ایجاد توازن در ارتباط با پدر و مادر

برای خارج کردن چیزی که چشم تان را می آزارد شتاب می کنید در حالی که اگر چیزی بر روح تان تاثیر گذارد درمان را تا سال بعد به تعویق می اندازید. «هوراس».

ترک عاطفی خانه به شما فضایی برای نفس کشیدن و ایجاد توازنی موافق تر در رابطه تان با پدر و مادر عطا می کند. توازنی موافق تر نیز به نوبه خود در روابط تان با همسر و همکاران، دوستان نزدیک و اعضای خانواده مزایایی فراهم می کند.

شما در خانواده ای به دور از توازن و توافق خانوادگی بزرگ شده اید ممکن است در بزرگسالی برای ایجاد توازن با یک یا چند مشکل زیر مواجه شوید:

۱- چگونه می توانم با پدر و مادرم مرزهایی ایمن تر برقرار کنم؟

۲- آیا باید با پدر و مادرم رویارو شوم؟

۳- آیا می توانم پدر و مادرم را عفو کنم؟

۴- آیا می توانم پدر و مادرم را بپذیرم؟

۵- آیا می توانم تماس با پدر و مادرم را کاهش دهم یا قطع کنم؟

چگونه می توانم با پدر و مادرم مرزهایی ایمن تر برقرار کنم:

اگر در خانواده تان نوسان آونگ بیش از اندازه دور شده است- اگر اجازه نداشتید احساساتتان را حس کنید فکرتان را بر زبان آورید، یا طبق خواسته تان عمل کنید- اکنون وقت آن است که نوسان آونگ را برگردانید. اما با توجه به پدر و مادر بیش نظارت گر این کار مبارزات بسیاری را ایجاد می کند.

اگر پدر و مادری همچنان به دخالت یا سوء استفاده ادامه دهند چه می شود؟ با احساسات متعارض تان چگونه کنار آیید؟ باید چند وقت یک بار به دیدارشان بروید به آنان تلفن بزنید یا هدیه یا کارت نوشته بفرستید؟ اگر با وجود تلاش وافرتان باری جدایی باز هم پدر و مادر همچنان در زندگی اجتماعی، شغل یا تربیت فرزند دخالت کنند چه پیش می آید؟ چگونه می توانید فردیت تان را بدون بازداشتن پدر و مادر یا از دست دادن استقلالتان حفظ کنید؟

وجه اشتراک این مبارزات، برقراری حد و مرزهایی است. دوازده کثیف را به خاطر دارید- نظارت مستقیم پدر و مادر بر خوردن، شکل ظاهر، فعالیت ها، زندگی اجتماعی، تصمیمات، گفتار، احساسات و افکارتان و نظارت مستقیم از طریق قلدری کردن، محروم کردن، سردرگمی و فریب کار؛ هر یک از این دوازده کثیف نقض حد و مرزی بود که ممکن است حتی امروز نیز پدر و مادرتان انجام می دهند. حتی اگر پدر و مادرتان زنده نباشند یا با آنان تماس زیادی نداشته باشید پدر و مادر درونی تان هنوز هم می توانند نسبت به شما قلدری کنند سردرگم یا محروم تان کنند یا آنکه شما را بفریبند.

در جایگاه بزرگسالی می توانید با ایجاد حد و مرزهایی که در خردسالی قادر به برقراری آن نبودید دوازده کثیف را خنثی کنید. بسیاری مواقع فقط تایید نقض حد و مرز کافی است برای آنکه بتوانید به جاده علایق تان منتهی شوید.

برای مثال ممکن است در خردسالی مجبور بودید به پرسش های مزاحم پدر و مادرتان پاسخ دهید. اکنون که صرفا از پاسخ و پرسش های نادرست امتناع می ورزید مرزهای بزرگسالی را در محل مرزهای خردسالی که به اراده، نادیده گرفته شده بودند، برقرار می کنید.

اگر پدر و مادرتان شما را به شتاب انداختند اکنون شما از این حق برخوردارید که از وقت تان به عنوان حامی و پشتیبان استفاده کنید. به آنان بگویید چند روز وقت می خواهید تا درخواست، دعوت یا نظریه شان را بررسی کنید و بسنجید.

اگر پدر و مادرتان شما را احاظه یا به خلوتتان تجاوز کردند اکنون می توانید محدودیت های فاصله شخصی تان را برقرار کنید.

اگر پدر و مادرتان در زندگی اجتماعی شما مدخله کردند این انتخاب شخصی شماست که کدام یک از کارهای مربوط به خود را با آنان در میان بگذارید.

اگر پدر و مادرتان هدایایی همراه با قیدهای عاطفی به شما می دادند هدایایشان را نپذیرید اشاره آشکار به قیدها می تواند به شما کمک کند که موقعیت برابری بیابید.

اگر با حامیان اندک بزرگ شده اید باری دیگر وقتی به دیدن پدر و مادرتان می روید همراهی حمایت گر را نیز با خود ببرید یا به طور حتم دوست یا درمانگری داشته باشید که در صورت نیاز بتوانید تلفنی با او حرف بزنید. اگر پدر و مادرتان در فاصله ای دور از شما زندگی می کنند اقامتتان در جایی دیگر به جای خانه آنان می تواند کمک کند که کارهای گذشته شان در نادیده گرفتن خلوت شما جبران شود. حفظ عادت طبیعی غذایی، خوابیدن، ورزش، سرگرمی و تمرین های رشد شخصی در ضمن ملاقات های پدر و مادر شما را در حفظ حس فردیت بزرگسالی تان مصمم نگاه می دارد و نظارت آنان را بر غذا، جسم و کارهایتان متوازن می کند.

اگر فرزندی بودید که در محیطی بیش نظارت گر بزرگ شدید پدر و مادرتان حد و اندازه نزدیک شدن به شما را انتخاب کرده اند. در جایگاه بزرگسالی ممکن است احساس کنید تغییر این حد و اندازه دورنمای تغییری خوشایند است. برای مثال اگر تماس گرفتن با پدر و مادر برایتان رنجش زاست شاید مایل باشید برای مدتی حد و مرزی معین کنید. از منظر بیرونی این کار از طریق کاهش ارتباط یا به طور موقت ارتباطی مختصر انجام می شود. یا اینکه از منظر درونی، با جدایی عاطفی انجام می شود در نتیجه کمتر درگیر کرده ها، گفته ها و فکرهاشان درباره خودتان می شوید.

ارتباطی محدود یا ارتباط نداشتن، با پدر یا مادر یا هر دو نفرشان در دوره ای کوتاه یا در یک تعطیلی، به معنی قطع دائم ارتباط نیست. شما حق دارید در رابطه بزرگسالی تان، در صورتی که جزو علایق تان باشد، وقت یا فضایی مستقل داشته باشید. ایجاد محدودیت هایی در برقراری ارتباط با پدر و مادرتان ممکن است به معنای صرفا فرستادن کارت نوشته های گاه به گاه یا تماس های تلفنی ظاهری باشد. این عمل می تواند جزو برقراری فاصله به طور موقت باشد یا برنامه ای بلندمدت مبنی بر پذیرش محدودیت های روابط ایجاد تغییراتی مانند اظهار نظر گردن در برابر پدر و مادر یا برای نخستین بار جواب منفی دادن، مناسب گذار جدا شدن و برقراری توازن در خانواده های بیش نظارت گر و تقویت کننده عزت نفس تان است.

هدف شما آن است که از دوران خردسالی رنجش زا آرامش بیابید و ازنظارت بیش از اندازه گذشته و حال آزاد شوید. برای دستیابی به ارامش و آزادی، آن گونه که یکی از زنان مورد مصاحبه ام اظهار کرد شما انتخاب می کنید از کدام پل ها عبور و کدام پل ها را خراب کنید هیچ نقطه هدفمند از پیش تعیین شده، هیچ درست یا بهترین نوع رابطه وجود ندارد که با پدر و مادر بیش نظارت گر برقرار کنید. اگر در فشار هستید که انتخاب درست داشته باشید ممکن است تحت تاثیر فکر کمال گرایانه ای قرار دارید: حتی اکنون نیز پدر و مادری که در فکرتان هستند سعی دارند در نحوه پیوندتان با پدر و مادر زندگی تان نظارت داشته باشند.

بی طرفانه به پدر و مادر نگریستن، کاری سخت است با وجود این برای کسانی که در فضای بیش نظارت گر بزرگ شده اند یکی از نشانه های جدایی موفقیت آمیز و برقراری توازن این است که بتوانند پدر و مادرها را به منطله فردی دیگر ببینند. یعنی برای پدر و مادر نیز همان معیارها و ارزش هایی را به کار ببرند که برای دوستان و آشنایان به کار می برند نه کمتر و نه بیشتر. مفهوم این گفتار آن نیست که وفاداری و تضادها را احساس نخواهید کرد. بلکه به این معناست که پس از بالا بردن و پایین آوردن پدر و مادرتان- آنان را بزرگتر از زندگی یا کوچکتر از حشرات دیدن- اکنون در آنجایی هستید که ایشان را چون مردم عادی می بینید کمتر از کامل، درست به مانند خودتان.

این تعدیل ممکن است از رها کردن نیاز داشتن، انتظار داشتن یا به چیزی از جانب پدر و مادر امید داشتن از جمله امیدهایتان درباره اینکه چه چیزهایی را پدر و مادر باید فراهم می کردند که از آن ها بهره مند نشدید و شاید هرگز نیز نشوید، نشات بگیرد. انجام این کار به صرف وقت نیاز دارد و شاید با غم و اندوه همراه باشد اما در ضمن به شما آزادی عطا می کند. وقتی وابستگی عاطفی تان را به آنچه که پدر و مادرتان می توانستند یا باید به شما ارائه می کردند یا ارائه می کنند، کنار بگذارید، ممکن است بفهمید رابطه شما با پدر و مادرتان صرفا رابطه تان با یک مرد یا زن است. برقراری حد و مرزهایی ایمن، پذیرش و همدلی کردن با کسی که نیازی به او ندارید، آسان تر است.

با وجود گستردگی فضای پر نظارت دوران خردسالی تان آنچه را که من اصل ده تا یک شفابخشی می نامم، به خاظر داشته باشید: هر عملی که با انتخاب آگاهانه و خودخواسته انجام می شود تاثیر دست کم ده عملی را که ناآگاهانه یا بدون انتخاب شما انجام می شود، بی ثمر می کند.

هر گاه خودخواسته و مطابق علایق خودتان از طریق مواجهه با افکار، مردمان یا شرایطی بیش نظارت گر کاری را انجام می دهید بیشتر تاثیرات نظارت و سلطه گذشته را خنثی می کنید.