لوکیشن های فیلم در سان فرانسیسکو، شهری کنار خلیج
سانفرانسیسکو، چهارمین شهر بزرگ ایالت کالیفرنیا، شهری محبوب فیلمسازان است. تعداد زیادی از فیلمهای هالیوودی در سانفرانسیسکو فیلمبرداری شدهاند.
با وجود اینکه لسآنجلس را قلب صنعت فیلمسازی آمریکا میشناسند، فیلمسازان آمریکایی همیشه توجه ویژهای به سان فرانسیسکو به عنوان لوکیشن فیلم داشتهاند. مناظر فوقالعادهی این شهر در کنار جاذبههای تاریخی و فرهنگی و معماری، باعث شده که مورد توجه فیلمسازان قرار بگیرد و لوکیشنهای فیلمهای متعددی باشد.
به عنوان مثال، پل گلدن گیت یکی از جاذبههای بسیار مهم این شهر است و نماد سان فرانسیسکو شناخته میشود. این جاذبه، پیوندی تنگاتنگ با تاریخچهی فیلم و فیلمسازی در آمریکا دارد و یکی از مهمترین لوکیشنها در فیلمهایی است که در این شهر فیلمبرداری شدهاند.
صنعت فیلمسازی نیز با تاریخچهی شهر سان فرانسیسکو در ارتباط است. اولین تصویر متحرک یعنی اسبهای در حال دویدن ادوارد مایبریج، در این شهر ضبط شده است. در دهههای بعد، مبدعان فیلمهای صامت، مثلا باستر کیتون و چارلی چاپلین به سانفرانسیسکو آمدن تا فیلمهای خود را ضبط کنند. از آن زمان به بعد، کارگردانان و تهیهکنندگان مشهور سینما از جمله آلفرد هیچکاک، کلینت ایستوود و فرانسیس فورد کاپولا، بارها جادوی شهر سان فرانسیسکو را در فیلمهای خود به تصویر کشیدهاند.
با وجود این پیوند عمیقی که بین این شهر و دنیای سینما وجود دارد، تعجبی ندارد که این شهر جزو محبوبترین شهرهای دنیا برای فیلمبرداری فیلمهای مختلف باشد. اگر از عاشقان فیلم و سینما باشید، به راحتی میتوانید جاذبههای این شهر را در فیلمهای مختلف به یاد بیاورید. در ادامه تعدادی از جاذبههای شهر را معرفی میکنیم که محل فیلمبرداری فیلمهای متعددی بودهاند.
پل گلدن گیت (Golden Gate)
این پل یکی از جاذبههای مشهور و نماد شهر سانفرانسیسکو است. حتما تصاویر این پل را در فیلمهای طلوع سیارهی میمونها و فیلم سرگیجه دیدهاید.
پل گلدن گیت سان فرانسیسکو به سبک آرت دکو و به رنگ نارنجی، یکی از لندمارکهای نمادین این شهر است. در بسیاری از فیلمها به نمایش درآمده است به طوری که نمیتوان تعداد آنها را شمرد. حتی در بعضی از فیلمها صحنههای تخریب این پل به تصویر کشیده شده است.
به نظر میرسد که آلفرد هیچاک از این پل به بهترین شکل ممکن در فیلم خود استفاده کرده است. این پل در یکی از مهمترین صحنههای فیلم سرگیجه ساختهی سال ۱۹۵۸ به تصویر کشیده شده است.
تصویری مهآلود از گلدن گیت در فیلم طلوع سیارهی میمونها ساختهی سال ۲۰۱۱ به نمایش درآمده است. البته این صحنه واقعا در این پل فیلمبرداری نشده است.
امروزه دسترسی به آن قسمت از پل که یکی از شخصیتهای فیلم سرگیجه برای شنا به آنجا رفت، برای بازدیدکنندگان محدود شده است. این جاذبهی دیدنی سانفرانسیسکو را میتوانید از دور ببینید و از تماشای چشماندازهای زیبایی که پل در آن میدرخشد لذت ببرید. یا میتوانید در تورهای دوچرخهسواری شرکت کنید و از روی این پل عبور کنید.
پل گلدن گیت با هزینه ۳۵ میلیون دلار ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته شد
البته این دو فیلم، تنها فیلمهایی نیستند که پل گلدن گیت را در آن خواهید دید. در فیلمهایی که در ادامه نام میبریم این پل به تصویر کشیده شده است.
حاشیه اقیانوس ساختهی سال ۲۰۱۳، مرد مورچهای سال ۲۰۱۵، پیشتازان فضا ساختهی سال ۲۰۰۹، زودیاک ساختهی سال ۲۰۰۷ و دهها مورد دیگر.
پل گلدن گیت، یک پل معلق در سانفرانسیسکو است که این شهر را به شمال ایالت کالیفرنیا وصل میکند. این پل روی تنگه گلدن گیت زده شده است. این پل در ۲۷ مه ۱۹۳۷ گشایش یافت و در فاصله بین سالهای ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با طول ۱۳۰۰ متر طولانیترین پل معلق دنیا به حساب میآمد.
پل گلدن گیت با هزینه ۳۵ میلیون دلار ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته شد. این پل در ۲۷ می سال ۱۹۳۷ ساعت ۱۲ بعدازظهر به روی وسایل نقلیه باز شد. ارتفاع این پل از سطح آب (۶۷ متر) و وزن آن ۸۸۷۰۰۰ تن است. دو برجی که در طول این پل ساخته شدهاند (۲۲۷ متر) ارتفاع دارند.
در سال ۱۹۹۷، حدود ۴۱۳۸۱۰۰۰ وسیله نقلیه از روی این پل عبور کردند. ۳۰ نفر در هنگام ساخت این پل از روی آن سقوط کردند و به دلیل وزش بادهای شدید، کارگران در هنگام ساخت آن با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ساکنین شهر سانفرانسیسکو این پل را نماد شهر خود به حساب میآورند.
این پل تنها راه خروجی سانفرانسیسکو به سمت شمال است و از ۶ مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشکیل شده است. در اول سپتامبر سال ۲۰۰۲ عوارض تردد از روی این پل برای وسایل نقلیه موتوری از ۳ دلار به ۵ دلار افزایش یافت. دوچرخه، موتور و عابر پیاده از پرداخت عوارض معاف هستند.
محدودیت سرعت حرکت روی پل گلدن گیت در اول اکتبر سال ۱۹۸۳ از ۹۰ کیلومتر در ساعت به ۷۰ کیلومتر در ساعت کاهش یافت. رنگ این پل نارنجی متمایل به قرمز، معروف به نارنجی بینالمللی است. این رنگ برای هماهنگی این پل با محیط اطراف خود و جلوه بیشتر آن در مه و غبار (که از شرایط آب و هوایی ویژه آن منطقه است) انتخاب شده است.
این پل از نظر زیباییشناسی و معماری در نوع خود منحصربهفرد است.
جزیرهی آلکاتراز
حتما با شنیدن آلکاتزار بدون معطلی یاد فیلم فرار از آلکاتراز میافتید. این جزیره به غیر از فیلم فرار از آلکاتراز لوکیشن فیلمهای دیگری بوده است؛ از جمله فیلم صخره ساختهی سال ۱۹۹۶. این فیلم اکشن در سال ۱۹۹۶ به صورت عمده در جزیره آلکاتراز و منطقه خلیج سانفرانسیسکو ساخته شد. کارگردانی این فیلم را مایکل بی بر عهده داشت. با درخشش و بازی شان کانری، نیکلاس کیج و اد هریس به دنیا معرفی شد.
این جزیره از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۶۳ زندان فدرال بود. در این مدت، تعدادی از بدنامترین مجرمهای آمریکایی در آن نگهداری میشدند از جمله جرج مشین گان کلی، آل کاپون و جیمز وایتی بالجر.
در سال ۱۹۷۹ فیلم فرار از آلکاتراز به کارگردانی دان سیگل فیلمبرداری شد که تنها فرار ممکن از جزیرهی آلکاتراز را به تصویر میکشید.
فرار از آلکاتراز فیلمی جنایی – درام، محصول سال ۱۹۷۹ آمریکا است و کلینت ایستوود در آن نقش اصلی را بازی میکند.
فیلمنامه این درام جنایی را ریچارد تاگل، برمبنای کتابی از ج. کامبل بروس نگاشته است. کلینت ایستوود، پاتریک مکگوهان، رابرتس بلاسم، جک تیبو، فرد وارد، پل بنجامین، لاری هنکین، بروس م. فیشر و فرانک رونززیو بازیگران اصلی این فیلم هستند.
این جزیره از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۶۳ زندان فدرال بود. در این مدت، تعدادی از بدنامترین مجرمهای آمریکایی در آن نگهداری میشدند
امروزه این مکان یکی از لندمارکهای تاریخی ملی است و خدمات ملی پارکها آن را اداره میکند. تورهای صوتی برای آشنایی با این جزیره و تاریخچهی زندان وجود دارد. در این تور صوتی اطلاعات کاملی در مورد زندان ارائه میشود و از هنرمندان صداگذار برای ایجاد صحنههای زندانیها و نگهبانان استفاده شده است.
به غیر از دو فیلمی که معرفی کردیم، این جزیره را میتوانید در فیلمهای پرندهباز آلکاتراز ساختهی سال ۱۹۶۲ و مردان ایکس: آخرین ایستادگی ساختهی سال ۲۰۰۶ ببینید.
مردان ایکس: آخرین ایستادگی، فیلمی ابرقهرمانی است که در سال ۲۰۰۶ به کارگردانی برت رتنر ساخته شده است. قرار بود که این فیلم را برایان سینگر کارگردانی کند، اما او به خاطر ساختن فیلم بازگشت سوپرمن از کارگردانی این فیلم انصراف داد. این فیلم با بودجهی ۲۱۰ میلیون دلاری در زمان انتشار خود، پرخرجترین فیلم در تاریخ سینما محسوب میشد.
تالار شهر (City Hall)
محل استقرار مقامات دولتی سانفرانسیسکو یعنی تالار شهر، تا کنون لوکیشن فیلمهای متعددی بوده است که از بین آنها میتوان به فیلمهای میلک و مهاجمان صندوق گمشده اشاره کرد. میلک نام یک فیلم زندگینامهای آمریکایی محصول سال ۲۰۰۸ به کارگردانی گاس ون سنت و نویسندگی داستین لنس بلک است.
تالار شهر سانفرانسیسکو اندازهی سایر جاذبههای این شهر در فیلمها به نمایش درنیامده است ولی این بنا در تعدادی از فیلمهای بهیادماندنی سینمای آمریکا به عنوان لوکیشن مورد استفاده قرار گرفته است.
تورهای بازدید از این بنا از دوشنبه تا جمعه برگزار میشود ولی روزهای آخر هفته، گردشگران فقط میتوانند از گشت و گذار در بخش سیویک سنتر لذت ببرند. قسمتی که با معماری کلاسیک احاطه شده و در مرکز آن ساختمان تالار شهر قرار دارد.
این بنا در دو فیلم قدیمی دیگر هم به عنوان لوکیشن مورد استفاده قرار گرفته است. فیلمهای هری کثیف و حمله جسددزدها.
هری کثیف فیلمی در ژانر جنایی به کارگردانی دان سیگل محصول سال ایالات متحدهٔ آمریکا ۱۹۷۱ است. بازیگران این فیلم عبارتاند از کلینت ایستوود و هری گواردینو.
حملهی جسددزدها فیلمی در سبک علمی–تخیلی به کارگردانی فیلیپ کافمن است که در سال ۱۹۷۸ منتشر شد.
برج کویت (Coit Tower)
برج کویت بر فراز تپهای قرار گرفته است. این برج و مناطق اطراف آن، به عنوان بکگراند تعدادی از از فیلمهای آمریکایی مورد استفاده قرار گرفته است.
اگر فیلمهای مجری ساختهی سال ۱۹۷۶ و دکتر دولیلتل ساختهی سال ۱۹۶۷ را دیده باشید، این برج را در صحنههای مختلف فیلمها، حتما دیدهاید.
این بنا در سال ۱۹۳۳ ساخته شده است. هزینهی ساخت این برج، هدیهای از طرف یکی از ثروتمندان به نام لیلی هیچکاک کویت بود و برای گرامیداشت آتشنشانان شهر ساخته شد. عدهای میگویند که این بنا به نحوی طراحی شده که شبیه نازل شیلنگ آتشنشانها به نظر برسد ولی این قضیه کاملا اتفاقی است.
این برج در صحنههایی از فیلم مجری از سری فیلمهای هری کثیف به بازیگری کلینت ایستوود به نمایش درآمد. جایی که هری با بازرس کیت مور در مورد این برج صحبت میکنند. همچنین در ورژن سال ۱۹۹۸ فیلم دکتر دولیتل با بازی ادی مورفی، این برج دیده میشود البته بیشتر صحنههای این فیلم در استودیو فیلمبرداری شده است.
فضای داخلی این برج و دیوارهای بتنی آن را نقاشیهای دیواری زیبایی تزیین شده است. این نقاشیها با الهام از هنر رئالیسم اجتماعی دیهگو ریویرا، ایجاد شده و در ساعت کار این برج میتوانید رایگان از آنها دیدن کنید. میتوانید برای بالا رفتن از برج به کمک بالابرها و تماشای منظرهی شهر از بالای برج، بلیط تهیه کنید. ارتفاع این برج به ۶۴ متر میرسد.
خیابان لمبارد (Lombard St)
خیابان پرپیچ و خم و زیبای لمبارد به خاطر همین پیچوخمهای زیبا همواره مورد توجه گردشگران و فیلمسازان بوده است. این خیابان به عنوان لوکیشن فیلمهای The Love Bug و What’s Up, Doc مورد استفاده قرار گرفته است.
این خیابان به خاطر پیچوخمها و زیبایی خاصی که دارد، جزو برترین جاذبههای شهر سانفرانسیسکو است و در فیلمهای مختلف به عنوان لوکیشن مورد توجه قرار گرفته است.
امروزه این خیابان یکی از پاتوقهای گردشگران است بنابراین اگر میخواهید آن را خلوت و بدون حضور جمعیت ببینید و عکسهای زیبای بگیرید، باید صبح زود به اینجا سر بزنید. رانندگان با ماشین میتوانند این خیابان یک طرفه را طی کنند و عابران پیاده با تلهکابین میتوانند خود را به بالای خیابان برسانند. البته امکان بالا رفتن از این خیابان با پای پیاده هم وجود دارد. بلوارهای این خیابان به شکل زیگزاگ است و از پایین نمای بسیار جالبی دارد. این خیابان دارای هشت پیچ موسوم به پیچ گیرهی سر است. سالانه دو میلیون گردشگر از این خیابان بازدید میکنند و در روزهای آخر هفته فصل تابستان، تعداد بازدیدکنندگان این خیابان روزانه به ۱۷ هزار نفر هم میرسد.
به غیر از فیلمهایی که عنوان کردیم، این خیابان را در انیمیشن Inside Out محصول سال ۲۰۱۵ خواهید دید.