هولوکاست ۹ میلیون ایرانی به دست بریتانیای کبیر

در زمان آغاز جنگ جهانی اول، وضعیت داخلی ایران بسیار متزلزل بود احمدشاه، شاه بی کفایت ایران در ۱۸ سالگی تاجگذاری کرد با وجود اعلام بی طرفی ایران، نیروهای متخاصم انگلیس و روس از نقاط مختلف وارد کشور شدند درآن دوران انگلیس نه تنها از پرداخت پول درآمدهای نفتی ایران امتناع می کرد بلکه غلات ایران را خریداری می‌کرد و نیز اجازه نمی‌داد تا غلات ومواد غذایی از کشورهای دیگر، نظیر آمریکا، هند و غیره وارد ایران شود و این امر باعث شده بود تا قیمت مواد خوراکی و غلات در ایران به شدت افزایش یابد و قحطی ایران را فرا بگیرد و دراثر گرسنگی و سوء تغذیه و بیماری هایی مانند وبا و طاعون بین ۹ تا ۱۰ میلیون نفر از ایرانیان بین سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ میلادی جان خود را از دست بدهند قحطی در ایران بیداد می کرد و همه روزه کودکان، زنان و سالمندان بسیاری را به کام مرگ می کشاند.

نیروهای اشغالگر انگلیس تمامی منابع و تولیدات کشاورزی را برای گذران نیاز نظامیان در جنگ خود، خریداری و غارت و احتکار می کردند. محمد قلی مجد در کتاب “قحطی بزرگ” خود می نویسد: بر اثر چنین فاجعه عظیمی بود که جامعه ایرانی به شدت فروپاشید و استعمار بریتانیا توانست به سادگی حکومت دست نشانده خود را در قالب کودتای ۱۲۹۹ بر ایران تحمیل کند. مجد چنین نتیجه میگیرد: «هیچ تردیدی نیست که انگلیسیها از قحطی و نسل کشی به عنوان وسیله ای برای سلطه بر ایران استفاده میکردند.