مواد غذایی که بیشترین آسیب را به محیط زیست می‌رسانند

بسیاری از غذاهایی که ما به طور معمول و روزانه می‌خوریم تاثیر مخرب پنهانی بر روی محیط زیست دارند که مصرف کنندگان به این موضوعات توجه نکرده و اطلاعی از آن‌ها ندارند و در بسیاری از موارد متوجه این تاثیرات مخرب نمی‌شوند.

اما باید بدانیم که بر اساس مطالعات فعالان محیط زیست هر چیزی که ما انسان‌ها می‌خوریم تغییر کم یا زیادی بر روی محیط اطراف ما خواهد داشت، اما برخی غذاها نسبت به دیگر غذاها تاثیرات مخرب‌تری بر روی محیط زیست دارند.

در ادامه‌ی این مطلب شما را با بدترین تهدید کنندگان محیط زیست جهان که ما آن‌ها را به‌عنوان غذاهایی خوشمزه می‌شناسیم آشنا کنیم. از برخی از این غذاها مانند تن ماهی بلوفین باید به طور کامل دوری کرده و از برخی دیگر نیز باید از نوع ارگانیک آن مانند گوشت گوساله‌ای که علف خورده است استفاده کرد.

شکر

شکر تاثیرات بدی بر سلامت انسان دارد و همین طور به محیط زیست نیز آسیب می‌رساند. بر اساس گزارش بنیاد جهانی حیات وحش بیش از ۱۲۱ کشور به طور سالانه بیش از ۱۴۵ میلیون تن شکر تولید می‌کنند.

برای تولید این مقدار شکر در سال مقدار زیادی آب لازم است (بر اساس برآوردها به طور متوسط برای تولید هر دو کیلوگرم شکر بیش از ۳۳۴ لیتر آب مصرف می‌شود). هم‌چنین مقدار زادی کود شیمیایی برای رشد گیاه نیشکر استفاده می‌شود که با نفوذ در خاک در نهایت وارد آب‌های سطحی شده و زندگی بسیاری از گونه‌های جانوری آبزی از جمله لاک پشت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

در بسیاری از مناطق جهان نیز بسیاری از زیستگاه‌های دست نخورده به خاطر تولید نیشکر به کلی نابود شده‌اند برای مثال بخش زیادی از دلتای مکونگ در ویتنام به مزارع نیشکر تبدیل شده است که همه‌ی این موارد شکر را به یک معضل بزرگ برای محیط زیست تبدیل کرده است.

چه باید کرد:

تا جایی که می‌توانید از اضافه کردن شکر و هر نوع شیرینی به غذاها و دسرهای خود دوری کنید زیرا در بسیاری از خوراکی‌های روزمره بدون شک همه‌ی افراد از مقدار خاصی افزودنی قندی به هر نحوی استفاده خواهند کرد.

 

گوشت‌ گاو صنعتی

بر اساس گزارش سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد بیش از ۱۸ درصد گازهای گلخانه‌ای جهان را گاوها تولید می‌کنند. هر گاو به مقدار زیادی زمین برای چریدن و حجم قابل ملاحظه‌ای نیز آب نیاز دارد و سالانه به اندازه‌ی ۲۰ تا ۴۰ انسان نیز فضولات تولید می‌کند.

هم‌چنین گاوها برای هر کیلوگرم گوشت نیز به خوردن ۵ تا ۷ کیلوگرم علف یا گیاهان دیگر نیاز دارند. هزاران هکتار از جنگل‌های استوایی برای کاشت ذرت و سویا که غذای اصلی گاوها در گاوداری‌های بزرگ صنعتی است از درخت خالی شده‌اند. بر اساس برآوردها هر ساله دو درصد بر میزان نیاز جمعیت جهان به گوشت افزوده می‌شود و با افزایش دستمزدها نیز تقاضا برای پروتئین حیوانی نیز بیشتر و بیشتر می‌شود. بدین ترتیب برای حفظ محیط طبیعی و محیط زیست باید تولید پروتئین حیوانی را در کمترین و به صرفه‌ترین مقدار ممکن نگه داریم.

چه باید کرد: باید به دنبال گوشتی بود که از گاوهایی به دست می‌آید که علف خورده، ارگانیک هستند و در مناطق آزاد و به طور غیر صنعتی پرورش داده شده‌اند. کار مهم‌تر این است که میزان مصرف پروتئین حیوانی خود را کاهش داده و به دنبال مصرف پروتئین کمتر و استفاده از پروتئین گیاهی باشیم.

روغن پالم

روغن

روغن پالم ارزان‌ترین روغن پخت و پز در دنیا می‌باشد از این رو هر ساله بیشتر و بیشتر در غذاهای فرآوری شده‌ای که مورد استفاده‌ی انسان قرار می‌گیرد دیده می‌شود.

اگر به ترکیبات مواد غذایی مانند چیپس‌ها، مخلوط شیر و غلات خوراکی صبحانه، آب نبات‌ها، شیرینی‌ جات و غذاهای کنسروی نگاه کنید خیلی زود متوجه خواهید شد که روغن پالم جزیی جدا نشدنی از این مواد غذایی خواهد بود. به دنبال تقاضای روزافزون برای مواد غذایی در جهان، کمپانی‌های بزرگ تولید غذاهای آماده سالانه زمین‌ها و جنگل‌های بکر و دست نخورده‌ی بیشتری را برای کشت درخت روغن پالم تخریب می‌کنند. بخش‌های زیادی از جنگل‌های بارانی مناطق استوایی برای کاشت درخت روغن پالم نابود شده است. بر اساس گزارش آکادمی ملی علوم بیش از دو سوم زمین‌‌های خارج از مناطق حفاظت شده در کشور اندونزی به شرکت‌های تولید کننده‌ی روغن پالم اجاره داده شده است. با گسترش کاشت درخت روغن پالم، گونه‌های حیاط وحش متعددی در بخش‌های آسیب پذیر متعددی از این کره‌ی خاکی از بین رفته‌اند.

چه باید کرد:

برچسب ترکیبات که روی مواد غذایی درج شده است را بخوانید و از خریدن و مصرف غذاهای فرآوری شده‌ای که روی آن‌ها عباراتی همچون “روغن پالم”، “سدیم لوریل/ سدیم لورت” یا “الاییس گوینینسیس” (Elaeis guineensis) نوشته شده است خودداری کرده و دنبال غذاها و محصولات آرایشی و بهداشتی آماده‌ای باشید که در آن‌ها از روغن نارگیل استفاده شده است.

برای حفظ محیط زیست به‌جای ماهی تن بلوفین از ماهی سالمون یا ماهی قزل‌آلا استفاده کنید.

ماهی تن بلوفین

این موضوع بسیار ساده است بدین معنی که اگر هر چه سریع‌تر مصرف این نوع ماهی تن را متوقف نکنیم این گونه‌ی جانوری آبزی از بین خواهد رفت. صید بی‌رویه این ماهی بزرگ و البته خوشمزه را به سمت انقراض کامل پیش می‌برد. مشکل اصلی این است که عمر این ماهی در حالت عادی بیش از یکصد سال بوده و امکان جایگزین کردن آن‌ها با همان سرعت صیدشان وجود ندارد. بر اساس برخی گزارش‌ها در قرن گذشته تعداد این ماهی تن در دریاها ۹۶ درصد کاهش داشته است.

چه باید کرد: به جای این ماهی در حال انقراض بهتر است از ماهی سالمون یا ماهی قزل‌آلا استفاده کنید.

قهوه‌ معمولی

قهوه

قهوه

بر اساس گزارش سازمان بین المللی قهوه، تقاضا برای نوشیدنی‌هایی که در ترکیب آن‌ها از کافئین استفاده شده است در ۵ سال آینده ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت.

نوشیدن قهوه بیش از حد تاکنون نیز به توسعه پیدا کردن مزارع قهوه در سراسر جهان منجر شده است که بخش‌های زیادی از این مزارع در مناطق حساس این کره‌ی خاکی ایجاد شده‌اند. استفاده‌ی بی‌رویه از حشره کش‌ها، علف کش‌ها، قارچ کش‌ها و کودهای شیمیایی در این مزارع باعث آسیب فراوانی به محیط زیست شده است.
چه باید کرد: سعی کنید قهوه‌ی ارگانیکی که در سایه تولید شده است استفاده کنید.

آب بطری یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در تخریب محیط زیست محسوب می‌شود.

آب بطری

بر اساس گزارش وب‌سایت «بطری را تحریم کنید» (Ban the Bottle) مردم ایالات متحده‌ی آمریکا سال گذشته بیش از ۵۰ میلیارد بطری پلاستیک آب مصرف کرده‌اند که این رقم سالانه افزایش چشمگیری دارد.

با این وجود مقدار بازیافت پلاستیک در این کشور تنها ۲۳ درصد این میزان بوده است که بدین معنی خواهد بود که بیش از ۳۸ میلیارد بطری پلاستیکی آب هر سال به زباله تبدیل شده و به هر نحوی در طبیعت رها می‌شود. علاوه بر این که این میزان مصرف آب بطری مقدار زیادی زباله تولید می‌کند بلکه سالانه بیش از ۹۰ میلیون بشکه نفت نیز برای تولید و انتقال این بطری‌ها مصرف می‌شود و این رقم در کمال تعجب تنها مختص کشور ایالات متحده آمریکا می‌باشد.

چه باید کرد:

برای شیر آب خانه‌ی خود یک فیلتر مخصوص بخرید و از بطری‌های آب به طور مکرر استفاده کرده و بطری‌ها را دور نیاندازید.

سویا

مدت زمان زیادی است که گیاه سویا به غذای اصلی حیوانات گیاهخوار اهلی تبدیل شده و بیش از پیش راه خود را به رژیم غذایی انسان‌ها باز کرده است. اما مشکل این است که به دلیل آسان بودن کشت و هزینه‌ی تولید پایین، مزارع سویا از کشور ایالات متحده آمریکا فراتر رفته و در کشورهای برزیل و آرژانتین نیز بخش زیادی از کشاورزی را به خود اختصاص داده‌اند. این دو کشور از جمله مناطقی هستند که جنگل‌های بارانی زیادی در آن‌ها تخریب شده و در آن‌ها دانه‌ی روغنی سویا کاشت شده است.

چه باید کرد:

بهتر است مخلوط شیر و سویای صبحانه‌ی خود را با جایگزینی مانند ترکیب شیر و نارگیل، جو دوسر یا شاهدانه عوض کنید.

 

بره و گوسفند

بر اساس برخی برآوردها بیش از ۱٫۸ میلیارد گوسفند در جهان وجود دارد که بعد از گاو بیشترین آسیب را به محیط زیست وارد کرده‌اند. بر اساس گزارش گروه حفاظت از محیط طبیعی برای تولید هر کیلوگرم گوشت گوسفند باید ۹ لیتر آب مصرف کرد و بدتر این که به ازای هر نیم کیلو گوشت گوسفند ۲۰ کیلوگرم گاز دی اکسید کربن در اتمسفر رها می‌شود. هر اتومبیل در ۲۸ مایل مسافت چنین مقداری دی اکسید کربن تولید می‌کند.

چه باید کرد:

بهتر است به جای گوشت بره و گاو از عدس استفاده کنید که کمترین میزان دی اکسید کربن را نسبت به تعداد زیادی از غذاهای طبیعی دیگر تولید می‌کند.

مرغ صنعتی

مزارع بزرگ پرورش مرغ که بخش زیادی از تقاضا برای گوشت و تخم مرغ و به طور کلی پروتئین را برآورده می‌کنند مشکلات متعددی را برای محیط زیست فراهم کرده‌اند که بزرگ‌ترین آن‌ها آلودگی محیط زیست می‌باشد. بر اساس مطالعات مقدار زیادی از آلودگی آب‌های اطراف مزارع پرورش مرغ از جانب مرغ‌ها بوده است. علت اصلی آلودگی مقدار زیاد فضولاتی است که در این مزارع تولید شده و به راحتی وارد آب مناطق اطراف می‌شود.

چه باید کرد:

شاید خرید مرغ‌های ارگانیکی که به صورت غیر صنعتی و آزادانه پرورش داده می‌شوند هزینه‌ی نسبتا بیشتری در بر داشته باشد اما این کار در نهایت هم به نفع شما و هم محیط زیست خواهد بود.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *