دسته: فیزیک ، هوا فضا و نجوم

با گذشت بیش از شش سال، کره زمین باری دیگر هدف بمباران تشعشع های خورشیدی قدرتمند قرار می گیرد و طی این پدیده یکی از سهمگین ترین توفان های خورشیدی کره محل زندگی ما را در بر خواهد گرفت. 

بزرگترین چالش دانشمندان برای یافتن سیاره‌هایی مشابه کره زمین این است که در کجای کهکشان‌ها چنین جستجویی را باید انجام داد. در فضایی آکنده از صدها هزار ستاره، تمرکز چنین جستجویی کار بسیار دشواری است.

سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای «سِرن CERN» در ژنو اعلام کرده‌است یافته‌های چشمگیر چند ماه گذشته‌اش که به نظر می‌آمد نادرستی یکی از فرضیه‌های بنیادی اینشتین را نشان می‌دهد ممکن است ناشی از کابلی شُل و نقص فنی بوده‌باشد.

این کهکشان دوردست که شکل آن شبیه به یک دایره نامنظم است و «جی‌ان-۱۰۸۰۳۶» (GN-108036) نام‌گذاری شده نورانی‌ترین کهکشانی است که در یک چنین فاصله دوری از زمین کشف شده‌است.

کیهان‌شناسان می‌گویند که ستاره‌های موجود در کهکشان ما همزمان با حرکت خود در فضا اجرام و سیاره‌های سرگردان را به مدار خود جذب می‌کنند.

ستاره‌شناسان آماتور شرکت‌کننده در پروژه‌ای علمی در آمریکا موفق به کشف سیاره‌ای جدید و دوردست شده‌اند که نور خود را نه از یک و دو ستاره، بلکه از چهار ستاره به طور هم‌زمان دریافت می‌کند.

کارشناسان ناسا با استفاده از قدرت دید تلسکوپ های فضایی «اسپیتزر» و «هابل» اجرام فضایی را رصد کرده اند که ممکن است دور دست ترین کهکشانی باشد که تاکنون مشاهده شده است

استیون هاوکینگ دانشمند برجسته بریتانیایی که تمام عمر خود را وقف مطالعه فضا کرده است خواستار آن شده که برای آینده و بقا بشریت اکتشافات فضایی ادامه پیدا کند.

باور بسیاری بر این بوده که آن نیمه کره ماه که از زمین دیده نمی شود همیشه تاریک است. حتی گروه موسیقی «پینک فلوید» در یکی از ترانه های خود به آن اشاره می کند. نکته در این است که همواره آن نیمه ماه را می بینیم که به کره زمین نزدیکتر است.