شکنجه های وحشتناک قرون وسطی

 ابزار اعتراف گیری و مجازاتی ست که در دوران مختلف حیات بشریت مورد استفاده قرار می گرفته و عموما روش های زجر آور و بسیار دردناکی برای این اقدام به کار گرفته می شده است. اما در دوران قرون وسطی به جرات می توان گفت که وحشتناک ترین روش های شکنجه با بی رحمی و قساوت کامل رایج بوده و حتی بازخوانی این شیوه های شکنجه  بسیار آزاردهنده است.
در این مطلب به معروف ترین و در عین حال دردناک ترین روش های شکنجه نگاهی می اندازیم:
بدترین شکنجه های قرون وسطی از نگاه روزیاتو عبارتند از: شکنجه ی تابوت، دستگاه دندانه ای، چرخ شکننده، دستگاه له کننده ی سر و دستگاه جدا کننده ی زانو

شکنجه تابوت

شکنجه ی تابوت در واقع یک قفس آویزان بود که قربانی درون آن قرار گرفته و از محلی آویخته می شد. این قفس ها را معمولا تنگ تر از حجم بدن محکوم انتخاب می کردند که جدای از دیگر زجرها، قربانی به لحاظ تنگی فضا نیز عذاب بکشد.
این قفس ها را در جایی قرار می دادند تا قربانی داخل قفس چندین روز متوالی مورد هجوم پرندگان وحشی قرار گرفته و از گوشت بدنش تغذیه شود.

دستگاه دندانه ای

دستگاه دندانه ای را می توان دردناک ترین ابزار شکنجه ی قرون وسطی قلمداد کرد. عملکرد این دستگاه شکنجه به شکلی بود که دست و پای قربانی را به دو سر آن بسته و در زیر بدن او نیز میخ هایی قرار داشت. سپس دستگیره چرخانده شده و دست و پای وی در جهت های مخالف کشیده می شد، در حالی که میخ ها نیز در گوشت بدن وی فرو رفته و آن را پاره می کرد. کشش به حدی که میل شکنجه گر بود ادامه می یافت تا این که استخوان ها شکسته و گوشت پاره می شد. مرگی دردناک در انتظار فردی بود که به این شیوه قربانی می شد.

چرخ شکننده

چرخ شکننده وسیله ای بود که بسیار زجرآور بوده و زمان رسیدن به مرگ کامل را بیش از دیگر ابزار شکنجه طولانی می کرد. برای شکنجه دادن قربانی دست و پای وی را روی یک چرخ مخصوص بسته و در حالی که توسط یک چکش آهنی به اندام های وی ضربات سنگین فرود می آوردند، چرخ را چرخانده و باعث شکستن دردناک استخوان ها می گشتند.

له کننده ی سر

دستگاه له کننده ی سر بیشتر به وسیله ی اسپانیایی ها به کار گرفته می شد. این وسیله به شکل یک کلاه آهنی بود که روی سر محکوم قرار گرفته و زیر چانه ی وی سفت می شد. پیچ این کلاه امکان کوچک شدن آن را به شکنجه گر داده و وی می توانست تا حد دلخواه کلاه را تنگ کند تا جمجمه و فک قربانی خرد شده و مرگی دردناک را برای وی به همراه بیاورد.

جدا کننده ی زانو

دستگاه جدا کننده ی زانو نیز مورد پسند شکنجه گران اسپانیایی بود. این وسیله با تیغ های تیزی که داشت می توانست زانوها و تمام مفصل های بدن را به شکلی دردناک و وحشت آور درگیر کرده و از هم جدا کند. این دستگاه می توانست از ۳ تیغ تا ۲۰ تیغ داشته و به سلیقه ی فردی که مسئول شکنجه بود، انواع مختلف آن مورد استفاده قرار می گرفت.