از رمانتیسم جنگ تا استتیک فاشیسم

ارنست یونگر همچون نیچه و هایدگر بعد از جنگ جهانی دوم در کشور خود مورد بی توجهی قرار گرفت . طرفداران وی او را مبلغ استتیک فاشیسم نمیدانند چون او در انتقاد از ایدئولوژی فاشیسم کتاب ” بوتیقای جنایات فاشیسم ” را نوشت .

یونگر همچون یونانیان باستان مرگ را رفیق و شاهد و همراه انسان در مبارزات زندگی قبول کرد و به نقل از هایدگر میگفت فقط در شرایط اضظراری و فوق العاده و مرزی است که انسان به ماهیت  انسان بودن خود نزدیک میگردد .

آدرنو میگفت او گرچه نویسنده ای بدطینت بود ولی رویاهایش شبیه چپ ها بودند . یونگر میخواست عقلگرایی و انسانیت را با کمک استتیک و زیبایی های احساسی از میدان بدر کند . او در آثارش بجای تشویق ایده آلهای انسانی ، قهرمان پروری را تشویق می نمود . به نقل از منتقدین ادبی، او در کتاب “رعد و برق پولاد ” درباره خشونت و پوچی جنگ و آدمکشی سخن میگوید .

منقدین چپ، یونگر را یکی از جاده صاف کن های فرهنگی ادبی فاشیسم آلمان نامیدند که بعد از جنگ جهانی دوم طرح و کوشش ضد هومانیستی خودرا در خدمت ایدئولوژی امپریالیستی قرار داد . یکی از دلایل مخالفت ظاهری او بافاشیسم اعتقادش به نقش برگزیدگان و الیت روشنفکر در جامعه بود و نه میدان دادن به لمپن های خشن نازیسم .

آثار ارنست یونگر شامل رمان و داستان و مقاله و خاطره نویسی است . مقالاتش شامل تئوریهای ادبی فرهنگی و انتقاد از فرهنگ غرب در قرن بیست هستند . از جمله آثار او – رعد و برق پولاد – روی صخرههای مرمری – آتش و خون – بسیج عمومی – ۲ بار ستاره هالی – دیداری خطرناک – کارگر- در پای دیوار – زمان – باغها و خیابانها – معنی و هدف زندگی – سفرنامه های بعد از جنگ – هفتاد سالگی و برباد رفتنی – مشکل علاء دین – بخاطر این هدف – پرش زمان – رویاها – اتوپی های شهری – و مقالات سیاسی هستند . مجموعه آثار ۲۲ جلدی وی نیز منتشر شده اند .

شاهکار تئوریک ارنست یونگر در زمینه فرهنگ کتاب ” کارگر ” مبلغ نوعی قهرمان گرایی ماند سربازان زمان جنگ جهانی اول است .