دسته: ادبیات

در فلسفه ی ایران کهن ، ناپایداری جهان به معنای ناپایداری زندگی نیست ، چرا که زندگی در جهان ناپایدار ـ یا به گفته ی حافظ، ” جهان بی بنیاد

جشن مهرگان یکی از کهن‌ترین جشن‌ها و گردهمایی‌های ایرانیان و هندوان است که در ستایش و نیایش مهر یا میترا برگزار می‌شود.

مهرگان روز مهر از ماه مهر است. در ایران باستان شانزدهم مهرماه روز مهر نامیده می شد، برابری این روز با ماه مهر، هفتمین ماه سال خورشیدی ، جشن بزرگ مهرگان می باشد.

سخن پیرامون زبان پارسی ، این گوهر هستی بخش مردم ایران زمین به یک گفتار بسنده نمی کند، و  به کار بنیادی و پیگیر نیازمند است.

زبان، پدیده‌ای متحول و زنده است که همواره در حال بازسازی خویش است. دلیل آن نیز روشن است؛ این پدیده بر بستر وجود زنده انسانی و ارتباطات

امروزه ادعا میشود که اگر شعر هومر در ۲۸۰۰ سال پیش نبود انسان غربی هنوز در بربریت میزیست .اگر در قرن بیست، تئوری همه جا راهنمای عمل بود

تار نمای ایران لیبرال /اهمیت دادن به فرهنگ و بخصوص به زبان در تعریف هویت ملی یکی از مضامین ثابت گفتارهای تاریخی ایرانیان، چه پژوهشی و چه عامیانه، است.

زنوز: نام زنوز را در لغت اوستایی می توان ترکیبی از زن (شهر، ریشه کلمه زنتو) و اوز(چشمه ها) گرفت؛ یعنی شهر چشمه ساران  نظیر نام شیشوان که به معنی دارنده آب روان و رودخانه

این توجه و دقت در فع عیوب ظاهری به هر نظر که تعبیر شود به شرط آنکه به حدّ خود آرایی و ظاهرسازی نرسد، ممدوح است

«وزن نوعی تناسب است». تناسب کیفیتی است حاصل از ادراک وحدتی در میان اجزای متعدد که اگر در مکان واقع شود، آن را قرینه می خوانند