آیا می توانیم اسرار DNA را کشف کنیم؟
من فرض می کنم شما می دانید که DNA (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) اطلاعات ارثی نوشته شده با حروف الفبای ژن را با خود حمل می کند. حدود ۳ میلیارد از این ویژگی ها در یک مولکول DNA وجود دارد. با فرض اینکه در یک صفحه از متن A4 ، اندازه قلم معمول ۱۲ نقطه و فاصله خط ساده حدود ۴۰۰۰ کاراکتر باشد ، علامت گذاری اطلاعات در یک مولکول در ۷۵۰٫۰۰۰ صفحه جای می گیرد. اگر کتابی با این قالب دارای ۲۵۰ صفحه و ضخامت ۲ سانتی متر باشد ، به ۳۰۰۰ مورد از آنها نیاز خواهیم داشت که قفسه های ۶۰ متری کتابخانه را اشغال می کند. فکر می کنم تعداد کمی از مردم کتابخانه ای به این بزرگی در خانه دارند. بزرگترین مشکل این است که این اطلاعات را به درستی بخوانید و آنها را کاملاً بفهمید. دلیل این امر آن است که در اینجا اطلاعات بیشتری حتی از جامع ترین دائرlopالمعارف به دست می آید.
مولکول DNA شامل یک نردبان دوقلو است، جایی که ستونها توسط فسفاتها و دیوکسی ریبوز تشکیل شده و میله ها ۴ هسته – آدنین ، تیمین ، گوانین و سیتوزین هستند. تمام اجزای DNA توسط پیوندهای هیدروژنی به هم متصل می شوند. این اتصال یکی از فعل و انفعالات ضعیف است ، بنابراین می تواند به راحتی تحت تأثیر قرار گیرد و بنابراین امکان تغییر اطلاعات در مولکول DNA از بسیاری جهات وجود دارد.
خواندن اطلاعات در DNA توالی نامیده می شود. هدف آن نوشتن پایه های فردی به ترتیب متوالی است. همانطور که ما نمی توانیم کل کتابخانه را یک باره بخوانیم ، اما در مجلدات جداگانه ، احترام. فصل ها و همچنین DNA را می توانیم فقط پس از بخش های کوتاه کد بخوانیم ، سپس آنها را در یک سری مداوم از کاراکترها ترکیب می کنیم. ژنوم انسان در سال ۲۰۰۰ به طور کامل خوانده شد ، اما متأسفانه ما هنوز کلمات و جملات این “زبان” را درک نمی کنیم. این همان چیزی است که وقتی می توانیم یک متن انگلیسی بخوانیم ، اما اگر انگلیسی صحبت نکنیم ، نمی دانیم چه چیزی در آنجا نوشته شده است. در عین حال ، درک DNA می تواند تمام مشکلات مربوط به بیماری ها و بیماری های ارثی را حل کند. این به معنای رمزگشایی از معنای ژن هاست ، همانطور که توالی معنادار هسته های هسته ای ، معمولاً با هزاران کد “حرف” خوانده می شوند.
بزرگترین شگفتی این بود که مردم ظاهرا ژن های کمتری نسبت به خواندن اطلاعات ارثی انسان آغاز کرده اند. در آن زمان، دانشمندان در مورد ۱۰۰ یک هزار ژن را گزارش کردند. فرانسیس کالینز حدود ۴۸ ژن را ذکر کرده است.
تجزیه و تحلیل های اخیر از نسخه بهبود یافته ژنوم انسان حتی تعداد کمتری را نشان می دهد و تخمین های فعلی فقط به ۰۰۰ تا ۲۰ هزار ژن رسیده است. بنابراین ، انسان به میزان تعداد ژن هایی که کرم های ساده تر دارند ، می رسد. ۲۵،۲۰ ژن نیز کافی خواهد بود. گیاهان حتی از نظر تعداد ژن ها از ما پیشی می گیرند ، زیرا به عنوان مثال ذرت می تواند حدود ۵۰ ژن داشته باشد. با این حال ، این احتمال وجود دارد که اشتباه در این باشد که دانشمندان ژن می دانند و DNA را “هدر می دهد”. طبیعت احتمالاً کارهای غیرضروری انجام نمی دهد و همه چیز هدف دارد ، بنابراین هر ۳ میلیارد پایگاه اطلاعاتی را حمل می کنند. مسئله احتمالاً این خواهد بود که ژنهای اطلاعاتی موجود در حیوانات مختلف که ژنهای مشابهی دارند و از مشخصات هر گونه هستند ، حاوی چه مقدار است. مسلم است که ژنوم موجودات مشابه فقط با یکدیگر تفاوت کمی خواهند داشت. می توان فرض کرد که اساس اطلاعات در ژن ها ترکیب شیمیایی سلولها و اندامهایی است که مخصوص حیوانات یا گیاهان است.
برای درک یک ژن به عنوان “طرح طراحی” ، ژنوم باید حاوی اطلاعاتی در مورد تمام اندام ها ، بافت ها و سلول ها از نظر ترکیب شیمیایی ، اندازه ، عملکرد ، اتصالات و ارتباطات با ارگانیسم و مأموریت آن باشد. اگر مقدار اطلاعات را فقط از نظر آماری ارزیابی کنیم ، می توان اثبات کرد که زندگی و تمام ساختارهای آلی به طور تصادفی بوجود نیامده اند ، زیرا اگر تعداد تمام اتمهایی را که می توانند جهان شناخته شده را با شعاع حدود ۱۵ میلیارد سال نوری پر کنند مقایسه کنیم۱۲۸٫ تعداد تمام جهش های ممکن ژن پایه ۱۰۰۰ (راه آهن نردبان) ۱۰ است۶۰۲، یعنی عددی که ۴۷۴ مرتبه بزرگتر است و در هیچ کجای طبیعت مقایسه ای ندارد. وقتی ۳ میلیارد پایگاه را در نظر بگیریم ، حتی نمی توان تعداد را تصور کرد. این یک دلیل ریاضی برای عدم امکان مطلق منشا و تکامل گونه های جدید توسط برخی شانس های “آماری” است. اطلاعات ژنتیکی یک برنامه پیچیده ، معنی دار و بدون ابهام برای منشأ و همه عملکردهای یک موجود زنده است که “کسی” در سطح بالاتر “کلمه به کلمه” ایجاد کرده است.
رمز و راز دوم این است که ژن های معنی دار بنا به گزارش چند درصد از کل ژنوم را تشکیل می دهند تنها ناچیز، پایگاه محققان باقی مانده تلقی “حشو”. با این حال ، در این بخشهای DNA بود که ژنهای مشترک در گونه های مختلف ، غالباً کاملاً متفاوت یافت شد ، که در نتیجه مقایسه ژنوم حدود بیست حیوان مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین توافق از نظر منطقی در مردان و زنان یافت شد ، جایی که این ژنوم تنها با ۷۸ ژن ذخیره شده در کروموزوم Y متفاوت است. جوکرها بلافاصله کشف کردند که آنها احتمالاً ژن هایی برای تماشای تلویزیون ، خوابیدن روی نیمکت و نوشیدن آبجو هستند. حقیقت این است که جنین انسان در ابتدا به صورت غیرجنسی رشد می کند و فقط در یک مرحله خاص از رشد ، به یک زن یا مرد تغییر می کند ، بسته به این که اسپرم در نبرد تخم مرغ پیروز شود. این مکانیسم توسط حیوانات تخمدار – لاک پشت ، قورباغه ، مارمولک و غیره مورد نیاز نیست ، جایی که جنسیت با درجه حرارت تخمک ها تعیین می شود ، اگرچه در یک محدوده بسیار باریک است. در انسان ، درجه حرارت ثابت در رحم تضمین می شود ، بنابراین جنسیت در کروموزوم ها رمزگذاری می شود.
اگرچه ما هنوز از عملکرد اکثر ژن ها اطلاع نداریم ، اما موفق شده ایم ژن هایی را پیدا کنیم که با عملکردهای مختلف بدن مطابقت داشته باشند. همانطور که داروین در نظریه تکامل گونه فرض کرد ، با مقایسه ژنهای دوره های مختلف رشد ، کل خط رشد حیوانات بدست آمد. با این حال ، هنوز کشف نشده است که چرا ، چگونه و چه زمانی DNA تغییر و ظهور گونه های جدید رخ داده است. این یک واقعیت است که هیچ گونه “انتقالی” بین گونه ها وجود ندارد ، بلکه فقط گونه های مختلف است که با ویژگی های آنها مشخص می شود. تفاوت دیگر در حیوانات بالاتر صفات شخصیتی آنهاست. ما در مورد کرم های خاکی در کرم های خاکی صحبت نمی کنیم ، اما هر سگ ، گربه یا انسانی در احساسات ، رفتار و عادت های خود متفاوت است. آیا این نیز در DNA رمزگذاری شده است یا ما باید جای دیگری را جستجو کنیم؟ اجسام به اصطلاح ریز مواد در اینجا به عنوان پایگاه اطلاعاتی ارائه می شوند.
شاید ما ارتباط بین اجسام مادی و غیرمادی را از دست داده باشیم ، که هر یک عملکرد مشخصی دارند. اگرچه توسط دستگاه های مادی قابل ثبت نیستند ، اما هنوز هم اساس همه موجودات زنده هستند. حداقل نزدیکترین اجسام – اتریشی، اعصاب و ذهنی – ارتباط نزدیکی با بدن مادی و از این رو اعضای آن به سطح سلولها دارند. هر سلول یک عنصر زنده زندگی است که نیاز به انرژی دارد و اطلاعات را به دیگر سلولهای همکار منتقل می کند.
از آنجا که هیچ سلولی بین سلول ها وجود ندارد، منطقی است که اینها باشند اطلاعات از طریق امواج الکترومغناطیسی “بی سیم” سرعت نور ، یا بر اساس اصل دیگر سرعت بی نهایت در زمان صفر. این البته با محیط و DNA ارتباط برقرار می کند.
غیرممکن بودن تفکر تنها با کمک انتقال سیگنال عصبی نیز توسط کار فیزیولوژیست لیبرمن از ۱۹۷۰ اثبات علمی شد ، جایی که وی ثابت کرد پارامترهای زمانی درک و تولید گفتار به گونه ای است که گفتار انسان حتی از نظر فنی امکان پذیر نیست. صدای گفتار منتقل شده از گوش داخلی ابتدا در ساقه مغز تجزیه و تحلیل می شود ، جایی که از طریق یک سری سیناپس ها با بازخورد عبور می کند. تمام م componentsلفه های کلمه ، مصوت و هجا و همچنین لحن گفتار باید مقایسه شوند. سپس از طریق سیگنال صوتی به قشر مغز منتقل می شود ، جایی که ابتدا در قشر اولیه تجزیه و تحلیل می شود و سپس به ناحیه گفتار منتقل می شود و در آن معنی کلمه را تجزیه و تحلیل و جستجو می کند. اتصالات سیناپسی این عملکرد را در چند ثانیه انجام می دهند. البته این برای یک مکالمه عادی کافی نیست. مناطقی که به گفتار گفتاری پاسخ می دهند به طور گسترده در قشر مغز توزیع می شود. هزاران ارتباط سیناپسی برای تحلیل جریان گفتار کافی نیست. پاسخ یافتن کلمات و اتصال آنها نیز چند ثانیه طول می کشد. مردم هرگز با کمک یک مغز با مژه واقعی صحبت نمی کنند.
چند سال پیش، پیوترا گاریجاوا یک سری پیشرفت های موفقیت آمیز را ایجاد کرد. این تیم، از جمله دیگر، نشان داد که DNA نه تنها باعث انتشار، بلکه تابش الکترومغناطیسی نیز می شود. علاوه بر این، این نیز قادر به درک و تفسیر اطلاعات موجود در این تابش است. آن را نمی خواهد اغراق بگویم که DNA زیستتراشه تعاملی ذاتا بسیار پیچیده، که مبتنی بر نور و حتی معنی و فرکانس، که به توالی ارتعاش اساسی گفتار انسان یا هر موسیقی مطابقت دارد. پیتر گارجائوف با همکارانش، وی رفتارهای ارتعاشی DNA را بررسی کرد و نتیجه گیری آنها به شرح زیر است: “با استفاده از تابش لیزر DNA ، کروموزوم ها دقیقاً مانند یک کامپیوتر برنامه ریزی شده کار می کنند.” به عنوان مثال ، این بدان معنی است که آنها قادر به ساخت الگوهای فرکانسی خاصی بوده و آنها را در پرتوی لیزر کدگذاری می کنند تا بر فرکانس DNA تأثیر بگذارد – و بنابراین اطلاعات ژنتیکی را تغییر می دهد. از آنجا که ساختارهای اصلی جفت های DNA اساسی مشابه ساختارهای زبانی است ، بنابراین رمزگشایی اطلاعات در DNA لازم نیست. به راحتی می توان از گفتار یا موسیقی برای تأثیر بر DNA استفاده کرد! اگر به فرکانس های بالاتر برویم ، می توان از رنگ ها – چراغ ها یا تصاویر – استفاده کرد. همه اینها عملاً در دستگاههایی مانند Medolight ، Biobeam یا psychowalkman استفاده می شود.
ساختار زنده حاوی DNA (در بافت زنده، نه در یک لوله) همیشه به پرتوهای لیزر گفته می شود که توسط گفتار تعدیل شده اند و حتی اگر فرکانس های صحیح درست باشند، به امواج رادیویی پاسخ خواهند داد. این ثابت می کند که چرا پدیده هایی مانند هیپنوتیزم چنین تأثیر شدیدی بر روی افراد و بدن آنها دارند. پاسخ دادن به اطلاعات موجود در گفتار انسان کاملاً طبیعی و طبیعی است. این را می توان با ترفند معروف یک هیپنوتیزم ، وقتی او شما را با یک مداد لمس می کند و ادعا می کند این یک سیگار در حال سوختن است ، ثابت می شود. در عرض چند ثانیه روی پوست می سوزد! آزمایش با پیاز که گاز بگیرید و فکر کنید یک سیب است ، کمتر جدی است.
بیشتر روش های درمانی که در آنها با انرژی کار می کنیم در واقع با اطلاعات کار می کنند. درمانگر با کمک انرژی و اطلاعات از ساختارهای ظریف بدن وی ، که با هاله بیمار ارتباط برقرار می کند و سپس بدن فیزیکی را تا سطح DNA تحت تأثیر قرار می دهد ، با هوشیاری خود بر DNA و در نتیجه تمام فرایندهای فیزیولوژیکی بدن بیمار تأثیر می گذارد. البته ، چنین اطلاعاتی را می توان در آب نیز گرفت ، به همین دلیل است که ما چاه های Lourdes ، Turzovka و دیگر “معجزه” ها را داریم. آب گسترده ترین رسانه اطلاعاتی روی زمین است.
در همه این موارد، معنای “تفکر مثبت” در حال ظهور است، که پایه و اساس یک زندگی شاد است. خلاصه ای از افکار مثبت و منفی کل ملت می تواند بر رفتار جامعه تاثیر بگذارد. خلق های مختلف انقلابی علل پنهان و آشکار خود را دارند. رسانه های جمعی در اینجا منبع اصلی ایجاد خلق و خوی هستند و معمولا توسط حاکمیت حاکم مطرح می شوند، مهم نیست که چگونه “دموکراتیک” به مردم انتخاب شده است. هرکسی که در قدرت است، معمولا از منافع خود دفاع می کند. با این حال، در مقابل قدرت قدرت، قدرت تفکر غالب شد. به همین دلیل است که بسیار مهم است که هر کس برای مردم خوب است. قوانین کیهانی غیرقابل پذیرفته همیشه راهی درست را پیدا می کنند، اما گاهی اوقات طول می کشد.
