تاثیر نیکوتین در اختلال جنسی

در افراد سیگاری درجاتی از اختلالات جنسی به علت انقباض عروق آلت ایجاد می شود. آمفتامین ممکن است باعث انزال دیررس و نعوظ طولانی گردد. مصرف باربیتورات ها سبب ایجاد درجاتی از اختلال اعمال ثانویه می شود که به علت کاهش گونادوتروپین ها یا مستقیما به علت اثرات آرامبخش دارو می باشد.

حشیش

به دنبال مصرف حشیش میل جنسی زیادتر می شود، اما گزارشهای متضادی راجع به اثر این دارو بر اعمال جنسی در افرادی که به مدت طولانی از این ماده مخدر استفاده کرده اند وجود دارد. Kolodny کاهش سطح تستوسترون را در معتادان به این داروی مخدر گزارش نموده است. Mendelson هیچ گونه کاهش سطح تستوسترون را در افراد معتاد به این دارو مشاهده نکرده است. کوکائین هم مثل آمفتامین یک داروی مخدر محرک می باشد. بر اساس گزارشها مصرف این داروی مخدر باعث تاخیر در انزال می شود.

مرفین و هروئین

بدون تردید تمام معتادان به مرفین و هروئین مبتلا به اختلالات جنسی هستند. اختلالات جنسی در معتادان به متادون بیشتر از معتادان به هروئین است. فعالیت جنسی در معتادان به هروئین و تریاک کاهش می یابد علت آن اختلالات در نعوظ و کاهش حس لذت در حین ارگاسم می باشد.

Mirin گزارش نمود که در معتادان به هروئین به علت کاهش هورمون جسم زرد سطح تستوسترون پایین می آید. عوارض جانبی متادون به علت متابولیسم تدریجی بیشتر از هروئین است. مکانیسم اختلالات جنسی در معتادان به تریاک و هروئین مربوط به اثرات جزئی مهار آلفا آدرنرژیک این مواد و همچنین اثرات آرامبخش آنهاست.

علاوه بر این ترکیبات مرفین باعث افزایش پرولاکتین سرم نیز می شوند.

داروهای مورد استفاده در درمان اختلالات جنسی

در صورت بالا بودن پرولاکتین جهت درمان ناتوانی جنسی از بروموکریپتین استفاده می شود. در صورت طبیعی بودن پرولاکتین مصرف پروموکریپیتن هیچ گونه اثر درمانی ندارد. عده ای برای درمان ناتوانی جنسی در بیماران دیالیزی از فلز روی استفاده کرده اند ولی اثرات درمانی این ماده ثابت نشده است.

عده ای دیگر از تستوستورن جهت درمان ناتوانی جنسی استفاده می کنند ولی در بیمارانی که اختلال غدد داخلی ندارند مصرف تستوسترون برتری بر داروهای کاذب ندارد.

Yohimbin یکی دیگر از داروهایی است که برای درمان ناتوانی جنسی مصرف می شود. در یک بررسی اثر این دارو با داروی کاذب مقایسه شده است نتیجه آنکه ۱۴ درصد بیمارانی که Yohimbin مصرف کرده بودند بهبود کامل و در ۲۰ درصد بهبود نسبی اعمال جنسی دیده شد و فط در ۳ نفر از کسانی که داروی کاذب مصرف کرده بودند، بهبود دیده شد. بر این اساس ادعا شده که Yohimbin در درمان ناتوانی جنسی خصوصا اگر به علت اختلالات شریانی باشد موثر خواهد بود.

خلاصه

شیوع واقعی ناتوانی جنسی به دنبال مصرف دارو مشخص نیست. علت آن دقیق نبودن روشهای تحقیق اثر خود بیماری روی اعمال جنسی و استفاده از چندین دارو و در بیماران مبتلا به ناتوانی جنسی می باشد.

با این وجود اثر داروهای ذکر شده در این مبحث بر روی اعمال جنسی ثابت شده است. بنابراین در موقع درمان بیمار با ناتوانی جنسی باید از مصرف داروهایی که باعث اختلال اعمال جنسی می شوند جدا خودداری گردد.

اختلاالت جنسی در مردان مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی

اکثر بیماران با نارسایی مزمن کلیوی مبتلا به اختلال در اعمال جنسی می باشند. در بررسی ۵۱۹ بیمار مشخص شد که ۵۰ درصد از مردانی که تحت دیالیز قرار داشتند و ۴۳ درصد از مردانی که تحت عمل پیوند قرار گرفته بودند از ناتوانی جنسی شکایت داشتند.

در مصاحبه با بیمارن مشخص شد که در ۸ درصد بیماران اختلالات جنسی پس از شروع دیالیز بهبود یافته در حالی که در ۳۵ درصد بیماران اختلالات جنسی بعد از شروع دیالیز پیشرفت کرده بودند. در یک مطالعه دیگر ۳۲ بیمار تحت بررسی قرار گرفتند. ۷ نفر از بیماران بعد از شروع نارسایی کلیوی و یا شروع دیالیز اختلالی در اعمال جنسی پیدا نکرده بودند.

۱۴ نفر از کاهش اعمال جنسی شکایت داشتند (منظور از کاهش اعمال جنسی کاهش ۵۰ درصد یا بیشتر در فعالیت های جنسی در مقایسه با قبل از بیماری می باشد).

در ۱۱ نفر باقیمانده پس از شروع بیماری تغییری در ناتوانی جنسی پیدا نشده بود ولی با شروع دیالیز فعالیت جنسی کاهش یافته بود. در اغلب بیماران اختلالات جنسی پس از یک پیوند کلیه موفقیت آمیز بهبود می یابند ولی ۴۰ درصد بیماران بعد از پیوند هم از ناتوانی جنسی در رنج خواهند بود.