ارتباط بیماری میگرن با مختصات ژنتیکی افراد

 
سال‌هاست تحقیقات و فرضیه‌های مختلفی در مورد چگونگی ابتلاء برخی از افراد به بیماری میگرن مطرح می‌شود، ولی در پس تمام این پیچیدگی‌ها برای مرضی که علاج آن دشوار است ممکن است حقیقتی ساده نهفته باشد و آن ژن‌ها هستند.

تحقیقات یک گروه از دانشمندان که نتایج آن در شماره اخیر مجله علمی «طبیعت ژنتیک» منتشر شده است حاکی از آن است که شاید برای اولین بار عامل ژنتیک مرتبط با ابتلا انسان به بیماری میگرن کشف شده باشد.

دکتر آرنو پالوتیه، مدیر موسسه بین‌المللی سردردهای ژنتیک، در بیانیه‌ای در این زمینه گفت: «این اولین باری است که ما توانسته‌ایم در مورد ژنوم‌های چندین هزار نفر از مردم تحقیق کرده و ریشه‌ها و اشکال مشابه بروز بیماری میگرن را پیدا کنیم.»

شبکه خبری سی‌بی‌اس در گزارش خود از این کشف مهم می‌نویسد که طبق آمارهای موجود معمولا یک نفر از هر شش زن و یک نفر از هر ۱۲ مرد از بیماری میگرن شکایت کرده و به نوعی از این سردردهای مزمن مبتلا هستند. در عین حال ابتلا به میگرن یکی از پرهزینه‌ترین بیماری‌های مربوط به مغز و اعصاب در آمریکا و کشورهای اروپایی به شمار می‌رود.

در این تحقیقات جدید، پژوهشگران ژنوم بیش از سه هزار نفر را در کشورهای فنلاند، آلمان و هلند با ژنوم یک جمعیت ده هزار نفری که به میگرن مبتلا نیستند مقایسه کرده‌اند.

تجزیه و تحلیل و آزمایش‌های این پژوهشگران بر روی ارتباط یک ژن خاص با پروتئین متمرکز بوده است، ژنی که وظیفه آن پاک کردن نمک اسیدی از محل تقاطع اعصاب در مغز است.

به گفته این دانشمندان و پژوهشگران، این ژن با عنوان EAAT2 در بیماری‌های مغز و اعصاب دیگر مثل غش و تشنج، اسکیزوفرنی و انواع و اقسام بیماری‌ها و حالات روحی مثل هیجان و اضطراب نیز موثر است.

شبکه خبری سی‌بی‌اس تاکید می‌کند که پژوهشگران مسئول این تحقیقات جدید فعلا از اعلام نظر قطعی در این باره خودداری می‌کنند.

کریستین کوبیش، یکی از مسئولان این تحقیقات از دانشگاه اولم در آلمان، می‌گوید: «هر چند ما می‌دانیم که ژن EAAT2 در کارکرد سلسله اعصاب انسان و ابتلا به بیماری میگرن نقش مهمی دارد، تاکنون هیچ ارتباط ژنتیکی مشخص نشده که ثابت کند انباشت نمک اسیدی در مغز انسان در بروز بیماری میگرن موثر است.»

به گفته کریستین کوبیش، این تحقیقات جدید راه را برای مطالعات بیشتر و تحقیق عمیق‌تر در زیست‌شناسی این بیماری گشوده و شاید در آینده بتوان توضیح داد که ارتباط بین این ژن مشخص و پروتئین در بخش‌هایی از مغز انسان چه اثراتی بر جای می‌گذارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *