تفکیک احساسات از افکار
اپیکتتوس، فیلسوف یونانی به درستی گفته است: انسان بر اثر رویدادها پریشان نمی شود، بلکه برداشتش از آن رویدادها او را آشفته می کند. به کلامی دیگر، چگونگی تعبیر شما از جهان بر احساساتتان تاثیر می گذارد.
به عنوان مثال مغز متفکر شما ممکن است از همسرتان انتظار داشته باشد شما را به رستورانی ببرد و تولدتان را جشن بگیرد. وقتی او تصمیم می گیرد در خانه غذایی برای شما درست کند ممکن است دلگیر شوید. این مثال نشان می دهد که چگونه یک انتظار خاص می تواند احساسات شما را تحریک کند و بر آنها تاثیر بگذارد. با این که می توانید از همسرتان انتظار داشته باشید روز تولدتان را به یاد داشته باشد و آن را جشن بگیرد اما نباید از قبل درباره نحوه ی برگزاری جشن انتظاری داشته باشید.
ببینید آیا افکارتان فشار نامناسبی بر احساساتتان می آورند یا نه. ممکن است واکنش های احساسی شرطی شده نسبت به مسائلی داشته باشید که بیشتر مربوط به طرز فکرتان است تا احساستان نسبت به آن مسائل. برای مثال خواه همسرتان شما را برای شام بیرون ببرد یا نه این حقیقت که شما عاشق یکدیگر هستید تغییر نمی کند.
انتظارات شخصی تنها عوامل شکل دهنده ی واکنش های احساسی نیست هنجارهای اجتماعی نیز نقش خود را ایفا می کند. برای مثال تایید و ابراز آزادانه ی احساسات همیشه کار آسانی نیست. انتظارات خاصی می توانند به چگونگی مدیریت احساسات شکل دهند: پسرها باید قوی باشند در حالی که برای دخترها گریه کردن اشکالی ندارد. این مشروط سازی موجب می شود احساستان را انکار کنید تا بتوانید با یک محیط اجماعی سازگار شوید.
تصور کنید که از عنکبوت می ترسید. در خانه با عنکبوتی روبه رو می شوید. متوجه واکنش ترستان می شوید اما به جای عکس العمل می توانید درنگ کنید و به طور منطقی در مورد موقعیت خود بیندیشید. به خود یادآوری کنید که عنکبوت کوچک است و بعید است که به شما آسیب برساند. این گونه احساسات خود را کنترل می کنید. کنترل ترس موجب می شود که به واکنش شمرده روی آورید. سپس می توانید به طور منطقی تصمیم بگیرید که با عنکبوت چه کنید.
پرورش توان روی آوردن به واکنش شمرده به شما کمک می کند تا مسئله را به طور دقیق تری بررسی کنید. واکنش شمرده یعنی اول فکر و دوم احساس در حالی که واکنش سریع اول احساس و دوم فکر، برخوردی نابجاست.
روی آوردن از واکنش سریع به واکنش شمرده مانند تعویض دنده های اتومبیل است. با آموزش، تمرکز بر پاها، تنفس آهسته، آرام کردن ذهن و مشاهده ی خود در آن وضعیت می توانید حالت خنثی بودن را به جای نشان دادن عکس العمل پیدا کنید. هم چنین می توانید توقف کنید یا به اتاقی دیگر بروید تا آماده ی واکنش به آن چالش شوید.
