انسان‌تباران از چه زمانی روی دو پا راه می‌رفته‌اند؟
دیرین‌شناسان با بررسی استخوان فسیل‌شده‌ی یکی از قدیمی‌ترین انسان تباران شناخته شده، اطلاعات جدیدی در مورد اجداد انسان‌ها کشف کرده‌اند.
«ساحل‌مردم چادی» با نام علمی Sahelanthropus tchadensis یکی از گونه‌های انسانی بوده‌اند که می‌توان آن‌ها را قدیمی‌ترین گونه‌ی انسان‌ها دانست و حدود ۷ تا ۶ میلیون سال پیش، در غرب و مرکز آفریقا زندگی می‌کرده‌اند. اولین فسیل‌های این گونه در سال ۲۰۰۱ در شمال کشور چاد کشف شده است. در آن زمان یک استخوان جمجمه، سه تکه استخوان فک و چند دندان از این گونه کشف شد.
نحوه‌ی قرارگیری این استخوان‌ها طوری بود که دانشمندان حدس می‌زدند که ساحل‌مردم چادی می‌توانسته‌اند روی دو پای خود راه بروند.
در یکی دیگر از مکان‌های کشف استخوان این گونه، دو استخوان ساعد و یک استخوان ران کشف شده است. از آنجا که هیچ گونه‌ی دیگری از انسان‌ها در این مکان کشف نشده بود، دیرین شناسان دریافتند که این استخوان‌ها نیز متعلق به ساحل‌مردم چادی بوده است.
اکنون دانشمندان استخوان‌های کشف شده را با دیگر انسان‌تباران شامل دیگر گونه‌های انسانی، شامپانزه‌ها، گوریل‌ها و اورانگوتان‌ها مقایسه کرده‌اند و نتایج جالبی گرفته‌اند. آن‌ها از میکرو سی‌تی با کیفیت بالا برای ارزیابی ریخت‌شناسی استخوان‌های کشف شده استفاده کرده‌اند.
ساختار استخوان ران کشف شده نشان داده است که ساحل‌مردم چادی روی دو پا راه می‌رفته‌اند و احتمالاً امکان بالا رفتن از درختان را نیز داشته‌اند.
دوپا بودن در محیط‌های جنگلی در واقع شکلی از چهارپایی بوده است که در آن دست کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفته است، ولی تفاوت عمده‌ای با گوریل‌ها و شامپانزه‌ها داشته که در برخی اوقات به پشت خود تکیه می‌کرده‌اند.
داده‌های به‌دست آمده از این تحقیق، مفهوم دوپا شدن انسان‌ها را در تاریخچه‌ی تکامل آن تایید می‌کند، ولی این نکته را نیز گوشزد می‌کند که به‌جز راه رافتن روی دوپا، امکان جابه‌جایی به روش‌های دیگر نیز برای انسان‌ها وجود داشته است.
نتایج این مطالعه در مجله‌ی Nature منتشر شده است.
