ذوالقرنین و خورشید بخش دوم

حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىٰ قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا

تا وقتى که رسید به خاستگاه خورشید یافت آنرا که میتابید بر قومی که قرار نداده بودیم براى آنها از زیر آن پوششى‌

در سفر شرق متن قرآنی توجه ما را به  سامانه ستاره ای  جلب میکند که به آن تمدن بیگانه و سازش آنان با  ستاره خورشیدسان مربوط میشود

سیاره فراخورشیدی  غول پیکر  در حال گردش به دور ستاره‌ای شبیه به خورشید  میباشد این سیاره در فاصله بسیار نزدیکی به ستاره  ضربان دار قرار گرفته است  به طوری که در هنگام طلوع خورشید صدای دهشتناک سلامت ساکنان را به خطر می اندازد و باعث مرگ میشود ” اما راهکار آن قوم فرازمینی جهت  جلوگیری از اخترلرزه ،   ارسال امواج  به سمت فضای بیرونی سیاره است تا بتوانند ستر یا پوششی (حصار فضایی) ایجاد کنند.

حضور سیاره در مکانی عجیب! به این معنی میباشد که سازش آنان با این موضوع  امری حیرت آور بوده است و  این امر مفهوم آنچه را داستان میگوید برای ما آشکار میسازد.

بنابراین خداوند با توصیف این سیستم سیاره ای در کهکشانی دوردست به جای توصیف خود سفر شرق خواسته ما را ازویژگی منحصر به فرد این منظومه فرا خورشیدی  مطلع سازد ..چنین آیات اعجاب انگیز  به ما نشان می‌دهد که همواره باید منتظر باشیم تا ببینیم این جهان بیکران و اسرارآمیز چه صحنه‌های غیرمنتظره‌ای را برای ما مهیا کرده است!     و با نگاه به منظومه های دیگر در می یابیم که  تصور اینکه ستاره مادر یک منظومه سیاره ای باید حتماً شبیه به خورشید ما باشد فرض اشتباهی است.   حتی این تصور که برای داشتن سیارات زمین مانند نیاز به داشتن ستاره ای مثل خورشید خودمان داریم هم درست نیست.

خداوند بلندمرتبه در این آیه اشاره میکند برخی تمدن های فضایی کرات آسمانی گرفتار مشکلاتی  در رابطه با  حرکت مداری به دوره ستاره یا بقایای ستاره ای   هستند .   در حالیکه که ما ساکنان کره ی زمین چنین مشکلاتی را تجربه نکردیم بالاخره همه این امور بدون شک آثار خود را بر اندیشه خواننده میگذارد . تا آنجا که وی را به تدبر درباره آفرینش هستی و  حیات فرازمینی و عطای الهی در به گردش در آوردن جهان وادار می کند.

نویسنده:حداد