یکی از معماها و پرسش‌هایی که نوع بشر تاکنون پاسخی برای آن یافت نکرده، این است که آیا زیست فقط روی زمین برقرار است؟ آیا موجودات روی زمین تنها موجودات زنده در تمام کهکشان‌هاست؟ بیایید کمی تاریخ را زیر و رو کنیم.
وقتی چند سال پیش دکترگریر در مستند شباهنگ یک موجود چندسانتی متری را نشان داد که در صحرای آتما شیلی پیدا شده بود و یک ظاهر انسان نمای غیر عادی داشت .
در مقاله ی زیر Wayne Herschel نیاکان ستاره ی خود، تئوری منشا بشر از کتاب خود » یادداشت های سری » را به ارتفاعات کاملا جدید می برد.آن شامل اپدیت مقبره ی
این یک پیکره «دوگو» هست از «ژاپن» . حتی با چشم یک ناظر غیرحرفه‌ای هم وقتی به این نگاه میکنید، به نظر میرسد که این موجود، یک نوع لباس پوشیده با کلاه ایمنی، و قاب آن، و در پشت آن همه این دکمه‌ها
بناهایی باستانی، در عمق آبها. شهری پُر رونق در زمانی دور که اکنون در عمق نیم مایلی زیر آب است. شهرهای گمشده‌ای که هزاران سال پیش زیر آب رفتند.
«داوود» و «جالوت» ، یکی از آن بخشهای «انجیل» هستند که باعث تعجب شما میشود که اینجا چه خبر است. این فقط یک استعاره هست؟ یا اینکه ما با یک تفسیر بنیادین مواجهیم؟ در این مقوله، «جالوت»
در اسطوره‌های یونان، شما با بسیاری از داستانهای عجیبی مواجه میشوید از «سنتورها» (قنطورس)، «سایکلوپ»هاو موجودات عجیب ژنتیکی نیمه انسان و نیمه حیوان . شما ناچارید که حداقل در باره این مسئله فکر کنید
کهن ترین تمدنی که ما داریم، در ۳۸۰۰ سال پیش از میلاد است . «سومریها» در واقع توصیفات بصری‌ای از این موجودات به ما داده‌اند و از زمانی گفته‌اند که در کنار این خدایان زندگی میکرده‌اند . آنها خدایانشان
«زئوس»، «سوریا»، «ثور»، برای هزاران سال، اسطوره‌های باستانی، خدایانی را شرح داده‌اند که از بهشت‌ها نازل شدند.
ادامه پست قبل David Childress سیاره ما با شبکه‌ای پوشیده شده است از یک انرژی بسیار دقیق و نادیدنی که...
