‘پسرم ۳۱۶۰ پوند برای یک بازی خرج کرد’
هفته پیش خبری منتشر شد در مورد پسری که حساب بانکی خانوادهاش را خالی کرد تا در بازی ویدئویی فیفا بازیکن بخرد. حالا خبر پسری منتشر شده که برای یک بازی ویدئویی ۳۱۶۰ پوند خرج کرده است.
خبر هفته پیش موجب به وجود آمدن بحث گستردهای شد در مورد این که آیا والدین به اندازه کافی روی بچهها کنترل دارند؟ میزان مسئولیت پدر و مادر چقدر است؟ و این که شیوههای شرکتها در تشویق مشتریان جوان به خرج کردن پولشان در بازیهای ویدئویی و اپلیکیشنها چگونه است؟
تام واتسون، معاون حزب کارگر بریتانیا در توییتر خواهان “ساماندهی سفت و سختتر” به بازیهای ویدئویی شد و گفت “نگرانی عمیقی برای تبدیل شدن بازی به قمار” وجود دارد.
رئیس کمیسیون فرهنگ و ورزش مجلس بریتانیا که در حال حاضر مشغول تحقیق در مورد تکنولوژی و اعتیاد است گفت که این مسئله را “مشکلی جدی” میداند: “به نظرم باید شرکتها را مجبور کرد که به مشتریان راجع به اقدامات مشکوک، اخطار دهند؛ مثلا در مورد خرج بیرویه پول. درست مثل بانکها که در مورد نقل و انتقال غیرطبیعی پول حساب به مشتریها اخطار میدهند.”
این بخشی از ماجراهایی است مخاطبان فرستادهاند:
پسرم ۳۱۶۰ پوند برای یک بازی خرج کرد
من یک پسر ۲۲ ساله معلول دارم. او مبتلا به فلج مغزی، صرع شدید، اوتیسم، اختلالات یادگیری با مهارتهای یادگیری یک بچه هفت ساله است. تواناییهای حرکتی کمی دارد و به همین دلیل برای سرگرمی و آموزش خیلی وابسته به آیپد و پلیاستیشن است.
او اخیرا در آیپدش مشغول یک بازی به نام “هیدن ایرکرافت” است که در آن کاربر باید چیزهایی را پیدا کند و طبق برنامه بازی از آنها استفاده کند.
پسرم از ۱۸ فوریه تا ۳۰ مه، ۳۱۶۰ پوند برای این بازی خرج کرده و تمام پساندازش را خرج کرده است.
من با آیتیونز تماس گرفتم، آنها خیلی هم کمک کردند اما نتوانستند پول من را برگرداند و توصیه کردند با شرکت سازنده بازی و اپلیکیشن تماس بگیرم. (طبق قوانین اپل، مشتریانی که در اتحادیه اروپا هستند تا ۱۴ روز میتوانند سفارششان را لغو کنند).
من چند باری تلفن و ایملیل زدم اما پاسخی در کار نبود. این واقعا ناراحتکننده است که افراد آسیبپذیر مثل پسر من تبدیل به قربانیان چیزی میشوند که قرار است یک بازی آموزشی باشد.
من بدون خستگی برای بازگرداندن اندوخته زندگی او تلاش کردم اما مرتب به دیوار خوردم.
سوزی بریر، همپشایر
بازی بسکتبال برای ما ۲۰۰۰ پوند آب خورد
پسر ۱۶ ساله من حدود ۲۰۰۰ پوند خرج یک بازی بسکتبال “انبیاِی” شرکت الکترونیک آرتس کرد. او از کارت بانکی من استفاده میکرد و من تا وقتی که میخواستم خرج کنم و پول در حسابم نبود، متوجه قضیه نشدم.
او از طریق گوگل پلی به این اپلیکیشن دسترسی پیدا کرده بود. الکترونیک آرتس جواب من را نداد. گوگل پلی یک قانون در مورد استفاده بدون اجازه بچهها از حساب والدینشان دارد.
دخترم از این پول باید برای پرداخت هزینههای دانشگاهاش استفاده میکرد و این ماجرا لطمهای بزرگ به خانواده ما زده است.