دنیای ماتریکس

جای کافی برای تعداد بی‌ شمار از سطوح واقعیت وجود دارد، و این تعداد با گذشت زمان می ‌تواند افزایش یابد.»
برای اینکه مساله از این هم پیچیده ‌تر شود، بوستروم سلسله مراتبی از الهه ‌های باستانی را تصور می ‌کند.
وی می ‌گوید: «به نوعی انسان‌ هایی که یک شبیه ‌سازی را اجرا می‌ کنند همچون یک الهه‌ اند.
با این وجود، تمام نیمه ‌الهه‌ ها به جز آنهایی که در سطح بنیادی واقعیت قرار دارند، در معرض مجازات توسط الهه‌ های قدرتمندتر سطوح پایین ‌تر هستند.»
اگر جهان ‌های موازی همگی بر روی یک پایگاه کامپیوتری یکسان در حال اجرا باشند، آیا می ‌توان با آنها ارتباط برقرار کرد؟
اگر این چنین باشد، بهتر است امیدوار باشیم که مامور اسمیت دیوانه ماتریکس هیچگاه صورت خارجی و مادی به خود نگیرد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *