چرا اینقدر راحت در مورد دیگران قضاوت میکنیم؟
قضاوت و پیش داوری، یک عمل کاملا رد شده است و هیچکسی از اینکه بخواهید در موردش زود قضاوت کنید خوشش نمی آید. به راستی چرا بعضی از ما آدم ها اینقدر راحت در مورد اطرافیان و دیگران زود قضاوت میکنیم؟
یک جمله ی زیبا در یک کلیپ ویدئویی شنیدم در مورد قضاوت در مورد دیگران که بسیار به دلم نشست و همین باعث شد دست به قلم شوم و در مورد قضاوت نظر خودم را بنویسم. اینکه شما که در مورد شخصی قضاوت می کنید که کار بدی انجام داده، به این هم فکر کنید که شاید شما هم جای او بودید حتی کاری بدتر از آن را انجام می دادید.
زمانی انسان می تواند در مورد چیزی نظری بدهد که در آن موقعیت قرار گرفته باشد و عکس العمل درستی داشته باشد. راستی چه نیازی است من و شما بخواهیم برای دیگران قضاوت کنیم و کار دیگران را مورد بحث و ارزیابی قرار دهیم؟ خودمان کم عیب و ایراد داریم؟ به نظر من اول باید خودمان را مورد ارزیابی قرار دهیم تا متوجه شویم چه ایراداتی داریم سپس آن ها را رفع کنیم. آن موقع است که دیگر در مورد دیگران پیش داوری نمی کنیم.
ما نباید در مورد خوبی و بدی دیگران نظر بدهیم. به خاطر بسپار که قضاوت هر کس در مورد دیگران، پیش از آنکه معرف «دیگران» باشد، بیانگر «شخصیت خود او» است. برخی از ما انرژی، فکر و ذهنمان را با به هدر دادن زمانمان با قضاوت کردن در مورد دیگران صرف می کنیم. مورد قضاوت قرارگرفتن همان اندازه که برای ما ناخوشایند است، برای دیگران هم آزاردهنده است.
قضاوت درباره اشتباهات دیگران آسان است، پی بردن به خطاهای خودمان دشوار…
خداوند بر جای حق نشسته است و او بهترین قاضی است.
چه خوب است که یک مقدار روشنفکرانه تر به مسائل بنگریم.
بهزاد زیبائی
