پیوستگی ژنتیکی آسیایی به‌قدمت عصر سنگی
محققی به نام «آندرئا مانیکا» در دانشگاه کمبریج می‌گوید: «از دیدگاه ژنتیکی، جمعیت ساکن شمال شرقی آسیا در طی ۸۰۰۰ سال دستخوش تغییرات بسیار اندکی شدند. غار معروف به «دروازه‌ی دیوید» بقایای شکارچیان عصر سنگی را در خود جای داده و شواهدی از تولید پارچه به‌دست داده است.»
دانشمندان خبر از کشف پیوستگی ژنتیکی جالبی میان جمعیت ساکن شرق آسیا و اجداد عصر سنگی‌شان می‌دهند. این یافته‌ها مغایرت قابل‌توجهی با تحلیل ژنوم‌ها در غرب اروپا دارند، جایی که درون ریزش پیوسته‌ی مهاجرت‌ها در سطح انبوه منجر به پیچیدگی تاریخ ژنتیکی منطقه شده است. آخرین اکتشاف در اثر استخراج موفقیت‌آمیز DNA از بقایای هشت هزار ساله‌ی مربوط به غاری در شرق دور روسیه به‌دست آمده است که به پنج شکارچی عصر سنگی تعلق دارند. محققان به شباهت‌های تعجب برانگیزی میان ژن‌های شکارچیان و ژنوم‌های چندین گروه نژادی معاصر در شرق آسیا دست یافتند.
شواهد جدید که به‌صورت تفصیلی در نشریه‌ی «پیشرفت های علوم» آمده است، بیان می‌دارد که حداقل برخی از ساکنان منطقه‌ی شرق آسیا دارای دودمان ژنتیکی نسبتاً پیوسته‌ای بودند که به دوره‌ی نوسنگى بر می‌گردد. قوی‌ترین شباهت‌های ژنتیکی در میان مردمان اولچى از رود آمور در سیبری شرقی، یافت شده است، منطقه‌ای در نزدیکی تلاقی مرزهای روسیه، چین و کره‌ی شمالی.
آندرئا مانیکا، در طی گفتگوی مطبوعاتی خاطر نشان کرد: «به محض اینکه ما انسان‌ها به درهم آمیزی محلی مبادرت ورزیدیم، شکارچیان و مردمان منطقه‌ی اولچى از دیدگاه ژنتیکی جمعیت یکسانی را شامل شدند، اگر چه هزاران سال فاصله میان آن‌ها وجود دارد.»
اولچى و فرهنگ آنان به مانند سایر افراد بومی شرق آسیا در حال ناپدید شدن است. ورونیکا، محقق دانشگاه کمبریج می‌افزاید: «اینها گروه‌های قومی با جوامع سنتی و ریشه‌های عمیق در شرق روسیه و چین هستند که فرهنگ، زبان و جمعیت‌هایشان با شتاب زیادی در حال طی کردن روند نزولی و زوال است. پژوهش‌های ما گویای آن است که این گروه‌ها دودمان ژنتیکی قوی و پایداری را پدید می‌آورند که با شکارچیان عصر نو سنگی ارتباط مستقیم دارد؛ این شکارچیان هزاران سال پیش در منطقه‌ی یکسانی سکنی گزیده بودند.
