ادغام گروهیِ کهکشانها چگونه رخ میدهد؟
اخترشناسان با کاوش در پهنای فضا که تقریباً ۹۰ درصد جهان قابل مشاهده را در بر میگیرد، نقطهی آغاز انباشت کیهانی غولپیکر را مشاهده کردهاند
اخترشناسان با کاوش در پهنای فضا که تقریباً ۹۰ درصد جهان قابل مشاهده را در بر میگیرد، نقطهی آغاز انباشت کیهانی غولپیکر را مشاهده کردهاند
اخترشناسان دقیقترین آزمایش گرانش را در خارج از منظومهی شمسی ما انجام دادند. محققان با ادغام دادههای حاصل از تلسکوپ فضایی هابل ناسا
تا به امروز، دانشمندان تنها دو سوم مادهی معمولی موجود در جهان را کشف کرده بودند. اما منجمان معمای به اصطلاح «باریونهای گمشده» را حل کردند.
ستارهشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، کمان غولپیکر نوری را در پشت جرم «SDSSJ1156+1911» که خوشهای از صدها کهکشان
گروهی از ستارهشناسان رصدخانهی جنوبی اروپا «ESO» که به دنبال درک بهتر تاریخ شکلگیری کهکشان راهشیری بودند،
دانشمندان با انفجار نمونهی آهنی کوچک با لیزرهای بهشدت قدرتمند در آزمایشگاه ملی لیورمور، میتوانند شرایط تراکم و فشار شدید درون هستههای
برای اولین بار، اخترشناسان موفق به شناسایی حضور یونی بهنام «آسمتیلیدینیوم» در کهکشانی جوان شدند.
دو کهکشان هماندازه و مارپیچی بهنامهای «NGC5426» و «NGC5427» توسط گرانش در رقصی کیهانی قرار دارند
تلسکوپ فضایی هابل، تصویر جذاب جدیدی از کهکشان کوچکِ IC4710 گرفته است. IC4710، در سال ۱۹۰۰ میلادی توسط ستارهشناس آمریکایی،
تصویر جدید هابل که هفتهی جاری توسط ناسا منتشر شد، یکی از بهترین نماها از کهکشان فعال مجاور «IC4870» را نشان میدهد.