هیدروژن یکی از بلوکهای سازندهی کلیدی کیهان است. چه از این عنصر یک هستهی باردار وجود داشته باشد و چه ترکیب این هستهها با یکدیگر تولید مولکول کرده باشند، ماهیت حضور این ماده میتواند مشخصات متعددی از جهان اطراف خود را در دسترس قرار دهد.
قمر «انسلادوس» زحل یک دنیای زمستانی است که بر اساس آخرین تحقیقات دانشمندان آمریکایی در وسط یک دورهی سرد و خشک است. محاسبات دانشمندان نشان داده است که عمق یخهای جمع شده در قطبهای انسلادوس تا ۷۰۰ متر نیز میرسد.
همهی ما کهکشان راهشیری را میشناسیم و میدانیم که کهکشان بزرگی است، ولی آیا مشخص است که کهکشان راهشیری تا کجا ادامه پیدا کرده است و انتهای آن کجا است؟
ستارهشناسان با استفاده دادههای مربوط به ۷۰۰ انفجار اشعهی گاما که توسط تلسکوپها و رصدخانههای مختلف دنیا شناسایی شدهاند، توانستهاند ستارههای نوترونی فوق سنگینی را قبل از انفجار و تبدیل به سیاهچاله شدن شناسایی کنند.
اگر یک مسیر مشخص را در این جهان در حال چرخش دنبال کنید، میتوانید به گذشته خود برسید. البته باید به فاصلهای بسیار دور، مثلا به میلیاردها سال نوری سفر کنید!
همهی ما رنگینکمان را با تابش نور خورشید پس از باران دیدهایم. برای اینکه رنگینکمان تشکیل شود، باید شرایط تشکیل آن کاملاً مهیا باشد.
ستارهشناسان اخیراً دو سیارهی فراخورشیدی را حول یک کوتولهی قرمز شناسایی کردهاند که مملو از آب هستند. از آنجا که بخش بزرگی از این سیارهها از آب تشکیل شده است، «دنیاهای آبی» نامیده میشوند.
فرمهای اصلی هندسی اشکال افلاطونی در گروههای مختلف تقسیمبندی میشوند و در حقیقت کدهای هندسی پیچیده هستند.
از سال ۱۹۹۲ میلادی که برای اولین بار دو سیاره حول یک ستاره خارج از منظومهی شمسی کشف شدند، تا کنون هزاران دنیای جدید فراخورشیدی دیگر در کهکشان راهشیری کشف شده است.
محققان در مطالعه اخیرشان اظهار کردهاند فضانوردان در ایستگاه فضایی بینالمللی اندکی کندتر از افراد روی زمین پیر میشوند. اما علت این امر چیست؟
