دانشمندان درمان جدیدی برای آسیب‌های نخاعی یافتند
محققین دانشگاه لیمریک ایرلند، توانسته‌اند روشی جدید برای درمان آسیب‌های نخاعی کشف کنند. نتایج کشفیات این محققین در مجله‌ی Biomaterials Research منتشر شده است.
محققین در این تحقیقات جدید، ماده‌ای ترکیبی را به‌صورت نانوذرات تولید کرده‌اند و به کمک آن تجارب موجود در زمینه‌ی مهندسی بافت‌ها را بهبود بخشیده‌اند. به کمک این ماده‌ی جدید، آن‌ها توانسته‌اند ترمیم و بازسازی آسیب‌های ایجاد شده در نخاع را بهبود بخشند.
محققین ماده‌ی جدید خود را با پلیمر سنتزی جدیدی که رسانایی الکتریکی خوبی دارد، ترکیب کرده‌اند و نشان داده‌اند که این ترکیب می‌تواند ترمیم بافت‌های آسیب دیده نخاع را بهبود ببخشد. آسیب نخاعی یکی از آسیب‌هایی است که برطرف شدن آن آسان نیست و زندگی فرد را در همه‌ی جنبه‌ها تحت تاثیر قرار می‌دهد. آسیب نخاعی از هر جای نخاع که رخ دهد، از آنجا به پایین فلج می‌شود و در آمریکا سالانه ۹.۷ میلیارد دلار هزینه صرف افرادی می‌شود که دچار این ناتوانی‌ها می‌شوند. تحقیقات در زمینه‌ی درمان آسیب‌های نخاعی طی سالیان متمادی به نتایج قابل قبولی نرسیده است.
مهندسی بافت، رشته‌ی جدیدی است که با هدف حل مساله‌ی جهانی کمتر شدن اعضا و بافت‌های اهدایی تاسیس شده است. اخیراً مهندسی بافت به سمت استفاده از مواد زیستی رسانا رفته است، زیرا سلول‌های بدن عموماً به‌وسیله‌ی الکتریسیته تحریک می‌شوند و به این ترتیب، می‌توان امید داشت که استفاده از مواد رسانا برای مهندسی بافت‌ها نیز پاسخ‌های بهتری بدهد.
برای رسانا کردن مواد زیستی معمولاً نانولوله‌های کربنی به آن‌ها اضافه می‌شود و پلیمر «PEDOT:PSS» نیز معمولاً به‌عنوان پلیمر رسانا در ترکیب با دیگر مواد رسانای موجود در حوزه‌ی مهندسی بافت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پلیمر دارای محدودیت استفاده در بدن انسان است، زیرا بدن آن‌را به‌عنوان ماده‌ی سمی می‌شناسد و سیستم ایمنی فعال شده و با آن مقابله می‌کند، ولی با این حال محققین راهکارهایی برای جلوگیری از بروز این وضعیت پیشنهاد کرده‌اند.
در این تحقیقات جدید، دانشمندان دانشگاه ایرلند از ترکیب ژلاتین و اسید هیالورونیک و نسخه‌ی جدیدی از پلیمر پیش گفته که بدن آن‌را به‌عنوان سَم نشناسد، استفاده کرده‌اند و ماده‌ی ترکیبی جدیدی ساخته‌اند که می‌تواند به ترمیم نخاع کمک کند.
استفاده از این ماده، در موش‌هایی که دچار آسیب نخاعی بوده‌اند نتایج خوبی به همراه داشته است. آزمایش‌های متعدد دیگری بر روی این ماده جدید نیز انجام شده و همگی نشان داده‌اند که این ماده جدید پتانسیل استفاده برای درمان آسیب‌های نخاعی را دارد.
