یک تورفتگی عجیب بر روی مریخ می تواند، با توجه به اظهارات دانشگاه تگزاس، مکانی جدید باشد برای جستجوی نشانه های زندگی بر روی سیاره ی سرخ باشد. به طور محتمل این تو رفتگی حاصل از وقوع آتشفشانی در زیر یک کوه یخی است و می تواند دارای محیطی گرم و غنی از مواد شیمیایی مناسب برای زندگی میکروبی باشد.
در همین راستا کامران وفا فیزیکدان ایرانی همراه اندرو استرومینگر از دانشگاه هاروارد و جوزف پولچینسکی از موسسه کاولی، جایزه سه میلیون دلاری بخش فیزیک را برای ارائه نظریه ریسمان دریافت کردند.
در ماه مارس، دانشمندان ۱۰ بارش قوی از سیگنال های رادیویی را که از موقعیت یکسانی از فضا می آیند شناسایی کردند. و اکنون پژوهشگران شش سیگنال دیگر را که به نظر می رسد از ناحیه ی مشابهی فراتر از کهکشان راه شیری ما جاری می شوند شناسایی کرده اند.
به تازگی لباس فضانوردی جدیدی ساخته شده که برخلاف لباسهای فعلی، فضانوردان در شرایط بی وزنی نوعی جاذبه مصنوعی را احساس می کنند.
به گفته محققان، این رانش جدید می‌تواند مسافران و تجهیزات آنها را طی چهار ساعت به ماه ببرد. سفر به ستاره آلفا قنطورس نیز که در حال حاضر ده‌ها هزار سال طول می کشد، با روش جدید به ۱۰۰ سال کاهش خواهد یافت.
اگر دوست دارید بدانید که این دو فضاپیما، هم اکنون در چه فاصله ای از زمین و خورشید قرار دارند، به آدرس لینک زیر مراجعه نمایید. در این لینک شما می توانید فاصله ی لحظه به لحظه ی فضاپیماهای وویجر ۱ و ۲ را در کادری مستطیل شکل واقع در سمت چپ سایت مربوطه مشاهده کنید. این لینک مربوط به سایت ناسا می باشد.
شهرک فضایی و رونمایی از ‘سند سیاست گذاری هوافضا’ از جمله دستاوردهای فضایی ایران در سال های گذشت است. این دستاوردها حاصل و ثمره هزاران ساعت فعالیت دانشمندان، استادان دانشگاه، دانشجویان و کارشناسان حوزه های مرتبط با این صنعت را در خود جای داده است.
در پی بازدید دو تن از فضانوردان روسی از تپه‌های مریخی دامغان و با پیگیری انجمن نجوم این شهر، طرح احداث کمپ تحقیقاتی و گردشگری شبیه‌سازی ماموریت‌های مریخ دراین منطقه اجرا می‌شود.
چندی پیش در ماه ژانویه، استیون هاوکینگ اعلام کرد، راه حلی برای مسأله پارادوکس سیاه چاله ها – اینکه چطور به گفته خود وی سیاه چاله هم زمان هم اطلاعات را از بین می برد و هم آنها را ابقا می کند ـ پیدا کرده یا به عبارت دیگر، توانسته است توضیحی علمی برای این مسأله پیدا کند
منجمان برای اولین بار میدان مغناطیسی اطراف افق رویداد سگیتاریوس ای، یک سیاهچاله پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری را مورد بررسی و مطالعه قرار دادند و دریافتند که این سیاهچاله میدان مغناطیسی بسیار پیچیده‌ای دارد و از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است.
