ویروس ها یا موجودات فضایی – ایا ویروس ها موجودات فضایی هستند

ماهیت حقیقت ویروس ها چیست؟

یک برخورد به اندازه کافی بزرگ ناشی از یک سیارک یا دنباله‌دار می‌تواند به راحتی انرژی کافی برای پرتاب کردن خرده‌سنگها را به بیرون از منظومه خورشیدی فراهم کند .

اما اینکه بتواند به سیاره‌ دیگری که بدور خورشید دیگری می‌چرخد برسد .

احتمالش بسیار کمتر است فضا به شکلی بی‌رحمی تهی است  که باعث می‌شود انتقال سنگ بین منظومه‌های خورشیدی بسیار دشوار باشد.

به طور متوسط چهار یا پنج سال نوری بین منظومه‌های خورشیدی در کهکشان ما فاصله است حتی اگر بتوانید یک سنگ را به چنین فاصله‌ای برسانید.

احتمالش چقدر است که این سنگ به یک سیاره دیگر برخورد کند که ۴۸ تریلیون کیلومتر دورتر است؟ باشه، بیایید یک مقایسه ساده را در نظر بگیرید هر کدام از این بازیکنان “لاکروس” نماینده یک منظومه خورشیدی هستند و این توپ هم نماینده سنگی است که زندگی را همراه خود دارد همانطور که بازیکنان توپ را به یکدیگر پرتاب می‌کنند .

انگار سنگ است که در حال منتقل شدن است از یک منظومه خورشیدی به یک منظومه دیگر بیایید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

تصور کنید که طول زمین “لاکروس” یک سال نوری باشد حتی اگر یک بازیکن بتواند یک توپ را چندین زمین آنطرفتر پرتاب کند.

فرض کنید احتمالش چقدر کم است که آن بازیکن توپ را بدون اینکه دیدی داشته باشد پرتاب کند و آن توپ درون سبد یک هم‌تیمی فرود بیاید و فاصله تنها عامل نیست منظومه‌های خورشیدی در کهکشان ما بدور یکدیگر نیز در چرخشند .

 

با سرعت ۱۲۰ بار بیشتر از سرعت صوت حالا هم‌تیمی باید با سرعت تمام بدود.

حتی زمانی که مسیر یک سنگ بیگانه در راستای هدف است تقریبا همیشه سرعتش آنقدر زیاد است که گرانش منظومه خورشیدی جدید بتواند آن را جذب کند.

دشواری گرفتن یک توپ “لاکروس” را تصور کنید که از صدها متر دورتر در حال آمدن است و تور شما هم پاره است.

شگفت‌آور نیست که زمانی که “فرد” محاسبات فاصله بین زمین و دیگر منظومه‌های خورشیدی دیگر را انجام داد.

با درنظر گرفتن حرکات ستارگان و سیارات به نظر غیرممکن می‌رسید که یک سنگ بیگانه اصلا بتواند در چنین فاصله‌ای به زمین برسد.

اما بعد “فرد” متوجه شد که چیزی را درنظر نگرفته چیزی که ناگهان باعث شد که احتمال اینکه بیگانگان در اینجا فرود آمده باشند را بسیار زیاد کرد.

چهار و نیم میلیارد سال قبل همه چیز به کلی فرق داشت خورشیدهای بیگانه و سیارات اطرافشان آسمان شب زمین را پر کرده بودند

منظومه‌های خورشیدی همسایه تقریبا ده بار از امروز نزدیکتر بودند حالا بازیکنان “لاکروس” می‌توانند چندین متر به دور از یکدیگر به جای صدها متر دورتر، بازی کنند.

در بخش اولیه تکامل منظومه خورشیدی منظومه خورشیدی در یک خوشه پرتراکم زندگی می‌کرد و منظومه‌های خورشید در آن موقع ۴۰بار آرامتر از امروز حرکت می‌کردند.

در زمین “لاکروس” این باعث می‌شودکه پاس دادن بسیار ساده‌تر شود اگر بازیکنها به یکدیگر نزدیک باشند و آرامتر حرکت کنند که توپ را از شخصی به شخص دیگر پاس دهند اگر حق با “فرد” باشد میلیاردها سال قبل سیاره خانگی ما در دام موجودات بیگانه گرفتار شده بود.

آیا ممکن است زمین را آنها بارور کرده باشند؟

این زیست‌شناس فکر می‌کند که آنها این کار را کردند و هنوز هم امروز بر روی سر ما می‌بارند می‌گوید مدرکی دارد که نشان می‌دهد موجوداتی از فضای خارجی همین الان در جو ما هستند.

بذرهای زندگی در زمین شاید میلیاردها سال پیش از یک دنیای بیگانه رسیده باشند .

اما اگر زندگی با سوار شدن بر روی یک شهاب‌سنگ به اینجا رسیده باشد و از آسمان سقوط کرده باشد امکان دارد که هنوز هم بر سر ما ببارد؟

“میلتون وین‌رایت” یک میکروزیست‌شناس در دانشگاه شفیلد انگلستان است او باور دارد مدرکی پیدا کرده که زندگی فرازمینی پس ایده اساسی “پانسپرمیا ” این است زندگی از فضا آمده است زندگی بر روی زمین وجود نداشته .

زندگی بوسیله سیارکها و دنباله‌دارها منتقل شده حالا، “نئو پانسپرمیا” نئو به معنای نوین است می‌گوید که آن نوع زندگی هنوز از فضا در این همین لحظه در حال آمدن است.

در سال ۲۰۱۳، “میلتون” و تیمش نمونه‌هایی را جمع‌آوری کردند که از استراتوسفر در فاصله ۲۵٫۶ کیلومتری بدست آمده بود که سه بار بیشتر از ارتفاع پروازی جتهای تجاری است.

جو پایینی سرشار از زندگی است اما “میلتون” فکر می‌کند که استراتوسفر هم همینطور است .

ادعای بحث‌برانگیز او این است که اشکال زندگی از فضای خارجی می‌آیند.

منتقدان می‌گویند که این ماده در حال بالا رفتن است و نه درحال سقوط کردن از فضا این مواد از زمین هستند .

حالا، دلایلی وجود دارد که چرا ما فکر می‌کنیم آنها اشتباه می‌کنند به عکس “میلتون” می‌گوید که نمونه‌هایش آنقدر از ارتفاع زیادی بدست آمده‌اند که امکان ندارد باد آنها را به آنجا رسانده باشد.

فیزیک به ما می‌گوید این ذرات بسیار بزرگتر از آن هستند که بتوانند به استراتوسفر برسند

حالا، این تنها فیزیک موضوع است و نمی‌توانید با فیزیک مخالفت کنید نمی‌توانید با قوانین نیوتن مخالفت کنید .

اما “میلتون” آگاه است تنها راهی که می‌تواند شکاکان را متقاعد کند این است که بیگانه‌های بیشتری پیدا کند.

اگر ریزموجودات یا هر گونه زندگی در حال آمدن از فضا باشد باید برویم بیرون و بگیریمش و این دقیقا کاری است که “میلتون” می‌خواهد انجام دهد.

او و تیمش در حال طراحی مجموعه جدیدی از ماموریتها در ارتفاع بالا است عالیه، سفر به سلامت نمونه‌گیر استراتوسفر تیم به مدت ۹۰ دقیقه منتظر می‌ماند درحالی که این بالن تا ۲۴۰۰۰ متری بالا می‌رود.

زمانی که آنجا رسید، کشویی که در بار بالن قرار داده شده باز می‌شود پس این اتفاقی است که در استراتوسفر می‌افتد .

کشو باز می‌شود نمونه‌ها در میکروسکوپ الکترونی کوچک جمع‌آوری می‌شوند.

می‌توانیم آنها به طور مستقیم در اینجا بگیریم، تحت شرایط استرلیزه و وارد میکروسکوپ الکترونی کنیم در ارتفاع ۲۵٫۶ کیلومتری فشار هوا آنقدر کم است که بالن به بزرگتر شدن ادامه می‌دهد تا وقتی که بترکد و با محموله ارزشمند خود به زمین بازگردد.

یک سفر برای ماهیگیری است این بالنها را بالا می‌فرستیم .

نمی‌دانیم که قرار است چی بگیریم پس ممکن است در سفرهایی هیچی گیرمان نیاید

در برخی از سفرها چیزی پیدا کنیم و شاید پنج پرتاب بدون نتیجه داشته باشیم و بعد در پرتاب ششم آرایه‌ای بی‌نظیر از موجودات را داریم.

امیدوار است که آخرین پرتابش چیزی شبیه به این را به او بدهد اینها عکسهایی از نمونه‌های “میلتون”و تیمش هستند که در اولین ماموریتشان در ۲۰۱۳ جمع‌آوری شدند.و “میلتون” باور دارد شامل مدرکی هستند از اینکه زندگی فرازمینی وجود دارد

این اولین موجود شگفت‌آوری است که پیدا کردیم اگر به کتابی مراجعه کنیم که مخصوص جلبک یا باکتری است چیزی شبیه به این نمی‌بینیم.

بیگانگان فرضی “میلتون ” تنها ۳۰ میکرومتر طول دارند تقریبا دو برابر ضخامت موی انسان در ابتدا، در مورد این ساختار بسیار ناراحت بودم.

به خاطر اینکه فکر کردم یک گرده است اما وقتی که تحلیل شیمیایی را انجام دادیم متوجه شدیم که به طور کلی تیتانیوم است و می‌توانید ببینید موادی هستند که از این توپ بیرون می‌آیند.

و وقتی این را تحلیل می‌کنیم مشخص می‌شود که زیستی است این کربن و اکسیژن است زنده است هیچ شکلی از حیات شامل پوسته تیتانیومی نیست .

شاید این اولین نوعش باشد و مهمتر برای “میلتون” هیچ موجود زمینی آنقدر سریع حرکت نمی‌کند که بر روی جمع‌آوری‌کننده قرار دارد

ادامه دارد….