نگاه افراد به استدلالات دیگران
نتیجه تحقیقاتی مطرح میکند که انسانها به موجودی منطقی تبدیل میشوند اگر نظراتشان از زبان دیگران مطرح شود.
هر چند که بسیاری از انسانها بر این تصوراند که موجودات منطقی هستند و اینکه پشت سر استدلالاتشان دلایلی وجود داردکه خوب راجع به آن فکر شده، اما آزمایشات شناختی بسیاری نشان می‌دهد که ضرورتا اینطور نیست.ما تصمیمات اشتباه بسیار و انتخاب نادرست زیادی را بر اساس خطاهای منطقی آشکاری رقم میزنیم، و سپس با استفاده از استدلالاتی ضعیف به دفاع از آن می‌پردازیم.انسان دارای سیستم تفکر ی نقادنه‌ای است که میتواند ادعا ها و نظرات را مورد بررسی قرار دهد، اما مشکل اینجاست که این سیستم به گفته متخصصان گاهی اوقات مشغول است و در غالب موارد تنبل.
اما تحقیقاتی جدید مطرح میکند که شاید در این استفاده نادرست مداوم از برهان، استثنایی وجود داشته باشد: ما احتمال دارد که که در ارزیابی استدلال خود از برخورد نقادانه استفاده کنیم اگر فریب بخوریم و فکر کنیم که آنها پیشنهاد فرد دیگری است.
متخصص مسائل شناختی Emmanuel Trouche و همکارانش این را انتخاب تنبل مابانه استدلال “the selective laziness of reasoning” می‌نامند که در چارچوب نتیجه مطالعه‌شان در مجله Cognitive Science به چاپ رسیده است.برای انجام تحقیقات در این مورد، محققان از داوطلبان خواستند تا در مورد مسئله ای استدلالی ، نظرات خود را در نظر بگیرند، و سپس از آنها خواسته شد تا استدلال دیگران را نیز در مورد همان مسئله مورد ارزیابی قرار دهند .
در ابتدا شرکت کنندگان پاسخ خودشان را به هر سوال مشخص کردند و استدلال مربوط به هر پاسخ را هم توضیح دادند.سپس، به آنها مجموعه ای از استدلالات نشان داده شد که توسط دیگر شرکت کنندگان مطرح شده بود و از آنها خواسته شد تا آنها را ارزیابی کنند.اما پنهان از آنها ، و در برخی موارد استدلال خود آنها به نام استدلال فرد دیگری نشان داده شد.
شاید این سوال به ذهن بیاید که چطور ممکن است که آنها پاسخ خودشان را فراموش کرده باشند.این نکته ارتباط دارد با مشکل دیگری که انسان از آن رنج میبرد، مشکلی بنام کوری انتخاب(choice blindness).انسان گرایش دارد به بیخبر بودن از انتخاب و ترجیحات خود، حتی در ساده‌ترین موارد.
برای مثال ، در آزمایشی دیگر افراد باید انتخاب میکردند که در میان عکسهای مختلف چه کسی را جذاب تر می‌بینند.سپس به آنها همان مجموعه عکسها نشان داده شد و از آنها خواسته شد تا توضیح دهند چرا فکر میکنند یکی از افراد در عکسها جذابتر از دیگران است.گاهی اوقات محققان واقعا عکسهای قبلا نشان داده را را عوض کردند.با این حال شرکت کنند گان ادامه دادند به توضیح دلایل ظاهراً منطقی انتخابی، که حتی متعلق به آنها نبود، مثلا گفتن اینکه من رنگ بلوند را ترجیح می‌دهم در حالی که واقعا یک سبزه را انتخاب کرده بودند.
در آزمایش دیگر نیز ۵۰ درصد از افراد فریب خورده و متوجه نشدند که استدلالشان تغییر کرده بود. آنها در عرض چند دقیقه فراموش کردند که استدلالی که مطرح کرده بودند چه بود.
به گفته Hugo Mercier ، یکی از محققان مرکز علوم شناختی در سوئیس ،ما از آزمایش پیشین مربوط به کوری انتخاب می‌دا نستیم که شرکت کنندگان را به چه نحو و براحتی میتوان فریب داد.با این حال،تصور ما این بود که به هنگام بیان استدلالات، شاید افراد بیشتری متوجه تغییرات بشوند.
در میان این افراد بیش از نیمی تا آن حد پیش رفتند که استدلالی را که خود انتخاب و مطرح کرده بودند را ردّ کردند.جالب اینکه در بیشتر مو ارد، این افراد استدلال خود در رابطه با پاسخهای اشتباه را ردّ کردند تا استدلال مرتبط به پاسخهای درست را.به عبارت دیگر آنها در کشف برهان معیوب پشت پاسخ اشتباه بهتر عمل کردند.
به گفته محققان، این نشان می‌دهد که مردم نسبت به برهان دیگران نقادتر هستند تا در برخورد با استدلال خودشان، بدون اینکه در کل فردی نقاد به حساب بیایند.
این در جای خودعجیب نیست که عموم مردم با نگا هی نقادانه تر به استدلالات دیگران نگاه میکنند، چرا که نظرات دیگران میتواند اطلاعات گمراه کننده به همراه داشته باشد.اما چرا افراد در مورد خودشان از این استاندارد استفاده نمیکنند؟در واقع به گفته محققان این تنبلی در مورد استدلال شخصی چندان بد هم نیست.شاید اینطور باشد که ما غألبا به منظور شروع بحث با ساده‌ترین برهان کار را شروع می‌کنیم تا به خودمان زحمت زیاد وارد نشود.این کار در سختی محاسبه بهترین راه برای اقناع مخا طبان میزانی از صرف جو یی به همراه میاورد، و اگر در ادامه، برهان ما به نظر ناکارآمد برسد، معایبش در کشاکش مباحثه مورد بررسی قرار میگیرد.
اما چگونه میتواند از دام برهان معیوب خود دوری جست؟ بهترین راه قرار گرفتن در مقابل استدلال متقابل میباشد، و بدین طریق رد وبدل کردن استدلال با دیگران.مخصوصا با آنهایی که با ما موافق نیستند.
