوتید را در کنار هم قرار دهند و آنها را با محل‌های خاصی روی ژنوم شترمرغ تطابق دهند.

دانشمندان از تکنیک جدیدی برای تشکیل توالی DNA استفاده کردند تا ژنوم هسته‌ای موآ را تعیین کنند. این روش «توالی توان بالا» نام دارد و انقلاب عظیمی در حوزه DNA باستانی ایجاد کرده است. این روش بازیابی DNA هسته‌ای از گونه‎های منقرض‌شده باستانی را بسیار آسان‌تر کرده است.

مطالعه DNA هسته‌ای موآ به دانشمندان اجازه داد که اطلاعات زیادی درباره تاریخچه فرگشت این پرنده به دست آورند. این پرنده جزئی از دیرین‌آروارگان از پرندگانی مانند شترمرغ، کیوی و شترمرغ استرالیایی پسرعموهای این گونه محسوب می‌شوند.

در کل نه گونه مختلف موآ وجود داشته است که از نظر اندازه با یکدیگر تفاوت داشتند اما در حال حاضر همه این گونه‌ها منقرض شده‌اند. موآی بوته کوچک‌ترین و رایج‌ترین گونه خانواده موآها بوده است.

این پرندگان در شمال و جنوب جزایز نیوزلند زندگی می‌کردند تا این که به دلیل شکار بی‌رویه در اواخر قرن سیزدهم منقرض شدند. اکثر این موجودات یک متر قد و تقریبا ۳۰ کیلو وزن داشتند. موآها از شاخه و برگ گیاهان تغذیه می‌کردند.

به گفته متخصصان، تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد می‌تواند منجر به بازگرداندن گونه‌های منقرض‌شده به زندگی شود.

بن نواک، دانشمند، در این باره می‌گوید: «این واقعیت که محققان می‌توانند ژنوم موآ را از انگشت پای این موجود استخراج کنند، بسیاز جالب توجه است. حالا می‌توانیم از اطلاعات برای دیگر گونه‌های منقرض‌شده پرنده نییز استفاده کنیم».

ژنوم پرندگان ساختار مشابهی دارد بنابراین بازسازی ژنوم دیگر پرندگان با استفاده از ژن‌های موآ راحت‌تر انجام خواهد .

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *