بیگانگان باستانی: فصل اول – قسمت پنجم

Giorgio A. Tsoukalos
فکر کردن به اینکه ما قادر خواهیم بود با نوعی مکانیزم دفاعی بر علیه مسافران بین منظومه‌ای از خودمان دفاع کنیم، مسخره است .

چه آنها بعنوان دوست و چه بعنوان دشمن بیایند،  اگر موجودات فرازمینی جایی در ایالات متحده فرود بیایند،احتمال این وجود دارد که به وسیله دولت، مورد استقبال قرار بگیرند، و یا به وسیله نیروهای ارتش با یونیفورمهای ایمنی و آزمایش پاتوژنها و تشعشعات خطرناک. بسیاری از تئوریهای جانبی، مظنون به این هستند که قدم بعدی دولت این خواهد بود که سرپوشی بر ملاقات بگذارد . آن دسته، به موردی استناد میکنند که مشاهده‌ای در «واشینگتن دی.سی» در ۱۹۵۲ اتفاق افتاد.

Bill Birnes, PH.D
کتاب «کاپتان روپلت» نوشته خودش، در باره بشقابهای پرنده میگوید که «سمفورد» دروغ گفته. ما نامه‌ای از نیروی هوایی داریم به «دین کاندن» که میگوید: شش «یو.اف.او»ی بزرگ! بنابراین، آیا «یو.اف.او»ها به کره زمین آمده‌اند با منظری کامل؟ و خود را معرفی و نمایان کرده‌اند؟ بله. ما آنها را دیده‌ایم؟ بله. آیا هیچ پیش‌نویسی برای برخورد با آن وجود داشت؟ بله. این پیش‌نویس، موسوم است به: «انکار».

اما اگر یک ملاقات بیگانه، غیر قابل انکار باشد، چه کسی در این شرایط، بهترین منتخب صحبت با آنهاست که درون فضاپیما هستند؟ چه کسی خواهد توانست بهترین معرف تمامی نژادها و خواسته‌های «زمین» باشد؟

Sara Seager, PH.D
اگر خارجیها حقیقتا به زمین بیایند، من فکر میکنم که باید بهترین نمایندگان جهانیمان را که بیشترین ذهنیت باز را دارند به سوی آنها بفرستیم. کسانی که مسئولترند اما در عین حال قادرند از خودشان هم در مقابل خارجیها دفاع کنند.

Bill Birnes, PH.D
از نظر من، این یکی از دلایلی‌ست که ما «سازمان ملل» را داریم. بله، جلوی جنگها را میگیرد و غذا پخش میکند اما از طرف دیگر، فکرش را بکنید که خود شورای امنیت قانع شود تا با خارجیها مذاکره کند. روی صحن بزرگ «سازمان ملل». پاسخ این است که من فکر میکنم همه اینها در دهه ۱۹۴۰ اتفاق افتاد و این یکی از دلایلی بود که «روزولت»  و «الِنور روزولت» به شدت بر روی تشکیل یک «سازمان ملل» به جای «اتحادیه ملل» پافشاری کردند . یک کسی باید روبروی خارجیها بنشیند .

Paul Levinson, PH.D
به این معنا که نمایندگان ما منتخب باشند یا مثلا باید به جای ما حرف بزنند، من لزوما فکر نمیکنم هیچ معنایی داشته باشد. عده زیادی هستند که ممکن است ایده‌های بهتری داشته باشند. از آنها که در دولت کار میکنند . من دلم میخواهد یک برخورد دموکراتیک، بدون تاکید روی کلمه آن، بدون تمرکز برخوردی، بدون محوریت مرکزی، با خارجیها داشته باشیم.

اخیرا، هیچ آداب رسمی شناخته شده‌ای در جایگاه ملاقات با خارجیها وجود ندارد. اما کسانی هستند که فکر میکنند تماس با فرازمینیها، حتمی‌ست و رهبران ما باید همین حالا برای این اتفاق تدبیری اتخاذ کنند.

Jeff Peckman
ما در این جهان تنها نیستیم. دوستان و بستگانی آن بیرون در کهکشانها داریم و لازم است که این وظیفه را در هر صورت به دوش بگیریم تا تنها این کار را به انجام برسانیم و به جایی برسیم که به یک کاربرد عملی از جزئیات برخورد با این دوستان و همسایگان دست پیدا کنیم.

Dr. Steven M. Greer
چه کسی مسئول چنین رابطه‌ای خواهد بود؟ خب، وزارت خارجه نیست. سازمان ملل نیست. و من فکر میکنم این مشکل بسیار بزرگیست. بنابراین نیاز هست که یک تلاش دیپلماتیک برای برقراری تماس با این تمدنهای بین منظومه‌ای وجود داشته باشد، به شکلی که افراد عاقلتری را به این امر اختصاص دهد.

Nick Pope
حتی اگر شما شراکتا اعتقادی به موجودات فضایی نداشته باشید، اگر فکر میکنید که امکان ملاقات با خارجیها بسیار کم است، پیامد حادث شدن آن حتمی‌ست، و به همین دلیل، شرط احتیاط این است که چیزی برای مواجهه با آن داشته باشیم.

Michael Dennin, PH.D
شخصا، فکر میکنم که خیلی خیلی هیجان‌انگیز باشد. منظورم این هست که، ممکن است مثل اولین باری باشد که سیاحان از اروپا به آمریکا آمدند و تمدنی کاملا جدید را کشف کردند و ناچار به دخالت شدند . امیدوارم که به شکلی که بعضی از موارد، بد از کار در آمدند اتفاق نیفتد، در اینصورت تجربه مثبتی خواهد بود، و شاید ما از آن بیشتر یاد بگیریم و حرکتی رو به جلو داشته باشیم.

آنچه که بعد از هر تماس احتمالی فرازمینی می‌افتد اینست که فکرهای بیشتری را باز میکند. اما بیشتر مردم یک چیز را تصدیق میکنند. جهان به شکلی که ما آن را میشناسیم، به شکل هیجان‌انگیزی تغییر میکند.

Dr. Steven M. Greer
نتیجه این خواهد بود که هر نوع اندیشه بنیادی سیستم باور «اورتودوکسی» از هر نوع مذهب سازمان یافته‌ای در «زمین»، فرو میریزد. به این معنا که ما را به پرسش از منشاء نسل انسان میکشاند داستانهای آفرینش و همه موارد دیگر آن.

Bill Birnes, PH.D
بنیاد اساسی دولتها و خیلی از بنیاد اساسی مذاهب، فرو میپاشد.

در سال ۲۰۰۸، یک بیانیه‌ای حیرت‌انگیز، از منبعی غیرمنتظره منتشر شد. اثباتی برای عده‌ای از مردم، که میگفت، معجزه‌ای همچون خارجیها، حقیقتا وجود دارد.

«واتیکان»، رُم.  این حصارها همواره مرکز قدرت کلیسای کاتولیک بوده‌اند، از قرن ۱۵ تا کنون. اینجا تنها ماوای «پاپ» نیست، بلکه مکان یک بیلیون کاتولیک است، و نماینده نزدیک به ۲۰۰۰ سال تعالیم و سنن مسیحی . اما در سال ۲۰۰۸، «واتیکان» بیانیه‌ای منتشر کرد که برخی گفتند ممکن است موجودیتش را تهدید کند. مسئول مشاهدات ستاره‌شناسی «واتیکان»، «پدر گابریل فیونس»  امکان وجود حیات فرازمینی در کرات دیگر را اعلام کرد .

George Noory
آنها بدوا گفتند که باور حیات بین منظومه‌ای خارج از زمین با اعتقاد به «خدا» منافاتی ندارد. حالا اگر ۵۰۰ سال پیش «واتیکان» چنین چیزی میگفت، همه را در آتش میسوزاندن.

Fr. William J. Fulco, PH.D
پاپ حاضر، «بندیکت»، البته انعطاف علمی زیادی دارد، و او به حیات هوشمند احترام میگذارد، به شیوه‌ای کاملا غیرمعمول. او به نظر میرسد که کاملا پذیرای این ایده است که اگر حیات در کرات دیگر هم وجود داشته باشد چه؟  این قطعا پرسش جالبی‌ست برای یک مسیحی که به این ماجرا به شکل علمی برخورد کند و باورش را به چالش بکشد که چقدر از این موضوع به خدا ربط دارد.

بسیاری از مردم، از انگیزه کلیسا و زمان ابراز آن، در تعجبند . چرا پس از قرنها اعتقاد به انسان، به عنوان اشرف مخلوقات خدا، و تنها حیات هوشمند در جهان، «واتیکان» چنین بیانیه‌ای را صادر کرده است که میتواند «مسیحیت» را واژگون کند؟ آیا آنها چیزی میدانند که بقیه ما نمیدانیم؟

Giorgio A. Tsoukalos
این چیزیست کاملا بدیع در تاریخ کلیسا که پرسش در باره موجودات فرازمینی نه تنها یک رسالت است، بلکه همچنین، درست هم هست. این یک تغییر اساسی در نظریه است. یک تغییر اساسی در «شان مقام» . و سوال من این است که: چرا؟  آیا این چند دستگی عظیمی ایجاد نمیکند؟ البته که میکند. آیا چیزی را تغییر میدهد؟ البته که میدهد. اما همزمان، آیا مذهب یا باورمندی به «خدا» را هم تغییر میدهد؟ نه کاملا.

ایده اینکه حیات هوشمند در جایی دیگر در جهان وجود دارد، مورد بحث و مناظره رهبران مذهبی، مورخین، و دانشمندان بوده است، اما همه با این موضوع موافق نیستند که این اثبات، تاثیری روی روحانیت انسان یا بنیاد مذهبی او بگذارد.

Ted Peters PH.D
چه بر سر تفسیر «آفرینش انسان» خواهد آمد؟ «کتاب آفرینش»، به جهان از منظر «زمین» مینگرد. به خورشید نگاه میکنیم، به ماه و به ستاره‌ها. بنابراین تشخیص اینکه زمین تنها یک نقطه رنگ پریده آبی در این جهان پهناور هست، من فکر میکنم که این تنها تفسیر ما را از «آفرینش»، گسترده‌تر میکند. و فکر نمیکنم آن را از نظر بنیادی تغییر بدهد.

Fr. William J. Fulco, PH.D
این سوال جالبی برای مسیحیت هست به طور کلی، چون مسیحیت، رستگاری را از «مسیح» میداند که واضح است که او «زمینی» بوده. چه میکنید اگر کسانی روی مریخ زندگی کنند؟ آیا آنها رستگار شده‌اند؟ بر اساس منظر ما البته. من هیچ نمیدانم.

Paul Davies, PH.D
مسیحیت همیشه دچار این مشکل بوده که اگر موجوداتی دیگر خارج از اینجا باشند، آیا رستگار خواهند شد؟ این مسئله برای یهودیان مطرح نیست. و قطعا مسئله‌ای برای بودایی‌ها و هندوها هم نیست. اما مسیحیت در یک تنگنای بخصوص است، به خاطر یک دلیل بخصوص، و آن اینکه تنها «مسیحیت» مذهبی جهانیست که تجسم خارجی دارد. معنی آن این است که «خداوند» در فرم «عیسی مسیح» تجسم یافت تا نجات دهنده باشد. وقتی شما با مسیحی‌ها صحبت میکنید، میگویند: اوه، این مشکل به خصوصی نیست چون ما همانطور که میدانید با «گالیله» و «داروین» هم خودمان را وفق دادیم، چرا نتوانیم با «ای- تی»ها سازگار شویم؟ اما من فکر میکنم این یکی خیلی متفاوت است.

Paul Levinson, PH.D
من فکر میکنم علم و مذهب بیش از آنچه که عامه فکر میکنند، چیزهایی مشترک دارند. از یک طرف علم را داریم که با دلایل و واقعیات سر و کار دارد و از طرف دیگر مذهب را داریم که با ایمان سر و کار دارد. علم نتیجه‌گیری از قضایاست، و آنچه که ما امروز میدانیم، قطعا حتی شاید در یک زمانی در آینده، با چیز دیگری عوض شود. بنابراین، اندیشه اینکه علم تنها حقیقت را فراهم می‌آورد، و برعکس مذهب است، من فکر میکنم که یک اشتباه است.

در حالیکه دانشمندان و رهبران مذهبی ، همچنان در سنجش امکان سر زدن خارجیها به زمین هستند، نظریه‌پردازان «فضانوردان باستانی»، میگویند که شواهد در سراسر دشتهای باستانی موجود است .

اما اگر این نظریه پذیرفته شود، آیا ما ناچار خواهیم شد باورهایمان را در باره دانش، یا تاریخ و آغاز تمدن بشر تغییر دهیم؟

فضانوردان باستانی

برای هزاران سال، بشر اتفاقاتی را ثبت کرده است که به نظر میرسد توصیفی فوق زمینی از موجوداتیست که از آسمانها به ملاقات زمین آمده‌اند. این سرکشیهای باستانی، مبین ساختاری آن دسته است که معتقدند زمین در گذشته مورد ملاقات موجوداتی از کرات دیگر واقع شده. این مشاهدات، همچنین بسیاری از معماهایی را توصیف میکند، که گذشته ما را احاطه کرده‌اند.

Erich von Daniken
مهمترین آنها مذهب بود. خدایانی که در زمان پیشینیان ما نازل شده‌اند، حالا به کتب مقدس وارد شده‌اند. به الهیات. حالا، یعنی بعدها مردم سعی کردند که این را بفهمند، پس مذهب را از آن ایجاد کردند. اما هسته مرکزی این است که موجودات فضایی به اینجا آمده‌اند . این آغاز همه مذاهب بزرگ بوده.

Giorgio A. Tsoukalos
دو جزء اصلی در اینجا وجود دارد که چرا ما امروز چنین موجودی هستیم. یک: کسی در ساختار ژنتیک ما دخالت کرده؛ دو: تکنولوژی. چون به ناگهان، ما شروع به ساختن و پرداختنی کرده‌ایم که همین امروز هم برای خلق دوباره آنها دچار مشکلیم و متون کهن، بسیار روشن هستند در اینباره که بسیاری از اهداف ما در گذشته اتفاق افتاده‌اند، تنها به دلیل دخالت مستقیم موجوداتی فرازمینی که از آسمان آمده‌اند .

نظریه‌پردازان «فضانوردان باستانی» همچنین اشاره دارند به شواهدی از تشابهات حیرت‌انگیزی بین فرهنگهای دور افتاده در سراسر زمین. چرا تمدنهای مختلف، بناهای سنگی عظیمی را، به افتخار موجودات غیرزمینی ساخته‌اند؟

چرا بسیاری از متون کهن، به نظر میرسد به مردمی که از آسمان می‌آیند اشاره دارد؟  و چرا مصریان باستان، سرخپوستان هوپی ، و قبیله‌های «دوگان» در شمال آفریقا، همگی بر این باورند که پیشینیانشان، از جایی آمده‌اند که ما امروز آنرا «صورت فلکی شعرای یمانی» میخوانیم؟

Giorgio A. Tsoukalos
اگر موجودات فضایی، میخواسته‌اند پیغامی از خود به جا گذاشته باشند که از کجا آمده‌اند، بنابراین روش بسیار خوبی بوده تا آن بناها را بسازند، با اشاره به منشاء آنها. پس اگر ما تماسی با «صورت فلکی شعرای یمانی» داشته باشیم، ما را قانع میکند که مرجعی از اینکه آنها از کجا آمده‌اند، داشته باشیم.

پرسش در باره حیات موجودات فرازمینی، به قدمت خود تمدن است. نظریه پردازان فضانوردان باستانی، به اندازه بسیاری از دانشمندان برجسته، به عظمت اندازه جهان اشاره دارند و تصدیق میکنند که موجودات دیگری باید در جایی دیگر علاوه بر زمین وجود داشته باشند. اما سوال همچنان باقیست: آیا غریبه‌ها در گذشته به ملاقات ما آمده‌اند؟ و آیا این دوباره اتفاق می‌افتد؟

Philip Coppens
شیوه نگاه ما به تاریخ بسیار شکننده است، هر کشفی که ما در جایی داشته باشیم، میتواند شیوه نگرش ما را در باره تاریخ تغییر دهد. من فکر میکنم اگر ما اینجا هستیم تا بتوانیم تشخیص دهیم که موجوداتی دیگر در گذشته به زمین آمده‌اند یا نه، فکر میکنم دو سوال مهم در اینباره وجود داشته باشد. آیا «ای- تی»ها فقط آمده‌اند و بعد ناپدید شده‌اند؟ و یا اینکه «ای- تی»ها آمده‌اند و مانده‌اند و تمدن ما را گسترش داده‌اند؟ من فکر میکنم سوال دوم مهمتر است، چون چشم‌انداز دورتری را به ما ارایه میکند. در واقع هویت نوع بشر را دوباره‌نویسی میکند به جای اینکه تنها به این اهمیت دهد که موجودات فضایی برای گذراندن تعطیلات به اینجا آمده‌اند و بعد هم رفته‌اند بدون اینکه هیچ اثری از خودشان به جا گذاشته باشند.

Giorgio A. Tsoukalos
در تمامی متون کهن، یک چیز کاملا روشن است، و آن هم اینکه این خدایان، یک روزی برمیگردند.

اما پیش از اینکه یک فضاپیما بر روی چمنهای «کاخ سفید» فرود بیاید، نظریه‌پردازان فضانوردان باستانی، میدانند که همیشه تردیدکنندگانی خواهند بود.

Jeff Peckman
مردم همیشه به دنبال یک اثبات نهایی در موجودیت داشتن فرازمینیهای هوشمند هستند. ولی من فکر میکنم سوال مناسبتر و صادقانه‌تر این است که: چقدر و چه نوع شواهدی برای شما کافی خواهد بود که شما باور کنید آنها آن بیرون هستند؟  و اینکه آنها قبلا به ملاقات ما آمده‌اند؟

Graham Hancock
من بر اساس تجربیات خودم معتقدم که «شامنها» مدارک و گزارشهایی را برای دهها و هزاران سال جمع‌آوری کرده‌اند، که ما در تماس با این موجودات، هستیم که اهل این زمین نیستند. اما اینکه دقیقا این موجودات چه هستند، هنوز سوالاتی پابرجاست.

Chris Pittman
شواهدی هست که نشان میدهد ممکن است بشر در گذشته‌ای دور، مورد ملاقات موجودات فرازمینی قرار گرفته باشد. و اگر ما خیلی زود این امکان را از صحنه خارج کنیم، ممکن است که خودمان را از چیزی که حیرت‌انگیز است، دور نگه داریم، چیزی که میتواند ما را به سطح دیگری ببرد که حتی تصورش را هم نمیکنیم.

David Childress
بسیار محتمل است که این موجودات فضایی که مستمرا و برای هزاران سال به اینجا می‌آمده‌اند، خود «ما» باشند. آنها مثل ما هستند. و در واقع باز هم میگویم که این بخشی از «انجیل» است که «خدا» یا «خدایان»، ما را به هیئت خود خلق کردند. یعنی ما قرار است مثل آنها بشویم . قرار است شکل آنها باشیم. قرار است تکنولوژی را داشته باشیم، که آنها هم دارند . به فضا برویم، همانطور که آنها رفته‌اند.

Robert R. Cargill, PH.D
من فکر میکنم حیات ساده، حیات باکتری، حیات میکروبی، در کرات دیگر وجود دارد و من فکر میکنم که ما آن را پیدا خواهیم کرد. و چه کسی میداند؟ شاید یک روزی ما کراتی را پیدا کنیم که قابلیت حفظ حیات در آنها باشد که مردم زیادی را در گذشته در خود پرورده، در دورانی از زمان که آنها هم به ستاره‌ها مینگرند و در حیرتند که: آیا کسی دیگر هم آن بیرون هست؟ آیا ما تنهاییم؟

Giorgio A. Tsoukalos
ما موجوداتی جستجوگریم پس در نهایت، به نوع دیگری از تکنولوژی خواهیم رسید و وقتی این اتفاق بیفتد، اگر این تمدن یا تکنولوژی، بدوی باشد، ما میشویم فضانوردان باستانیِ آن تمدن.

Graham Hancock
تاریخ بشر پر است از عقاید تعصب‌آمیزی که بوسیله متخصصان ساکن قصرهای عاج، به عنوان حقیقت به ما آموخته شده. در واقع بیشتر تاریخ بشر ربوده شده. هر چه بیشتر به عقب برمیگردید، بیشتر میبینید تاریخی که در مدرسه‌ها و دانشگاهها به شما تدریس شده، به نظر شبیه قصه‌های کودکانه است.

Robert Bauval
ما منطق داریم، بصیرت داریم، و حس‌های خودمان را داریم. محدود کردن خودمان به ریشه‌های علمی، یک اشتباه است. ما میتوانیم مردم را به ماه بفرستیم، میتوانیم برای سفرهای مریخی برنامه بریزیم. میتوانیم تلفنهای همراه بسازیم، اما نمیتوانیم این پرسشهای بنیادینی را پاسخ بدهیم که با آنها سر و کار داریم: از کجا آمده‌ایم؟ قرار است اینجا چه کنیم؟ و به کجا خواهیم رفت؟ ما واقعا این پاسخها را نمیدانیم و هیچ چیزی بیشتر از پیشینیانی که میخواهیم آنها را توصیف کنیم، نمیدانیم.

Giorgio A. Tsoukalos
بسط تئوری فضانوردان باستانی تنها تلاشی‌ست که میتواند به ما کمک کند بدانیم از کجا آمده‌ایم؟ همه چیز از کجا شروع شد؟ و مهمتر از همه، ما که هستیم؟ و تئوری «فضانوردان باستانی»، قابلیت آن را دارد تا به همه این پرسشها، پاسخ دهد.