دانشمندان به شکار هیولای دریاچه می‌روند
برخی ادعا می‌کند «لخ‌نس» یک حیوان ماقبل تاریخی است، بعضی هم آن را یک ماهی خاویار غول‌پیکر می‌دانند و بسیاری نیز فکر می‌کنند که لخ‌نس افسانه‌ای تخیلی است. افسانه‌های هیولای دریاچه لخ‌نس از قرون وسطی وجود داشته است اما به غیر از چند عکس بحث‌برانگیز و سیگنال‌های سونار (ناوبری و فاصله‌یابی صوتی با دستگاه ردیاب زیردریایی)، شواهد و مدارک دیگری در دست نیست که ثابت کند این موجود افسانه‌ای واقعا وجود دارد یا خیر.
برای بیش از هزار سال انسان آرزو داشت که جوابی برای حل این معما پیدا کند و حالا تنها چند ماه تا رسیدن به این هدف باقی مانده است. یک گروه بین‌المللی از دانشمندان بریتانیا، دانمارک، آمریکا، استرالیا و فرانسه قصد دارند که با یک زیردریایی به عمق آب‌های تاریک دریاچه لخ‌نس در اسکاتلند بروند و به جست‌وجوی هیولای این دریاچه بپردازند.
محققان امیدوارند با استفاده از نمونه‌برداری DNA محیطی، بتوانند لیستی از همه موجودات زنده دریاچه لخ‌نس تهیه کنند. نتایج نمونه‌برداری DNA محیطی از این دریاچه با نتایج نمونه‌برداری DNA محیطی از دیگر دریاچه‌های اسکاتلند مقایسه خواهد شد. دانشمندان مطمئن هستند که با استفاده از این تکنولوژی پیشرفته جوابی قطعی حاصل می‌شود.
نیل جمل، سرپرست این مطالعه، می‌گوید: «هر بار که یک موجود در محیط زیست خود حرکت می‌کند اثری از DNA خود به جا می‌گذارد؛ این آثار می‌تواند تکه‌ای از پوست، فلس، پر، خز، مدفوع یا ادرار این موجودات باشد». وی در ادامه افزود: «می‌توان این DNA را به دست آورد و با استفاده از توالی آن و مقایسه نتایج با پایگاه اطلاعات ژنتیکی فهمید که متعلق به چه موجودی است؛ این پایگاه اطلاعات ژنتیکی شامل توالی ژنتیکی ۱۰۰ هزار ارگانیسم مختلف است. اگر DNA با هیچ یک از موارد تطابق نداشته باشد، می‌توانیم مشخص کنیم که توالی ژنتیکی این موجود در کدام قسمت درخت زندگی جای می‌گیرد». باورها بر این است که هیولای دریاچه لخ‌نس یا نسی، موجودی با گردن بلند است که یک یا دو برجستگی روی سرش دارد و شباهت زیادی به «پلسیوسورسانان»، خزندگان آبزی و گوشتخواری در شروع دوره ژوراسیک، دارد.
بر فرض مثال، اگر چنین هیولایی واقعا وجود داشته باشد باید آثاری زیستی از خود در آب به جا بگذارد. جمل که استاد ژنتیک دانشگاه اوتاگو است، شک دارد که تیمش اثری از DNA یک خزنده آبزی بزرگ در دریاچه لخ‌نس پیدا کنند.
