حزقیال – فرضیه فضانوردان باستانی – بخش دوم

تفسیر بلومریچ از بند۱-۱۰: سطوح صافی که از دنده ها و دیگر اجزای کنترلی ماشین حفاظت می نماید (پوسته یا کاور دستگاه)، در نظر حزقیال شبیه به چهره بوده است. شکل سطوح نامنظم و در بعضی قسمت ها دارای فرو رفتگی و برآمدگی است و همین باعث چنان تفسیری از سوی پیامبر شده است .برای توجیه بند دهم، بلومریچ به کار جالبی دست می زند. او پس از کلی مقدمه سازی، می گوید اگر به نمای جلوی کپسول جمینی(Gemini Capsule) نگاه کنید، شبیه چهره انسان به نظر می رسد! پس این که حزقیال می گوید شبیه چهره بود چندان تعجبی ندارد.

بررسی سایر بندها را به خود شما وا می گذاریم. بند ششم الی چهاردهم از بخش اول کتاب حزقیال، تفسیر کاملی از کروب مورد نظر حزقیال است که بلومریچ آن را به قسمت هایی از بدنه زیرین یوفو تعبیر نموده است. اما بگذارید به جستجوی معنای کروب در تورات و حتی سایر تمدن های همسایه بنی اسرائیل برویم و ببینم معنای این لغت چیست.

برای اولین بار موسی(ع) در کتاب سفر پیدایش بند ۳-۲۴  از کروب ذکر به میان می آورد. آنها از راه منتهی به درخت حیات حفاظت می نموده اند. سپس در کتاب خروج بندهای ۲۵-۱۸ الی ۲۵-۲۱ از دو کروب با بال های گشوده نام می برد که دو طرف سر تابوت عهد حکاکی شده بودند. در کتاب اول شاهان قسمت مربوط به معبد سلیمان نیز سخن از آفرینش دو کروب چوبی با لعاب طلاست. در کتاب اول ساموئل بند۴-۴، در کتاب دوم ساموئل بندهای ۶-۲ و ۲۲-۱۱، در کتاب اول تواریخ بند ۱۳-۶، در مزامیر بند ۱۸-۱۰، کتاب اشعیا در بند ۳۷-۱۶ و . . . همگی قبل از حزقیال از کروب نام برده شده است.

تا قبل از حزقیال، کتاب های شاهان و تواریخ، کروب را به همان گونه ای که در معبد سلیمان بود توصیف می نمودند. توصیف کروب در کتاب های ساموئل به تعریف بابلی نزدیک شده است. مثلاً در مزامیر ۱۸-۱۰ یا در کتاب دوم ساموئل ۲۲-۱۱ آمده است: « و او[خدا] بر یک کروب سوار شد و پرواز نمود، بله او بر فراز بال های باد پرواز کرد». اوتمار کیل از معروف ترین محققین بی طرف است که به بررسی ارتباط بین عناصر تورات و تمدن های میان رودان پرداخته است. دکتر مایکل هایزر نیز از معروف ترین منتقدین فرضیه بیگانگان باستانی است که ریشه مکاشفات حزقیال را در تمدن بابلی جستجو نموده است.

خود حزقیال بار دیگر در بخش دهم کتاب، به گونه ای غیر قابل اغماض، کروب را به سریر خداوند و چرخ ها ارتباط می دهد. حزقیال ۱۰-۱ و ۱۰-۲: « ناگهان دیدم بر صفحه ای که بالای سر کروب ها قرار داشت، چیزی مثل یک سریر سلطنتی به رنگ یاقوت کبود ظاهر شد. آنگاه خداوند به مرد کتان پوش فرمود: به میان چرخ هایی که زیر کروب هاست برو و مشتی زغال افروخته بردار و آن را بر روی شهر بپاش . . .».

اما آیا کروب اصطلاحی ساخته شده در زبان عبری است یا که از سایر زبان های سامی به عبری راه یافته است؟ در تمدن آشور به آن کارابو (karabu) می گفتند، در آکد آن را کوریبو (kuribu) می نامیدند و در بابل هم کارابو (karabu) بود. همه این ها به نوعی شدو (shedu) بودند. شدو همان گاو مذکر بالدار با سر انسان است که در میان رودان معتقد بودند قدرت محافظت از آدمی را دارد و مخصوصاً در آشور در دو سمت قسمت ورودی کاخ یا شهر مجسمه ای از آن قرار می دادند. البته بعضی محققین معتقدند که کروب باید از سوی مصر آمده باشد و قرابت بیشتری با لاماسو (lammasu) دارد. معروف ترین لاماسو که هنوز باقی است همان ابوالهول است. لاماسو شیر ماده  بالدار با سر انسان است.

آیا فقط کروب در تورات است که هر یک از پیامبران تعبیر خاصی از دارند؟ خیر در واقع مطابق بعضی تفکرات مسیحیت، کروب ها دومین طبقه از فرشتگان مقرب هستند. اولین طبقه معروف به سراف ها (seraph) هستند. سراف ها فرشتگان شش بال هستند. سراف ها ابتدا در نوشته های موسی ظاهر شدند(کتاب اعداد بندهای ۲۱-۶ الی ۲۱-۸، کتاب تثنیه بند ۸-۱۵). در کتاب اشعیا، سراف ها در اطراف سریر خداوند دیده می شوند(در بندهای ۶-۱ الی ۶-۸). در این مکاشفه است که اشعیا قدری از ویژگی های سراف ها را بیان می نماید.

آیا فقط حزقیال مکاشفه را تجربه نموده است؟ خیر مکاشفه یا رویای مشاهده خداوند در بیداری، برای اکثر قریب به اتفاق پیامبران تورات روی داده است. اما همه ایشان همانند هم از مکاشفاتشان خبر نداده اند. در واقع هر کدام روش خاص خود را برای بیان مشاهداتشان از خداوند دارند. برای مثال به کتاب مکاشفات یوحنا می توان اشاره کرد که در آن یوحنا به بهشت آسمانی برده می شود و به طور خاص او را به مقابل تخت و سریر و عرش الهی می برند و او نیز این منظره را در مکاشفه خودش اینگونه توصیف می کند:

مکاشفات ۴-۲:

و ناگهان روح خدا مرا فراگرفت و من خود را در آسمان دیدم. او که چه با شکوه بود! تختی دیدم،کسی بر آن نشسته بود که همچون الماس می درخشید.گرداگرد تخت او را رنگین کمانی تابان چون زمرد فرا گرفته بود ، دور آن تخت بیست و چهار تخت کوچکتر قرار داشت و …

مکاشفات ۴-۶:

در برابر تخت ،دریایی از بلور درخشان به چشم می خورد.چهار موجود زنده نیز در چهار گوشه تخت ایستاده بودند که در جلو و پشت سر خود، چشم داشتند.

مکاشفات ۴-۷:

نخستین موجود زنده به شکل شیر بود، دومی شبیه گاو، سومی به صورت انسان و چهارمی به شکل عقابی در حال پرواز بود.

مکاشفات ۴-۸:

هر یک از این موجودات زنده، شش بال داشتند و میان بالهایشان پر از چشم بود. ایشان شبانه روز،بدون وقفه نام خدا را ذکر نمودند و می گفتند: قدوس،قدوس،قدوس است خداوند،خدای قادر مطلق که بود، هست و می آید.

دانیال نبی نیز در کتاب دانیال و در بخش ۷-۹ از تخت خداوند یاد می کند که دارای چرخ بوده است. یا اشعیا نیز در بند ششم از مکاشفه ای سخن می گوید که سراف ها در اطراف سریر خداوند بودند.

با این وضعیت دیگر نمی توان کروب را زاده تفکرات حزقیال دانست و مدعی بود که فقط وی مکاشفه داشته است. یا همچنین کسی نمی تواند مدعی باشد که کروب نوعی بشقاب پرنده یا یوفو بوده است. برای بررسی دقیق تر به توضیح موسی نبی از کروب در کتاب خروج بندهای ۲۵-۱۸ الی ۲۵-۲۱ مراجعه نمایید.

اگر به طراحی بلومریچ از مفهوم چرخ درون چرخ توجه نمایید، شما هم حق را به استوری خواهید داد. برخلاف دانیکن که نقطه اتکایش در خصوص رویت بشقاب پرنده توسط حزقیال بر بند های ۱۵ الی ۱۸ بخش اول کتاب استوار است، بلومریچ کل بخش اول را به رویت یوفو ربط می دهد و تفسیر می نماید.

در مستند ادعا می شود: «اگر به واژه فرشته به این صورت نگاه کنیم و آن را به جای فرشته به  نوعی انرژی آسمانی ترجمه کنیم، دیگر دقیقا متوجه می شویم که حزقیال داشته یک سفینه فضایی را توصیف می کرده است». همین طور که قبلا هم ابراز داشته ایم، کروب بزرگ ترین مانع بر سر راه بلومریچ و پیروان امروزیش در مستند فرضیه فضانوردان باستانی است.

نگاهی به عبارت چرخ درون چرخ

عبارت «چرخ درون چرخ» در کتاب حزقیال به این شکل توصیف شد:

حزقیال ۱-۱۵:

در همان حال که به این چهار موجود زنده خیره شده بودم، زیر آن ها و بر روی زمین، چهار چرخ دیدم زیر هر موجود یک چرخ.

حزقیال ۱-۱۶:

چرخ ها مانند زبرجد می درخشیدند و همه مثل هم بودند. داخل هر چرخ، چرخ دیگری نیز وجود داشت.

حزقیال ۱-۱۷:

برای همین می توانستند بی آن که مجبور باشند دور بزنند، به هر سو که بخواهند بروند.

تیم کالاهان در خصوص عبارت « چرخ درون چرخ» نظر جالبی دارد. او می گوید که در سیر تکامل چرخ، قبل از اختراع پره چرخ (اسپوک)، چرخ ها به صورت یک دیسک توپر با محور نسبتاً بزرگ بودند(به تصویر زیر نگاه کنید). بزرگی محور چرخ به اندازه ای بود که به نظر می رسید چرخی را درون چرخ دیگری قرار داده اند.