آسیب مغزی در بزرگسالان
مغز اندام حیرت انگیزی است. مغز که تقریبا ۱۳۶۰ گرم است پیچیده ترین ساختار شناخته شده در جهان است. در ضمن این تنها اندامی است که می تواند درباره خودش مطالعه کرده و تامل کند.
مغز در تمام جنبه های زندگی ما از خوردن و خوابیدن تا عاشق شدن درگیر است. مغز تصمیم گیری می کند و حاوی تمام خاطراتی است که ما را به صورت آن گونه که هستیم در می آورد. مغز در اینکه آیا از لحاظ جسمانی سالم باشیم یا از لحاظ روانی آشفته، درگیر است.
چون مغز بسیار مهم است. در فضای بسته ای محفوظ شده و غشای بیرونی ضخیمی به نام سخت شامه آن را پوشانیده است. برای محافظت بیشتر، جمجمه مغز را پوشانیده است. چمجمه به قدری قوی است که اگر روی زمین قرار داده شود و وزنه ای به آهستگی روی آن قرار گیرد می تواند به اندازه ۳ تن را تحمل کند. این واقعیت های کالبدی به تنهایی نشان می دهند که مغز چقدر ارزشمند است.
اما مغز نمی تواند کاملا محفوظ بماند. گاهی صدمه درونی روی می دهد. در صورتی که قبل از تولد یا در سنین اولیه، نقایص ساختاری در مغز وجود داشته باشند عقب ماندگی ذهنی ایجاد می شود.
در موارد دیگر مغزی که به طور طبیعی رشده کرده است می تواند متحمل تغییرات درونی شود که به ویرانی بافت مغزی منجر می شود. بسته به ماهیت و محل صدمه این می تواند به اختلال حرکتی مانند بیماری پارکیسنون یا سردرگمی شناختی که زوال عقل نامیده می شود بینجامد. این زوال عقل می تواند در اثر بیماری آلزایمر یا سکته ایجاد شود.
تاثیرات بیرونی نیز می توانند به مغز صدمه بزنند. امکان دارد که انواع جراحت ها و مواد سمی به مرگ نورون ها یا اتصالات آنها منجر شود. مغز می تواند در اثر ضربه ناشی از تصادفات اتومبیل با ضربات مکرر وارد شده به سر در بوکس یا فوتبال صدمه ببیند. خلاصه اینکه گرچه مغز بسیار محافظت شده است اما در برابر منابع متعددی آسیب پذیر است.
وقتی که مغز صدمه می بیند یا عملکرد آن به گونه ای لطمه می بیند. تغییرات شناختی ایجاد می شوند. با اینکه ممکن است علایم یا نشانه های دیگری نیز وجود داشته باشند (مانند تغییرات خلقی یا شخصیتی)، تغییرات در عملکرد شناختی واضح ترین علایم صدمه مغزی هستند.
