بخشی از سخنرانی پروفسور نیل تایسون در مورد هوش فرازمینی

بخشی از سخنرانی پروفسور نیل تایسون

بگذارید یک فکر آزار دهنده به شما بگویم. نزدیک ترین خویشاوند ژنتیکی ما شامپانزه ها هستند.. ما با آن ها نود و نه درصد اشتراک دی ان ای داریم. و آن یک درصد بود که این تفاوت ها را ایجاد کرد و باعث شد ما تلسکوپ هابل را بسازیم ،شاعر شویم ، به موسیقی بپردازیم و ریاضیات را به کار بگیریم.

باهوش ترین شامپانزه ها در برخی موارد تنها کمی به زبان اشاره رفتار می کنند . حال اگر فرا زمینی ها در همان جهتی که ما با شامپانزه ها یک درصد فاصله ژنتیکی داریم تنها یک درصد بالاتر از ما باشند آن وقت چه می شود؟؟؟

شاید ما آنقدرها هم که فکر می کنیم باهوش نیستیم، شاید تمام این اختراعات و ساخت سازه های بزرگ با حرکات دست شامپانزه ها زیادی هم تفاوتی نداشته باشد..

آیا ما سعی کردیم بنشینیم با حیوانات حرف بزنیم؟

آیا شما با یک کرم هم صحبت شدید؟

اگر همان برتری یک درصدی فرازمینی ها نسبت به ما باشد، چرا باید انتظار داشته باشیم آن ها بیایند و با ما حرف بزنن. آن ها به تلسکوپ هابل ما نگاه می کنند و می گویند :

“ببینید چه عتیقه ای پیدا کردیم”

پروفسور استیون هاوکینگ را روی دستشان می چرخانند و می گویند :

“این باهوش ترینشان است ،اختر فیزیک را توی مغزش انجام می دهد، این کار را فرزندمان هم بلد است”

بعد انتظار داریم که آن ها بیایند با ما حرف بزنند؟ من شب ها خوابم نمیبرد و با خودم فکر می کنم،ما انسان ها احتمالا آن نقدر احمق هستیم که هرگز درک نمیکنیم این جهان هستی که داریم مطالعه می کنیم و شاید محتاج آن گونه های دیگری که یک درصد از ما باهوش ترند باشیم، که نظریه ریسمان برایشان غریزی هست، جوری که تمام اسرار بزرگ جهان، ماده تاریک، انرژی تاریک، منشا حیات و تمام مرزهای فکر ما به طور غریزی برایشان واضح است .  من حسادت می کنم به همچین امکانی، چون آرزو دارم هنگام این کشف زنده باشم. .