هوش فرازمینی
امروزه مطالعه ما در مورد منشا حیات ، جستجوی ما در فضا و همچنین علم نجوم ، همه و همه ما را به یک پنداشت فرازمینی از حیات رهنمون میکند. موضوعی که تاکنون صرفا در حیطه داستانهای علمی ، تخیلی بوده است
امروزه مطالعه ما در مورد منشا حیات ، جستجوی ما در فضا و همچنین علم نجوم ، همه و همه ما را به یک پنداشت فرازمینی از حیات رهنمون میکند. موضوعی که تاکنون صرفا در حیطه داستانهای علمی ، تخیلی بوده است
در داستانهای علمی تخیلی مانند جنگ ستارگان یا پیشتازان فضا، فرازمینیها تا حدودی مشابه انسانهای روی زمین تصویر میشوند. یکی از دلایل این کار به مسالهی بودجهی ساختههای تلویزیونی برمیگردد
موجوداتی مثل “تریسِراتوپها” و “تی رکس” ما این موضوع رو در نظر داریم و می بینیم که علم هم در تلاش برای یافتن جواب هست اما اینکه چطور دایناسورها ناپدید شده اند .
حجّاریهایی باستانی که دایناسورها را در کنارِ انسان ترسیم کرده اند گاهی انسانها حتی سوارِ دایناسورها می شده اند. آثار فسیلی از دایناسورها و انسانها که در کنار هم یافت شده اند .
علاقه “دکتر وودوارد” به اصل ماخ ایجاد یک کرمچاله نبود بلکه ایجاد انقلابی در سفر فضایی با خلق نیروی محرکه ای بدون خارج شدن “ماده” از فضاپیما بود.
یا اینکه در حقیقت چنین سفر میان منظومه ای در جهان باستان وجود داشته است؟ در اینصورت، چه کسی… یا چه چیزی ، موجد چنین تکنولوژی پیشرفته ای در هزاران سال پیش، بوده است؟
آیا ممکن است که سطحِ تکنولوژی پیچیده آنها فوقِ همه تصوراتِ ما باشد؟ صرف اینکه اینکار برای ما غیر ممکن است به معنی اون نیست که برای همه غیر ممکنه و قطعاً وقتی صحبت از فضایی بودن وعبور از محدود
اغلب باستانشناسان معتقدند که “کیوا” در زمانی، مسقّف بوده است اما به طرز غریبی، برخی از افسانه های “هوپی” از این ساختار مُدور به عنوان “خانه ابرها” یاد می کنند .
شاید بتوان پاسخ را در افسانه ها و آیینهای تمدنی باستانی در نیومکزیکو یافت. دره “چاکو”، نیومکزیکو در ناحیه بیابانی دور افتاده ، “در ۱۵۰ مایلی شمال غربی “الباکورکی ویرانه های اسرار آمیز قوم باستانی “پوئِبلو” آرمیده است.
این احتمال هیچ دور از ذهن نیست که این غریبه ها در حقیقت، مسافران زمان بوده باشند و تئوریهای علمی اسرار جهان را آشکار می کنند.