درمان پزشکی بی اختیاری ادرار

درمان پزشکی بی اختیاری ادرار معمولا بر استفاده از داروهایی مانند ایمی پرامین تمرکز دارد. مکانیزم زیر بنای تاثیر این دارو معلوم نیست اما ممکن است مراحل عمیق خواب را به خواب سبک کاهش دهد و کودک را قادر سازد تا نیازهای جسمانی را به طور موثرتری تشخیص دهد.

از دسموپرشن داخل بینی نیز برای کمک کردن به کودکان نیز استفاده است تا با آنها کمک شود ادرار را به طور موثرتری کنترل کنند.

از قرار معلوم این دارو که نوعی جایگزینی هورمون است غلظت ادرار را افزایش می دهد حجم ادرار را کاهش می دهد و بنابراین نیاز به ادرار کردن را کم می کند. استفاده از این دارو برای درمان کردن بی اختیاری ادرار کودکان نوشدارو نیست.

از جمله اشکالات مصرف آن قیمت گران آن و این واقعیت است که فقط برای زیر مجموعه کوچکی از کودکان مبتلا به بی اختیاری ادرار موثر واقع می شود و آن هم به طور موقتی.

ثابت شده که روش های شرطی سازی، موثرترین درمان برای بی اختیاری ادرار هستند.

ماورر روشی را معرفی کرد که طی آن کودک روی لایه ای که با سیم به یک زنگ متصل شده است می خوابد. این زنگ با اولین قطره های ادرار به کار می افتد و کودک را بیدار می کند.

کودک از طریق شرطی سازی، تنش مثانه را با بیدار شدن تداعی خواهد کرد. شواهد اخیر حکایت دارند که رویکرد زیستی- رفتاری یعنی استفاده از زنگ هشدار همراه با دسموپرشن بسیار موثر است.

میزان بروز بی اختیاری ادرار با درمان یا بدون آن با افزایش سن به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش می یابد اما بسیاری از متخصصان معتقدند که بی اختیاری ادرار باید در کودکی درمان شود زیرا در حال حاضر راهی وجود ندارد که مشخص شود کدام کودکان تا بزرگسالی مبتلا به بی اختیاری ادرار خواهند شد.

پس از ارزیابی پژوهش درباره درمان بی اختیاری ادرار نتیجه گرفته شد که کودکان درمان شده در مدت پیگیری بیشتر از کودکان درمان نشده بهبود می یابند. همچنین دریافتیم که روش های مبتنی بر یادگیری از داروها موثرتر بودند.