استقلال و کیفیت زندگی سالمندان

 

اغلب افراد تمایل دارند که استقلال و قابلیت های خود را در دوران سالمندی تا حد اماکن حفظ کنند. ورزش دارای فواید بیشماری برای این افراد است فوایدی شامل بهبود عملکرد قلبی- تنفسی، تقویت و حفظ قدرت و توده عضلانی ، بهبود تعادل و پایداری و فواید روان شناختی از آن جمله اند.

افرادی که از سطح مناسبی از تندرستی برخوردارند می توانند با شرکت در ورزش به طول عمر خود بیافزایند. افراد بسیار سالخورده و ضعیف نیز می توانند با شرکت در ورزش قابلیت های از دست رفته خود را بازیابند.

اجرای تمرینات ورزشی با افزایش توده استخوانی، هماهنگی بدن، بهبود تعادل و قدرت عضلانی، موجب جلوگیری از شکستگی لگن ناشی از زمین خوردن می شود. فعالیت های بدنی همچنین برای افرادی که مبتلا به بیماریهایی همچون آرتریت، پارکینسون، سکته مغزی، دیابت، افسردگی و اختلالات خواب می باشند، نیز مفید است.

بهبود مولفه های آمادگی عملکردی چه به صورت مجزا و چه با هم، سالمندان را قادر می سازد تا در اجرای حرکات عملکردی از قبیل بالا رفتن از پله ها، برخاستن از صندلی، راه رفتن و استفاده از ویلچر موفق باشند.

همچنین می توانند زندگی خود را به شیوه ای فعال تر ادامه داده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. از طریق برنامه های آمادگی عملکردی جامع و اثربخش، سالمندان می توانند از افتادن و انحراف های مکرر در عملکرد بدنی خود جلوگیری کرده آنها را به تاخیر انداخته، بروز آنها را کم کرده و یا حتی آنها را برای همیشه حذف نمایند.

آمادگی عملکردی که تعیین کننده توانایی شخص برای اجرای مستقل فعالیت های پایه زندگی روزمره از قبیل لباس پوشیدن، خارج شدن از ویلچر، حرکت به سمت رختخواب و حمام کردن می باشد باید یک فاکتور مهم مورد توجه طراحان برنامه های آمادگی جسمانی برای سالمندان باشد.