دسته: فیزیک

زمان، پدیده ای نامرئی که بر جهان ما حمکرانی می کند و همه جا همچون سایه ای پیوسته همراه ماست. می توان حضورش را در ضربان قلب خود، در طلوع و غروب خورشید یا در لحظات انتظار برای سر رسیدن

 واژه‌ی «پرتو رادیواکتیو» در بین مردم همیشه باعث ایجاد ترس می‌شود. البته جالب است بدانید برخی از مردم تصور می‌کنند قرار گرفتن در معرض پرتوهای رادیواکتیو می‌تواند آن‌ها را مانند هالک تبدیل به اَبَرقهرمان ‌کند.

تاکنون علم فیزیک نتوانسته ابعاد بالاتر جهان را شناسایی کند و تنها از طریق نشانه‌ها احتمال می‌دهد که چنین ابعادی وجود داشته‌باشد. دید بشر نسبت به ابعاد بالاتر مانند دید مورچه نسبت به جهان ما است و تنها براساس نشانه‌ها می‌تواند وجود ابعاد بالاتر را اثبات کرد.

فیزیکدانان با برخورد دادن پالس‌های لیزر فیبوناچی به اتم‌های درون یک کامپیوتر کوانتومی، توانسته‌اند فاز جدید و عجیبی از ماده را ببینند. رفتار این فاز جدید به نحوی است که تصور می‌شود دو بعد زمانی متفاوت برای آن وجود دارد.

مولکول چیزی نیست جز گروهی از اتم‌ها که به یکدیگر چسبیده‌اند. هر چیزی در اطراف ما از مولکول ساخته شده است. پوست بدن، صندلی و حتی غذاها همگی از مولکول ساخته شده‌اند.

نود درصد انرژی برق مورد استفاده در دنیا از طریق منابع گرمایی مانند ذغال سنگ، گاز طبیعی و انرژی هسته‌ای و همچنین انرژی خورشیدی تامین می‌شود.

تا جایی که می‌دانیم، امکان اینکه انسان بتواند به سرعت دو برابر سرعت نور برسد، وجود ندارد. در حقیقت این امکان برای هیچ جسم شناخته شده‌ای وجود ندارد که بتواند با سرعت بیشتر از سرعت نور حرکت کند.

 پیشرفت‌های تکنولوژیکی باعث شده امکان انجام یکی از آزمایش‌های پیشنهاد شده توسط «آلبرت اینشتین» در مورد قوانین مکانیک کوانتوم فراهم شود. محققین توانسته‌اند در این آزمایش شواهد برهم‌نهی

«ورنر هایزنبرگ» به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانان نظری عصر خود بوده که جوایز متعددی را در طول عمر خود کسب کرده و در نهایت جایزه‌ی نوبل را نیز از آن خود کرده بود. وی در بستر مرگ چنین گفته است

 فیزیکدانان توانسته‌اند گذار از یک فاز یخ شناخته‌شده که «یخ VII» نامیده می‌شود به فاز جدیدی که «یخ VIIt» نامیده می‌شود را مشاهده کنند. یخ پس از این فاز گذار به فاز شناخته شده‌ای به نام فاز «یخ X» می‌رود.