مسعود لقمان- موسیقی پاپ همواره موافقان و مخالفان خود را دارد، «تئودور آدورنو» اندیشمند برجسته مکتب فرانکفورت بر این باور است که موسیقی پاپ، برخلاف موسیقی کلاسیک که ساختاری تفکر برانگیز دارد، نوعی کودکپروری است و به جای فراخواندن شنوندگان به تفکر، آنان را مانند کودکان خسته خواب میکند تا بتوانند فردا روز به کار خود برگردند.
در مقابل «استوارت هال» از متفکرین برجسته مکتب بیرمنگام، برخلاف نظر آدورنو معتقد بود مخاطب به صورت منفعل این نشانهها را مصرف نمیکند بلکه آنها را براساس خواسته‌های خود تفسیر میکند و به کار می‌بندد.
حال شما به عنوان مثل فکر کنید چگونه مخاطب می تواند “بابا کرم” را بر اساس خواسته‌های خود تفسیر کند؟
