بررسی فیزیولوژی احساسات انسان

شما سیستمی منسجم و متشکل از ذهن، بدن و احساسات هستید. آنچه را از لحاظ احساسی تجربه می کنید بلافاصله به صورت شیمیایی در بدنتان تجربه می کنید. سلامت احساسی حالتی است که در آن مطمئن و مثبت هستید. وقتی این حالت تهدید می شود فیزیولوژی شما هشدار می دهد عملی برای دفاع از خود انجام دهید. مغز شم امنیت فیزکی و نیازهای احساسی تان نظیر عشق، ارزش اجتماعی و ارتباط عاطفی را کنترل می کند. واکنش بدنتان نسبت به خطر اساسا یکسان است خواه توسط جیب بری در خیابان مورد حمله قرار بگیرید یا با یکی از همکاران عصبانی و یا یکی از اعضای خشمگین خانواده مکالمه ی تلفنی داشته باشید.

فیزیولوژی شما سعی می کند با کنترل فرایند شیمیایی درون بدن و حفظ سلامتی تان شما را زنده نگه دارد. احتمالا جوشش ناگهانی احساساتی نظیر غم یا خشم را هنگامی که خواست شما نیست تجربه کرده اید. علائمی نظیر دل به هم خوردگی یا لرزش ناشی از هیجان، درباره ی وضعیت احساسی نهفته تان به شما هشدار می دهد. شما می توانید استعداد شناخت و پیش بینی این علائم را در خود پرورش دهید و سپس اقدام به حفظ و نگهداری سلامتی تان کندی.

یاد می گیرید که:

– دردهای گذشته را بشناسید و از آنها عبور کنید تا بتوانید خود و دیگران را ببخشید.

– شیوه ی تفکرتان در مورد واکنش به وقایع احساسی را تغییر دهید.

– تکنیک های ادراکی، تمرین های تنفسی و آسودن و بهبود شیوه ی زندگی را به کار گیرید.

درک واکنش به خطر:

مغز همواره هوشیار است تا از شما محافظت کند. طبعا زمانی که در خطری واقعی هستید- مواجه شدن با سارقی در یک کوچه ی تاریک یا حرکت با سرعت فراوان به سوی دیواری آجری با اتومبیلی که از کنترل خارج شده است- هوشیاری امری ضروری است. بدن و ذهن شما با شدت فراوانی کار می کنند تا شما را از آسیب نجات دهند. اما گاهی اوقات بدن- ذهن ممکن است زیاده روی کنند و شما را در وضعیت آماده باشی غیر ضروری قرار دهند.

پنجاه هزار سال پیش انسان بدوی با گذر از نسل اجداد میمون نما به انسان امروزی جهش بزرگی در مسیر تکامل برداشت. انسان راه رفتن روی دو پا، ساختن ابزار و ارتباط برقرار کردن توسط زبان را شروع کرد. برای نگهداری تمام این اطلاعات اضافی مغز انسان بخش متفکر وسیعی را پروراند.

خطرهایی که در دنیای امروز بر شما تاثیر می گذارند بسیار متفاوت از خطرهایی هستند که انسان های بدوی را تهدید می کردند. اما مغز شما هنوز هم واکنش های ابتدایی اجدادتان را در خود دارد: هر خطر محسوسی که بر بقا و امنیت تاثیر بگذارد، یک واکنش فیزیولوژیکی خودکار در پی دارد.

انسان های امروزی نسبت به خطرهایی که مقام اجتماعی و حس امنیت عاطفی آنها را تهدید می کند واکنش نشان می دهند. برای نمونه درمحل کار یا خانواده ممکن است در این مواقع احساس خطر کنید:

• احساس کنید که مقام اجتماعی شما تایید نمی شود.
• احساس کنید که بر اوضاع مسلط نیستید.
• آنچه را می خواهید یا انتظارش را دارید به دست نیاورید.
• احساس کنید که دیگران دوستتان ندارند.