ناگفته هایی درباره رم

شاید در فکر این باشید که برای تعطیلات پیش رو، تور رم رزرو کنید. این مقاله به شناخت بیشتر شما از رم کمک می‌کند.

رم یکی از مقاصد شناخته‌شده‌ برای توریست‌ها در سرتاسر جهان است. بسیاری از شاعران، نویسندگان، موسیقی‌دانان و فیلسوفان مشهور تاریخ در گورستان‌های رم مدفون شدند و به همین دلیل، رم را شهر جاودان می‌نامند. همچنین تعداد زیاد آثار باستانی رم معرف تاریخ هزاران ساله‌ی این شهر است که در کنار جاذبه‌های طبیعی، شکوهی بی‌همتا به رم می‌بخشند. اما واقعیت‌های ناگفته‌ی رم چیست؟

رم بیشتر از ۷ تپه دارد!

هفت تپه‌ی باستانی رم در ساحل شرقی رودخانه‌ی «تیبر» (Tiber) قرار دارد. این هفت تپه در محدوده‌ی شهر روم باستان و درون دیوارهای قدیمی شهر واقع شدند. این تپه‌ها به ترتیب حروف الفبا «اسکولین» (Esquiline)، «اوینتین» (Aventine)، «پالاتین» (Palatine)، «کائلین» (Caelian)، «کاپیتول» (Capitoline)، «کوئیرینال» (Quirinal) و «ویمینال» (Viminal) نام دارند.

علی‌رغم تمایل آن دسته از افراد که رقم جادویی ۷ را به این تپه‌ها نسبت می‌د‌هند، با بزرگ شدن رم در قرن‌های اخیر، تعداد بیشتری تپه‌ در مرزهای شهر قرار گرفتند. یکی از این تپه‌ها، «جانیکولوم» (Janiculum)  نام دارد که در جنوب غربی مرکز شهر و در فاصله‌ی دوری از رودخانه‌ی تیبر واقع شده است. تپه‌ی دیگر «مونته ماریو» (Monte Mario) است و در شمال واتیکان قرار داد. هرچند مونته ماریو با ارتفاع ۱۳۹ متر، بلندترین تپه در کلانشهر رم است؛ اما جزو تپه‌های باستانی محسوب نمی‌شود.

پله‌های اسپانیایی، اسپانیایی نیستند!

پله‌های اسپانیایی در اصل فرانسوی هستند. این پله‌ها با پول اهدایی دیپلماتی فرانسوی به نام «اتین گوفیر» (Etienne Gueffier) ساخته شده‌اند.

از طرفی دیگر می‌توان گفت این پله‌ها ایتالیایی‌اند؛ چرا که سازندگان این بنا دو معمار ایتالیایی بودند به نام‌های «فرانچسکو دی سانکتیس» (Francesco de Sanctis) و «الساندرو اسپکی» (Alessandro Specchi). البته این فرضیه کمی مشکل دارد؛ چون پله‌های اسپانیایی بین سال‌های ۱۷۲۳ تا ۱۷۲۵ ساخته شدند، زمانی که هنوز سلطنت ایتالیا شکل نگرفته بود.

اما چرا این بنا به پله‌های اسپانیایی شهرت دارد؟ دلیل نامگذاری بسیار ساده است: پله‌ها در زمان ساخت، در کنار سفارت اسپانیا قرار داشتند. هرچند این دلیل قانع‌کننده نیست؛ چون در سال ۱۷۲۳، اسپانیا تحت سلطه‌ی فیلیپ پنجم، پادشاه فرانسوی از خاندان بوربون بود که نوه‌ی لوئی چهاردهم و متولد ورسای فرانسه است.

بنابراین پله‌های اسپانیایی هرگز اسپانیایی نبودند؛ بلکه فرانسوی و اندکی ایتالیایی هستند.

فواره تروی پر از پول است!

بسیاری از توریست‌ها اعتقاد دارند که با انداختن سکه درون فواره‌ی تروی، شانس خود را برای دیدار دوباره شهر بیشتر می‌کنند. آن‌ها سکه را از بالای شانه چپ و با استفاده از دست راست درون حوض پرتاب می‌کنند. به این ترتیب، روزانه در حدود ۱۳ میلیون تومان پول در حوض فواره‌ی تروی جمع می‌شود.

برداشتن پول جمع شده از حوض، کاری غیرقانونی است. در سال ۲۰۰۲، «روبرتو سرچلتا» (Roberto Cercelletta) که با تور ماهیگیری طی ۳۴ سال پول‌های خرد فواره‌ی تروی را جمع کرده بود، دستگیر شد. امروزه پول‌های فواره‌ی تروی را هر شب جمع‌آوری می‌کنند تا صرف امور خیریه شود.

کولوسئوم را با نام کولوسئوم نمی‌شناختند!

کولوسئوم را امپراطوران سلسله‌ی فلاوین، بین سال‌های ۷۲ تا ۸۰ پس از میلاد بنا کردند و به همین دلیل، آمفی‌تئاتر فلاوین‌ها نام داشت. ساخت بنا را وسپاسیان آغاز و تیتوس تمام کرد.

واژه‌ی کولوسئوم برای اولین بار در حدود سال ۱۰۰۰ بعد از میلاد وارد زبان محاوره شد؛ اما در همان زمان نیز به معنای ‌آمفی‌تئاتر نبود. این واژه تنها به مجسمه‌های غول‌آسایی اشاره داشت که از امپراطوری نرون باقی بودند و امروزه اثری از آن‌ها نیست.

رم یک بار میزبانی المپیک را از دست داده است!

مراسم قرعه‌کشی میزبانی المپیک ۱۹۴۰ در ژوئن سال ۱۹۳۹ و دو ماه پیش از حمله آلمان به لهستان برگزار شد. در این قرعه‌کشی که بین رم و لندن رقابت بود، رم نتوانست آرای لازم را جمع کند و لندن به عنوان میزبان المپیک انتخاب شد.

موسولینی حق میزبانی المپیک را برای اهداف سیاسی خود می‌خواست. او در نظر داشت تا کاری مشابه کارناوال نازی‌ها انجام دهد، کارناوالی که هیتلر در برلین و در سال ۱۹۳۹ به راه انداخته بود. در راستای این هدف، موسولینی مکانی را برای انجام مسابقات المپیک بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۹ ساخت و آن را مجموعه ورزشی «فورو موسولینی» (Foro Mussolini) نامید. این مجموعه هنوز با نام «فورو ایتالیکو» (Foro Italico)  در ساحل غربی رودخانه‌ی تیبر قرار دارد و بنای مدرن «استادیو المپیکو» (Stadio Olimpico)، جزوی از آن به شمار می‌رود.

هرچند المپیک در سال ۱۹۴۰ به دلیل جنگ جهانی دوم لغو شد؛ اما المپیک ۱۹۴۸ در لندن برگزار شد و رم نیز در تابستان ۱۹۶۰، میزبان این مسابقات بود.