به نوشته نیویورک تایمز، رادنی بروکز، از پیشگامان روباتیک می گوید یاد دادن به یک روبات برای انجام کار ساده بسیار دشوار است. گرچه پیشرفت های بزرگی طی سال های اخیر صورت گرفته، روباتها هنوز به اندازه یک انسان در انجام حرکات توانایی ندارند.
پژوهشگران می گویند طراحی روباتی که از عهده حرکت و درک برآید، انقلاب بزرگی را پدید خواهد آورد در زمینه هایی مانند نگهداری از سالخوردگان تا بازگرداندن صنایع به ایالات متحده با کارگر کم. با اینهمه هنوز چالش های بزرگی پیشاروی ما هست. گری برادسکی، متخصص بینایی روباتها در شرکت Willow Garage «سیلیکن ولی» می گوید: تلاش هایی که در الگوبرداری از زیست شناسی می شود، نشان می دهد که واداشتن روبات به انجام کار ساده نیست، کارهایی که انسان به راحتی آب خوردن انجام می دهد.
آژانس پژوهش های پیشرفته دفاعی DARPA سازمان وابسته به پنتاگون که در دهه شصت میلادی نخستین دست سازهای هوشمند را ساخت، پروژه هایی را برای توسعه ساخت دست و بازوی روباتیک با بهایی ارزانتر آغاز کرده. هم اکنون بهای میانگین بیش از ۱۰۰ هزار دلار است. ماه پیش پرزیدنت اوباما ضمن دیدار از دانشگاه کارنگی ملان در پیتزبورگ پروژه ای ۵۰۰ میلیون دلاری را در زمینه فنآوری روباتیک افتتاح کرد.
هدف این پروژه این است که کارخانه های تولید را با ایجاد نیروی کار ارزان تر به ایالات متحده بازگرداند. اما چگونه می توان ماشینی طراحی کرد که انعطاف پذیر باشد و از عهده انجام کارهای یک انسان عادی برآید. برای این کار لازم است نرم افزاری طراحی کرد که از قدرت درک انسانی الگوبرداری کند.
روباتهای امروزه قادرند این کارها را در حد محدود انجام دهند. اما به گفته پژوهشگران حرکات این روباتها خشک و شکننده است.
از این گذشته تغییر در برنامه آنها ساده نیست. برخی پژوهشگران بر این باورند که با تعلیم روبات ها تک به تک می توان آنها را به صورت مجموعه در یک روبات گرد آورد که بتواند از عهده تقلید کارهای روزمره انسان برآید.
پژوهشگرانی هم هستند که بر این باورند که برای ساخت یک ماشین کارآ باید در تکنولوژی دست سازهای هوشمند انقلابی پدید آید. یک تجربه فیلمبرداری شده دانشجویان دانشگاه برکلی کالیفرنیا محدودیت کار روبات ها را تایید کرد. روباتی با نرمش انسان گونه حرکات به جمع کردن حوله های خشک شده و تاکردن و گرفتن چروک آنها و دسته دسته کردن آنها مشغول است.
فقط زمانی که تماشاگر در می یابد که فیلمبرداری با سرعتی برابر یک پنجاهم سرعت معمولی برداشته شده پرده از روی ضعف کار روبات برداشته می شود. حتی گران ترین بازوهای روباتیک نتایج درخشانی به دست نداده. برای نمونه در ماه فوریه امسال روبانات ۲ که مشترکا توسط ناسا و جنرال موتورز ساخته شده بود در ماموریتی به ایستگاه بین المللی فضایی فرستاده شد.طراحان اذعان کردند که نرم افزار طراحی شده برای این بازوی روباتیک که به تقلید از بدن انسان طراحی شده بود آماده نبود و این ماموریت زودهنگام بود.
اما از دید خوشبینانه تلاش های همزمان برای ساخت بازویی روباتیک نوید هایی را می دهد. پابلو گارسیا، طراح روباتیک با اشاره به دستاوردهای تلفن های همراه که با لمس کار می کنند، می گوید ما از این فنآوری استفاده کرده ایم و امیدواریم که روبات های ارزان قیمتی بسازیم.
با اینهمه چیزی که در این میان کمبود آن به چشم می خورد، نرم افزاری است که بتواند بازویی را هدایت کند که به اندازه دست انسان قابل انعطاف باشد. جیل پرات، مهندس کامپیوتر مسوول پروژه DARPA می گوید این کار آسان نیست. زیرا جهان پر است از اشیایی با اشکال بسیار گوناگون. برای این کار ضرورت دارد که روبات ها را با یک سیستم درک و شناخت اشیاء متنوع در حد شعور متوسط یک کودک تجهیز کنیم.
روباتهای دکتر برادسکی با نام پی آر ۲ می توانند کارهای ساده ای انجام دهند. این روبات توانست ۶۸ درصد یک گروه شامل ۵۰ چیز را تشخیص دهد. پیتر آبیل از برکلی با اشاره به موفقیت گروه در تسریع کارهای روبات لباس شو می گوید هدف ما اینست که این روبات را قادر سازیم مرحله کامل لباس شستن را از سبد لباس های چرک تا مرحله تاکردن و کنار گذاشتن آن انجام دهد.
